22 Haziran 2016 Çarşamba

Sen Olmasaydın Olmazdı Adamım...

Sende Yıldızları Seyrederken Dilek Tutar mısın? 
Ansızın Kayınca Gökyüzünden Bir Yıldız, 
Kaç Dilek Harmanı Olur Yüreğin? 
Peki Ya Düşlerinin İçinde Yitip Giderken, 
Özlemlerine Ağladığın Olur mu? 
Bir Şeylerin İmkansız Olduğunu Düşününce, 
Gözlerin Dolar mı?

Hissediyorum,
Bir Şeyler Var Yitip Giden,
Kaybolan Hayatımda...
Her Gün Peşinde Koştuğum,
Ama Bir Türlü Erişemediğim... 
Bir Şeyler Var
Beni Kendimden Uzaklaştırıp, 
Sessizliğe Gömen...

İnsan Diyorum,
Yalnızlıkla Dost,
Hüzünle Sırdaş Olduğu Gecelerde En Çok Sevdiklerini Anımsamaz mı?
Mutlu Anılarıyla Isınmaz mı?
Üşümüş, 
Titreyen Parmak Uçlarını Sevgilisinin Avuçları Isıtmaz mı?
Aşk'ı Diyorum,
Tek Kişilik Yaşamanın Yükü Ağır Değil midir?
Yakmaz mı Yüreği,  
Ruhu,  
Bedeni? 
Aşkın Diyorum,
Acısız Yaşanacağını Kim Söyledi? 

Penceremin Önüne Oturmuş Seni Düşünüyorum Yine İşte...  
Özlemlerde Gözlerim... 
Senin Giderken Sakat Bıraktığın Yüreğimin Tutsaklığın da,
Kasırgalarının İçinde Ayakta Durmaya Çalışıyorum...  

Bir Zamanlar Sabahlara Kadar 
Gözlerinde Kaybolduğum Gecelerim Vardı...
Olur Olmaz Şeyleri Hayal Ettiğim Düşlerim...
Uzun Yollardan Kokunu Yollardın Bana...
Sesin Gelirdi Uzaklardan...
Ezberime Alırdım Seni Hissettirmeden...
İçime Sığmazdın,
Yaş Olur Akardın Gözlerimden...
Çığlıklarımı Duymazdın
Ve Bilmezdin Sensizliğin Sonum Olacağını...

Söylesene, Hangimiz Uzatmıştı İlk Önce Ellerini?
Uzatılan Eli Tutmayan Hangimizdi?
Hangimizdi, O Güne Kadar Sakladığımız Bütün Sırlarını, 
İçinde Kalan Bütün Özlemlerini Anlatan, 
Yüreğini Ortaya Koyan?
Hangimizdi, Hüznünü Bir Türlü Bitirmeyi Beceremeyen?
Geceyi Tek Başına Geçirmeyi Göze Alamayan,
Ve Her Gece Birlikte Olmak İsteyen?
Hangimizdi Dudaklarındaki Alevin Kaderimiz Olsun İsteyen?

