19 Haziran 2016 Pazar

O, Hayatımın En Güzel Melodi'siydi...

Ben İyiyim...!
Yazması Ne Kadar Kolay Değil mi?
Uygulaması mı?
Ölüm Kadar Korkunç...!
Nasılsın?
Cevap Vermek İçin Saatlerce Düşündüğüm,
Kötüyüm Demek İsteyip Diyemediğim Soru...

İsyan İçindeydim... 
Yenilmiştim,
Kaybetmiştim...
Terk Edilmiş, 
Yüz Üstü Bırakılmıştım...
Paramparça Edilmiş,
Binlerce Kez Üstüne Basılıp Geçilmiştim... 
Yıpranmış, 
Sökülüp Sökülüp Dikilmiştim... 
Delik Deşiktim Ben... 
İnanandım,
Güvenendim, 
Kendinden Çok Sevendim... 
Bu Yüzden En Ağır Yaraları Alan Bendim...
Bitmek,
Tükenmek Bilmeyen Gözyaşlarım Vardı, 
Uyku Nedir Bilmeyen Gecelerim... 
Kim Olduğumu, 
Nereden Geldiğimi Bilmediğim Günlerim,
Kırık Dökük Bir Kalbim Vardı...
Sen Geldin Sonra, 
Oturdun Kalbimin Köşesine...
Karanlıktan Aydınlığa Çıktı İçim... 
Sırtımı Yaslayabileceğim, 
Ellerinden Tutabileceğim, 
Kollarında Ölebileceğimdin Sen... 
Seninle Doğdum Bir Kez Daha...
Güvenmeyi, 
Sevmeyi Öğrendim Yeniden... 
Kim Olduğumu,
Nereye Ait Olduğumu Hatırladım... 
Sen Geldin,
Ve Gitmedin... 
Sen Geldin, 
Huzuru Kucaklamayı,
Cenneti Koklamayı, 
Tek Bir Gülümsemeyle Yeniden Doğmayı Öğrettin...
Elini Tuttum, 
Sıcacıktı... 
Sanki Yüreğin Ellerindeymiş Gibi, 
Sanki Senden Başka Hiç Kimse Avuç İçlerimi Senin Kadar Isıtamazmış Gibi... 
Parmaklarımın Arasını Dolduran Senden Başkası Olamazmış Gibi... 
Düşündün mü Hiç "Belki" yi? 
Belki Yüreğime En Çok Yakışan Sendin?
Belki Ellerin Ben Isınayım Diye Vardı?

İyi ki Sevmişim Seni...
İyi ki Sevmişim Sesini... 
İyi ki Ezberlemişim Yüzündeki Her Çizgiyi... 
İyi ki Hissetmişim Tenimde Bıraktığın O Binlerce Hissi... 
İyi ki Yüreğimin En Güzel Yerine Saklamışım Seni... 
İyi ki Gözyaşlarımı Sana Adamışım...
İyi ki İçimde ki Tüm Aşkı Sana Harcamış, 
İyi ki Senin Aşkından Başkasına İhtiyaç Duymamışım....
İyi ki Gözlerimi Açtığımda Seni Görmüş, 
İyi ki Gözlerimi Kapattığımda Karanlıklar İçinden Yine Seni Bulmuşum... 
İyi ki Parmak Uçlarınla Isınıp, 
İyi ki Dokunuşunla Hayat Bulmuşum...
İyi ki Aldığım Her Nefesi Sana Bağlar Olmuşum...
İyi ki Bomboş Kaldığında Avuç İçlerim, 
Seni Bulamayıp Yokluğuna Aşık Olmuşum... 

