Ufacık Şeyler Bile Beni Üzmeye Yetiyor...
Yazıyorum Yine,
Yazmak Beni Rahatlatıyor...
Çünkü Yüreğimde Birikenleri
Kelimelerin İnce Dönüşlerine Gizliyorum...
Yazmayı Seviyorum...
Daraldığım,
Kendimi İyi Hissetmediğim Zamanalarda Yürek Kalemime Sarılıyorum...
Yüreğimdekileri Sayfalara Döküyorum...
Bu Beni Rahatlatıyor,
Çünkü Burası Benim Yüreğim...
Dün Gece Yazmaya Çalıştım,
Ama Yazmadım...
Saatlerce Susarak Dinledim Kendimi...
Dünü,
Yarını,
Hatta Bu Zamanı Yaşamadan Sadece Kendime Baktım...
Farkettim ki Bahar Henüz Gelmemiş Bana...
Vurdum Duymaz Bir Hal Var Dilimde....
Anlatsam Neye Yarar ki?
Kırılan Yanlarımı Yapıştırmaya Çalışıyorum,
Ama Olmuyor...
Zaman Bana İnat Benden Önce Davranıyor Yine İşte...
Konuşacak Hiç Kimsesiz Saatlerim Vardır Benim...
Acılarım Var...
Kimse Bilmesin Diye Saklayıp Durduğum Sırlarlarım...
Neş'esi Kaçtı Hayatımın,
Acısı Fazlalaştı...
Korkunç Bir Yalnızlık,
Ürkütücü Karanlık...
Anlamsız Boşluklarım Var,
Hayal Kırıkları Cam Kırıkları Gibi Acıtıyor Canımı...
Bir Şeyler Eksik Ruhumda,
Hissediyorum...
Tuhaf Bir Duygu Var,
Onu Arıyorum: Bulamıyorum...
Yaşarken Zamanın Esiri Oluyor İnsan...
Büyük Acılar Karşısında "En İyi İlaç" Deyip Ona Bırakıyoruz Herşeyi...
Belirsizlikler,
Ya da Kararsızlıklar Karşısında "Zaman Gösterir" Diyerek Yine Ona Atıyoruz Topu...
Nafile...!
Zaman Yine Aynı Zaman...
Olmadık Anlarda Hayatla Bir Olup Sıkıyor Bizleri...
Beklerken Geçmek Bilmiyor,
En Güzel Anları Çok Görüp Su Gibi Akıp Geçiyor...
Zaman İlerledikçe Hayata Tutunmakta Zorlanıyoruz...
Takatten Düşüyoruz...
Bu Aralar Kafam Çok Karışık...
Hayatım da Bir O Kadar Karışık. ..
Zordur Kendime Dönüş,
Artık Bilirim...
Bestelediğim Şarkılar Hala Hüzzam Makamında,
İçimi Döktüğüm Denizler Hala Hırçın...
Güneş Dünyayı Isıtarak Doğmuyor,
Üşütüyor Beni...
Mevsimlerin Döngüsünde
Hep Kışta Takılıp Kalıyorum...
Üşütüyor,
Ayazında Titretiyor.
İçimi Yakıyor,
Dışımı İse Ne Siz Sorun Ne Ben Söyleyim...
Herkese Bir Şeylerin Açıklamasını Yapmaya Çalışan Ben,
Herkesin Sorunlarının Cevap Anahtarlarını
Çoğaltmaya Uğraşan Ben,
Anahtarını Kaybetmiş Bir Çilingir Gibiyim Son Günlerde...
Hiç Tanımadığım İnsanlar Hakkında Bildiklerimi,
Kendimde Bilgisizliğe Dönüştüren Ne?
O Bir Türlü Dindiremediğim, En Derinlere İnebilme İsteği mi?
Yoksa Başkalarının Yaşamlarını,
Aşklarını,
Acılarını Yazarken,
Bir Türlü Kendi İç Dökümünü Kimseye Yapamayan Kalbim mi?
Bir Yolculuğun Daha Eşiğinde Duruyorum...
Ama Bu Sefer Sevgiliye Ya da Umuda Değil,
Kaçınılmaz Sona Gidiyorum...
Aslına Bakarsanız Kalmak İçin Hala Bir El Bekliyorum...
Ömür Boyu Beklesem de Uzanmayacak O El,
Artık Biliyorum...
Bu Sevda Masalının Kahramanına Birşeyler Karalamadan Gidilmez Değil mi?
Biliyorum...
Sevgili...
Aşkımı Verdim Sana,
Yüreğimi Verdim...
Çünkü Aşk Sendin,
Sen Yüreğimdin...
Her Atışı Senin İki Hecelik İsmini Fısıldardı...
Kimse Anlamazdı Ama Sen Duyardın...
Nasıl Hissettiysem Öyle Yaşadım Ben Aşkımı...
Yüreğimi Teslim Etmemiş Olsaydım Sana,
Aşk Olmazdı Onun Adı...
