Tüketemedin Kendini Bende...!!!

Zamanın İnsanı Yorduğu Cansız Vakitlerdeyim... 
Düzeltmek İstedilerimin Hızına Ulaşamamanın Tahammülsüzlüğünde ve Düzeltemediğim Eğrilen Süreçlerin Ezberindeyim Yine... 
Ve Zamandan Bana, Benden Geriye Kalan, Ulaşamadıklarımın Yorgunluğu ve Uykuya Yabancı Kaldığım, Bilmem Kaç Katran Gecede Hesaplaşmanın Derdinde Bir Deli Yangın Vurur Yüreğime...
Bir de Kaçak Düşlerin Gölgesi Vurunca Çıkmaz Gecelerin Kavgalı Yüzüne Yazmak Kafi Gelmez Duyumsananları Anlatmaya ve Kelimeler Öyle Boş, Öyle Kifayetsiz Kalır ki Yaşananlar Karşısında, Nardan Ala Cehennem Bile Kafi Gelmez Bu Yangını Anlatmaya...

Sen Hiç Düşündün mü, Daha Doğrusu Hiç İstedin mi Çocuklar Gibi Ağlamayı?
karanlık odanın bir kenarına ölece oturup dizlerini ta karnına cekip...
Kendi Hıçkırıklarını Dinlemeyi İstedin mi Hiç?
Konuşacak Birini Aradın mı O Karanlıkta?
Konuşmaktan da Öte Sadece Sarılıp Ağlayacağın Birinin Olmasını İstedin mi Hiç?
Ama Hissettiğinde Yalnız Olduğunu, Farkına Vardığında Akıp Giden Gözyaşlarının, Onlarında Seni Dinlemeden Sonsuzlığa Süzüldüğünü Anladın mı Hiç?
Onu Yanında İstediğin Oldu mu Senin?
Ağlayan Gözlerle Ona Bakıp
Ona Titrek Dudaklarla "Seni Seviyorum" Demek İstedin mi Hiç?

Gecenin Tam Orta Yerinde Seni Düşünüyorum Sevgili!
Yalnız ve Sensizim...  
Ne Ellerin Ellerimde, Ne Gözlerin Gözlerimde...
Issız ve Yapayalnız Ürpererek Oturuyorum Karanlıkta...
Gözlerim Kapalı Düşünüyorum... 
Ancak O Zaman Kaçıyorum Gerçeklerden... 
Uzaklaşıyorum Sensizlikten... 
Hayallerimle Sarıyorum, Öpüyor Kokluyorum... 
Hiç Uyanmak İstemiyorum Düşlerimden...

Gecelerdir Seni Bana Yazdıran...
En Hafif Yağmur, En Küçük Fırtına, En Büyük Karanlıktır Sensizliğine Hapsolduğum!
Alışamadım Yokluğuna, Alışamadım Sensizliğe... 
Alışamadım Sensiz Akşamlara!
En Kalabalık Sokaklarda, En Anlamsız Cümle Bile Hatırlatıyor Seni Bana...
Yaş Olup Akıyorsun...
Kaybediyorum Ruhumu! 
Yok Oluyorum...
Gülmeyi Beceremiyorum... 
Ağlayışlarımın, Hüzünlerimin Adısın!
Beceremiyorum İşte Sensiz Yaşamayı...
Sensiz Uyumayı... 
Sensiz Gülmeyi...
Bir İki Satırla Bitmiyor Acı’m... 
Bitmiyor, Dinmiyor Sensizliğin Sayfalarca Tüketsemde Seni!
Tükenmiyorsun!
Tükenecek mi Gece Gittiğin Gün Gibi?
Acılarımın Adı Değişecek mi?
Sanmıyorum!
Hangi Şehirde, Hangi Sokakta, Hangi Mavi’likte Olursam Olayım Adımsın!
Bitmeyeceksin!
Büyük Sevdandır Acı Çekmeme Sebep...
Gidişindir!
Bilmiyeceksin Elbet Her Adımında Hayatıma Kör Düğümler Attığını... 
Boğacaksın Ellerinle!
Bilsemde Acıların En Büyüğünü Yaşadığımı, Bilsemde En Büyük Sızım Olduğunu Her Cümlede, Her Harfte Teneffüs Ediyorum Seni En Büyük Acılarımla!
Ne Zaman Biteceğim? 
Ne Zaman Bitecek Sensiz Geçen Yıllar, Asırlar?
Bitmiyorsun! 
Kime Gitsem, Neye Elimi Uzatsam Sen Çıkıyorsun...
Sen Oluyorlar!
Sevemiyorum...
Dokunamıyorum...
Uzaklaşıyorum Yavaş Yavaş...
Tükenmiyor, Ama Tüketiyorsun...
Neye Baksam "O" Oluyorsun...
Dayanamıyorum!
Her Adımda, Her Nefeste Seni Teneffüs Ediyorum, Seni Söylüyorum!
Yine Milyonlarca’sının Arasından Çekip Alıyorum Seni...
Sensizliğine Hoşgeldin! 
Hoşgeldin En Büyük Acı’ya!
Hoşgeldin Hüzne!
Yine mi Bitmiyor Günler? 
Ne Kadar da Ağır İlerliyor Saatler...
Canımı Yakıyor!
Bu Kadar mı Zor Sensiz Yaşamak?
Bu Kadar mı Zor Kalabalıkta Nefes Almak?
Bitmiyorsun, Tükenmiyorsun!
Gidişinin Ardından Kaç Paket Bitti, Kacıncıyı Açtım...
Kac Damla Gözyaşı Döküp, Kaç Heceyle Yalvardım Sana, "Gitme"...
Boşunaydı! 
Gittin!