Şimdi Uzanmışım Hayaline, 
Parmak Uçlarının Özlemini Çekiyorum... 
Sen Gidince Daha mı Soğuk Bu Şehir, 
Yokluğun mu Çok Ağır, Kestiremiyorum...
Seni Seviyorum... 
Seni, En Saf Duygularımla Seviyorum...
Cenneti Yüreğimde Taşır Gibi Seviyorum...
Kalbime Sığmayıp Gözlerimden Taşar Gibi, 
Düşünmeden Ateşlere Atlar Gibi Seviyorum...
Sana Adadığım Tüm Şiirler Gelmeni,
Altı Çizilen Her Söz Kulaklarına Fısıldanmayı Bekliyor... 
Seni Kalbimde Hissetmek,
Ellerini Tutmak İstiyorum...
Neden,
Niçin Demeden İsmini Haykırmak İstiyorum...
Seninle Yaşamak İstiyorum En Güzel Duyguları...
Ve Sonsuza Dek Bu Hayatı...
İçimdeki Boşluğu
Yalnız Seninle Doldurmak İstiyorum...
Resimlerle Değil Seninle Olmak İstiyorum...
Mümkün Olmadığını Bile Bile Benim Olmanı İstiyorum...
Ve Kalbime Senin Adını Veriyorum Şimdi...
Her Gümbürtüsünde "Biliyorum Ordasın,
Biliyorum Sen Çıkmayacaksın Ordan" Diyorum...
Çıkma Olur mu???
___________________________

Geç Kalınmış Bir Aşkın Birbirine Geç Kalanlarıyız Biz...
Bakışlarımız Kaçak Bu Yüzden Hep,  
Dokunmalarsa Yasak...
Hiç Bir Dayanağı Yoktu Sevdamızın Yüreğimizden Başka...
Bir Tek Ona Yaslayabilmiştik Sırtımızı  Çırpıntılı Bir Heyecanla,
Ürkek ve Titrek Bakışlarımızla...
Ne Zaman Gözgöze Gelsek,  
Kavrularak Kayboluyorduk Tenimizin Sıcağında...
Bir Daha Hiç Göremeyeceğimizi Bildiğimiz Gözlerimiz, 
Ve Bakışlarımızı Buğulandıran Tedirginliğimizle Bakıyorduk, 
Avuçlarımızın Arasından Kayıp Giden Yitik Bir Hayata...
O Çok Farklı Biriydi... 
Eşsizdi... 
Kimseyle Eş Tutamadığım, 
Tutmalara Kıyamadığım Birisiydi... 
Gözlerinden Yüreğime Akan Bir Şey Vardı, 
Ondan Çok Seviyordum Belki de... 
Hepimizin Hayatında "Giderse Acıtır Bu Beni, Gitmesin" Dediğimiz İnsanlar Vardır Ya?
O da Benim İçin Öyleydi... 
Mesela Her Şeyini Ayrı Severdim... 
Bakışlarını, 
Gülüşlerini... 
Gülüşleri Güzeldi, 
Bana Bir Başka Gülerdi... 
"Seni Sevecek Yüreğim Ama Şimdi Değil" Der Gibi Gülerdi... 
Bekle Derdi Gülüşleriyle, 
Ben de Beklerdim... 
O, Hayatımın En Güzel Melodi'siydi, 
Dakikalar Süren Ama Huzuru En küçük Zerreme Kadar Hissettiren Bir Melodi... 

Eğer Bir Gün Gerçekten Gidersem, Ne Olacak? 
Yakın Bir Zamanda Kapatırsam Gözlerimi, 
Özleyecek mi Gerçekten?
Hatırlayacak mı Uzun Zaman Sonrada? 
Aklına Geldiğim Gün Küçücük de Olsa Bir Sızı Geçecek mi Kalbinden?
Pişman Olacak mı Bana Yaptığı Her Şey İçin?
Yazdıklarım Mesela, 
Eskiyecekler mi?
Yoksa Okumaya Devam mı Edecek? 
Umrunda Olmadan Beni Ağlatan O İnsan, 
Benim Arkamdan Gözyaşı Dökecek mi?



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.