Böyle Yaşadım Ben Hep,
Sen Beğensen de Beğenmesen de...
Hesaplı Aşklar Bana Göre Değil...
"Ne Verirsem Ne Alırım?" Sorusunu Soranlardan Olmadım...
Senin İçin Attı Yüreğim,
Bunu Söylemekten de Utanmadım...
Bu Günü Dolu Dolu Yaşarken,
Yarına Dair Umutlar Besledim...
Hepsinde Sen Vardın,
Ve Ben Sensiz Olmayacaktım...
Bugünü de,
Yarını da Seninle Yaşayacaktım...
Hayatımı Verdim Sana...
"Can" Deseydin Onuda Alırdın Benden....
Gözümü Bile Kırpmazdım...
Zaten Aşk Bu Değil midir?
Sevgiliye Dokunduğun Anda, "Ölsem Umrumda Bile Olmaz" Demek Değil midir?
Bunu Demiyorsan Eğer Neden Yaşıyasın Aşk'ı?
Bütün Bunlar Yetmedi Sana Biliyorum...
Yetseydi Eğer,
Şimdi Bunları Yazıyor Olmazdım...
İsyan Sanma Bunları,
Ben Hayatı Kendimde Arıyorum...
Belkide Küçücük Birşey Yeterli Olacaktı...
Gönüllüydüm Yoldan Çıkmaya,
Çıktımda...
Sonu Acı Olsa da...
Yasadıkların,
Kendi Gönül Sarayında Saklı Tuttuğun Hislerin Neydi?
Neydi Benden Böylesine Sakladığın,
Kaçırdığın,
Yaşayıp da Yaşatmak İstemediğin Neydi?
Bilemedim...
Geçmişin mi Seni Mahzun Bırakan?
Aşk mı,
Yoksa Sevda mı?
Bilemedim...
Seni Benden Alıp Götüren,
Benim Dışıma Bırakan Neydi?
Nedendi Sana Ulaşamayışım?
Seni Yaşarken Seni Yaşatamayışım Nedendi?
Niçin Aşkımı Paylaşamıyorum Seninle?
Birbirini Tamamlayacak Ama Birbirinden Kopuk Duran
İkimizin Suskunluğuna Sebep Nedir?
Susmalarında mı Bulmamı İstiyorsun Seni?
Kendini Bunca Kaçırışın Bundan mı?
Korkuyor musun Benden?
Yaşadıkların mı Beni Sana Yakın Etmeyen?
Ya Ben O Yaşadıklarından Farklı İsem?
Ya Ben Zaten Senin İsem?
Neden Sevmeme İzin Vermiyorsun?
Sevilmekten Bunca Kaçısın Neden?
Niçin "Seviyorum" Derken Susturuşun Beni?
Yoksa İnanmıyor musun Aşk'a?
Seven Olmadı mı Seni Hiç?
Neden Ben Olmaktan Kaçıyorsun?
Ben Sana Aşk Demiştim Değil mi?
Aşksan Neden Yoksun?
Elimden Tutup da Beni Yürümeye Çağıran Sen,
Şimdi Hiç Kimselerin Olmadığı
Issız Bir Yerde Bir Çocuk Gibi Bırakmıyor musun?
Nedendir Böyle Sonsuz Susuşun?
Her Şeyi İçine Gömmene Sebep Nedir?
Neden Sığdıramadın Beni Kalbine?
Yüreğin Bu Kadar mı Küçüktü?
Bir Köşe Bulamadın Bana,
Kuytu Bir Yer?
Oysaki Benim ki Nasılda Boştu,
Doldurulmasını Beklediğim..!
Sözlerin Büyüktü,
Kelimelerin Ağır...
Beni Cümlelerine En Ağır Şekilde Yakıştırdın hep,
Yüreğine Yakışamadığın Kadar...!
Bazen Susmak Gerekir Değil mi?
Kelimeleri Birbirine Kilitlemek...
Duygularımı Gizlemem Korkumdan Değil...
Şimdi Sende Sus
Belki de Bu Susuşmalar Var Edecek Bizi...
Unutma Uzaklarım,
Unutma...!
Susuşlar Yakıştırdın Bize..
Bu Se(N)ssizlik Yakışıyor mu Bu Aşk'a...
Biliyorum,
Ağır Aksak Hayat Yokuşunda Hiçbir Zaman Seninle Yürümeyeceğiz...
Belki Kelimeler Hep Dillerde Saklı Kalacak...
Karanlıklar Büyüyecek Avuç İçlerimizde...
Ellerimiz hep yabancı kalacak birbirine.
Ve Yüreklerimiz Hep Yalancı Baharlarda Soluyacak İsimlerimizi...
Ama Ne Olursa Olsun,
Bir Gün Birlikte Uyanacağız Vuslat Sabahına...
Sokaklarda Delicesine Gezip,
Gülüşlerimizi Delicesine Soluyacağız...
Bir Gün Vuslatın Bahar Kokulu Gecelerinde Gezineceğiz...
Ne Olur Gülümse...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.