Yorgunum!
Bitkinim!
Ve Mutsuz! 
Her Gece Ağlıyorum Artık Bize! 
Neden Sahiplenemedin Beni Bir Türlü?
Ve Ben Neden Hep Huzursuz Oldum Her Kurduğum Cümlede?!
Neden Sensiz Nefeslerim Yarım Kalıyor, Sözcüklerim Sevgisiz?!
Peki Hala Niye Yazıyorum ki Ben? 
Neden İçimde Hala Bitmedi Seninle İlgili Cümlelerim!? 
Bunu Kendime Niye Yapıyorum Sanki?!
Yüreğinde Huzur Bulduğum, Ne Olur Öldür Bende ki Seni! 
Yık, Parçala, Darmadağın Et!
Öyle Yak ki Canımı Son Kez Senden Nefret Edeyim! 
Ya da Dur...!!! 
Bundan Sonrasını Söylemeye Gücüm Yok İşte!
Nasıl Sevdim Seni Ben Böyle, Nasıl? 
Bitti Demeye Cesaretim Bile Yok!
Susuyorsun ve Canımı Daha Çok Yakıyorsun! 
Darmadağınım, Ağlıyorum...
Sensiz Nefeslerim Yarım Sözcüklerim Sevgisiz... 
Yüreği Yüreğime Değen Sevdiğim...
Gözyaşlarıma Sebep Olan Sevdiğim...
Canımı Yakmalardan Usanmayan Sevdiğim...
Senden Gitmeme İzin Verme!
Yok Olmamıza İzin Verme! 
Hadi, Tut Kolumdan, Sarıl Yüreğime! 
Öyle Sarıl ki Bana, Öyle Kokla ki Nefeslerimiz Yarım, Sözcüklerimiz Sevgisiz Kalmasın!

Ah! Bir Anlatabilseydim Yürek Yangınlarımı...
Bir Anlatabilseydim Yalnızlıklarımı... 
Hayır Diyemezdi Hiç Bir Dil...
Yetmezdi Bilinen Sözcükler...
Özlemlerimle Bütünleşen Sevdana Seslenişler...
Şelalede Düşen Bir Damla Su, Gökyüzünde Sönük Bir Yıldız Olmayı Kim İster?
Hep Niyetlenirken Ben Başka Bir Dert Öne Geçer...
Dudaklarımda Donar Kalır Özlem Sözcüklerim...
Sabırla Sırasının Gelmesini Bekler...
Daha Ne Kadar Bekleyecekler?
Bilmem Ne Kadar Sabredecek Bu Kelimeler?
Bir Dökülse, Bir Aksa, Boşalsa Yüreğimdeki Kızıl Kan...
Ve Sonsuza Gitmeden Ben, Söyleyebilsem...
Anlatabilsem...
Haykırabilsem...
Kapanmasa Kulaklar, İşitse Son Harfe Dek...
Sabredip Eline Alsa Okusa Yüreğimi... 
Ya da Hep Sussam, Hiç Konuşmasam Ben...
O Anlasa Beni... 
Çözse Kanayan Yüreğimin Düğümlerini...
O Anlatsa Bana Kızıl Gecelerimi...
Ben Sadece Ellerini Tutsam...
Ayırmasam Ondan Gözlerimi...
Lal Olsa Dilim Konuşamasam... 
Ya da Anlatsa Gözlerim Bildiklerimi...
Yüreğim Sussa... 
Ve Sonsuzu Kucaklasam Alacakaranlıkta...
Razıyım Ondan Sonraki Tüm Yalnızlıklara...

Yüreğimin Kanayan Yarası, Hala Sızını Hissediyorum İçimde...
Kabul Et Beni Bir Gece Koynunda Uyuyayım...!
Sonra Kapat Kapılarını...
Vur Gidişlerin Hançerini Sırtıma...
Bir Başıma Kalsam da Gece Şarkılarıyla...
Cam Kesiklerine Benzese de Acılarım...
Her Şeye İnat İçimde Yaşatırım Seni...
Benimsin İşte!
Her Nerde Olursan Ol, Her Kimle Olursan Ol Benimsin İşte...!

Bir Kaç Satırla Bitmeyecek Acı’n...
Dinmeyecek!
Susmayacak İçimdeki Sen!
Ne Kadar Kalabalığa Karışsamda Yine Yabancılaşıyorum...
Sen Oluyorlar!
Gittin, Ama Bitemedin! 
Tüketemedin Kendini Bende...!!!