Sen Olmazsan Olmazdı Adamım... 
Hep Ağlasan da, Beni Güldüren Yine Sendin... 
Hep Yanımdaydın Sen...
Fırtınalı Havalarda Sığınabildiğim Liman Gibiydi Kollarının Arası... 
Bakışın, 
Gülümseyişin Dünyalara Bedeldi...  
Tuttuğun Eli Isıtan Sımsıcak Ellerin Vardı... 
Ve Yokluğunun Yerini Hiç Bir Şey Dolduramadı...
Öksüz Kaldım Gittiğinde... 
Sığamadım Odalara... 
Özlemini Her Gece Koynumda Hissettiğim, 
Ve Hiçbir Zaman Seni Sevmekten Vazgeçmediğim İçin Özeldin... 
Seni Uzaktan Sevmeyi Sevmiyordum, 
Ama Uzaktan Sevmek Zorundayım... 
Yüzlerce Kilometre Uzaklarda Olmuş Olsan da,  
Seni Düşününce, 
Sana Yazınca Elinin Sıcaklığını Avucumda Hissediyorum...
Yaşamak ve Mutlu Olmak Zor Geliyor Senden Uzakta... 
Sen de Bilirsin Değil mi Yokluğun Acısını?
Yalnızlığın Garip Bir Sızı Olduğunu...
Kimi Hüzünlerin Hiç Bitmeden Devam Ettiğini...
Bazen Duyguların İnsanı Esir Aldığını...
Aşkın İnsanı Sevgiyle Doldurduğunu...
Gizli Bir Açlığın Her Gün Büyüdüğünü...
Sen de Yaşarsın, 
Sen de Bilirsin Değil mi, Yarım Kalan Sevinçlerle Yaşamanın Ne Kadar Zor Olduğunu?
Yüzünde Kırılan Gülücüğün Acısını...
Kırıntıları Toplamanın Zorluğunu...
Sende Bilirsin Değil mi, Aşk Olmayan Evlerde İnsanlar Birbirine Yabancı Yaşadıklarını...
Yüreklerinde Her Gün Büyüyen Bir Açlık Olduğunu...
Bu Açlığın Sadece Aşkla Geçer Olduğunu...
Aşkın Aşktan Başka İlacı Olmadığını...
Sende Bilirsin Değil mi, Eski Bir Şarkı O Yüreklerde Hiç Susmadığını?
O Şarkı Yaşanamayan Sevdaların Bastırılmış Duyguların Öldürülmüş Sesi Oluğunu... 
Sende Bilirsin Değil mi, Hiç Bir Şeyin Karşılığı Olmadığını Aşk Olmayan Evlerde?
Bir Tek Sevgi Sözcüğüne Hasret Çekenlerin Hasretlerinin Devam Ettiğini...
Sende Bilirsin Değil mi, Aşk Olmayan Evlerde Gözlerin Gözyaşına Yakın Olduğunu?
Derin Bir Özlemin Yürekleri Yaktığını...
İnsanın Canını Çok Acıttığını...
Ve Her Gece Yüreklerinden Bir Geminin Sonsuzluğa Kalktığını...

Aldırma Sen Bana,
Bu Günü ki Bekleyişim Dünden Kalan Yarım Günlerdi...
Ben Dünde Yarımdım Bu Günde...
Hep Geç Kaldım Mutluluğun O İnce Çizgisine...
Yoksa Hayat Düzenim mi Yanlış Benim?
Yanlış Yollarda mı Yürüyorum Bilmeden?
Yanlış Bir Zamanda mı Karşılaşmıştık Seninle?
Boş Ver Sevgili...!
Artık Yenildim Hayata,
Yenildim Sana...
Artık Yazmam Belki de...
Ne Kadar Yazsam da Ulaşamıyorum Zaten Sana... 
Belki Yazmam Artık Sana...
Ve Kurtulurum Yerlerde Sürüklenmekten...!

Beni Sorarlarsa Öldü De...
Artık Öyle Birisi Yok De.
Ben Öldürdüm de Diyebilirsin Onu Sözlerimle...
Kendi Yalnızlığında 
Karanlığın İçinde Kayboldu De... 
Onu Sever Gibi Yaptım,
Kandırdım De...
O Beni Sabahlara Kadar Beklerken Boş Verdim De...
Önemsizdi Zaten De...
Aptalca Uykularını Benim İçin Bozmuştu, 
Uykuları Kaçmıştı,
Sadece Benim İçin Vazgeçmişti Sevdiklerinden De...
Verdiğim Bir Öpücüğün Ateşiyle Yanmış, 
Öyle Bir Öpücük İçin Senelerce Beklemişti De...
Akıllı Olsaydı Beklermiydiyi de Ekle...
O, Akılsızın Tekiydi De...
Hatta Onu Konuşmayın... 
Bir Daha Ondan Söz Etmeyin De...!



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.