31 Ocak 2017 Salı

Beni Bana Hapsettin Bugün Yine...

İçimde, Suskun, 
Yorgun,
Yan Yana Dizilemeyen Mısralar Var Sana Dair, 
Ve Biliyorum,
Yan Yana Dizilseler de, 
Derdini Anlatamayacaklar Yine...
Anlatabiseydiler,
Derlerdi ki;
Beni Bana Hapsettin Bugün Yine,
Nemlendirdin Gözlerimi... 
Hasret Yamaçlarında Nefessiz Bıraktın,
Şiirlerimde Tükettin,
Mısralarımda Üşüttün...
Son Bekleyişim,
Son Haykırışım, 
Son Tükenişim Oldun...
Derlerdi ki;
Öyle Uzak Durma Bana...
Yaklaş,
Bak Gözlerime,
Gözbebeklerimin İçindeki Cümlelere...
Bak, 
Satır Satır,
Mısra Mısra Hepsi Seni Anlatıyor,
Öyle Uzak Durma, 
Yaklaş...
Bak, 
Kollarım Sarıl Der Gibi, 
Kalbim, Ne Bekliyorsun,
Gel,
Gir İçeri Der Gibi...


30 Ocak 2017 Pazartesi

Hayallerim Ne Zaman Üşüse...

Hayallerim Ne Zaman Üşüse, 
Sımsıcak Busene Sarılırdım... 
Ruhum Senle Dolup Taşardı... 
Şimdi mi?
Kirpiklerimin Ucunda Biriken Damla,
Boğazıma Düğümlenen Nefes, 
Kalbimi Kanatan Dikensin...


Unut Gitsin...!

Sana Yazıyorum,
Ama Noktalarım Virgüllere Karışıyor,
Anlatamıyorum Duygularımı,
Yüreğimden Dökülen Kelimeler Anlamını Yitiriyor... 
Dudaklarımda Dökülen Sadece İsmin Oluyor,
Sadece İsmini Heceliyebiliyorum...
Ve Sesinin Tanıdık Tınısı,
Eşlik Ediyor Baharları Çoktan Terk Etmiş Yüreğime...

_________________________

Eğer Gözlerine Dokunmuyorsa Gözleri,
Hayalini Tutmaktan Usanıyorsa Ellerin,
Ayakların Diyorum, 
Yine,
Yeni,
Yeniden Ayrıldığınız Yere Doğru Sürüklemiyorsa Kalbini,
Ruhun Hayalinin Peşine Düşmüyorsa,
Nefesi İçinde Dolaşmıyor,
Yokluğu Ateş Gibi Yakmıyorsa, 
Yazdığın Mısraların Her Satırına Bir Damla Gözyaşın Düşmüyorsa, 
Harflerin,
Kelimelerin,
Cümlelerin Alev İçinde Kalmıyorsa,
Ne Bekliyorsun?
Unut Gitsin…!


29 Ocak 2017 Pazar

Yargılamadan Önce...

Birinin Hayatını Yargılamadan Önce,
Onun Tattığı Hüzünleri,
Acıları Tatmalısın...
Onun Geçtiği Senelerden,
Kayıp Şehirlerden,
Issız Sokaklardan Geçmelisin...
Yürüdüğün Her Sokakta Küllerini Bırakıp,
Gözyaşlarınla Söndürmelisin İçindeki Kızgın Ateşi...
Kapılıp Ortalığı Yıkıp Geçen Rüzgarlara,
Yorgun Düşüncelerinin Üstüne 
Daha Yorgun Cümleler Kurmalısın...
Yağan Yağmurlara Kaptırdığını Anladığında Sevdanı, 
Şimşekler Çakmalı Beyninde, 
Yıldırımlar Düşmeli Yüreğine...

Yani Diyorum ki;
Sayısız Sözler Varsa Şiirlerinin İçinde, 
Hüzün Var Demektir Yüreğinin Her Bir Köşesinde...
Onunla Yaşamak,
Onunla Yaşlanmak Vardır Hayallerinde...

Yani Diyorum ki;
Eğer Bilmiyorsan Gecenin Bitmek Bilmez Uzunluğunu, 
Ve Yüreğinde Hançer,
Göğsümde Bıçak Yarası Yoksa, 
Yaşayamazsın Onun Yaşadığı Hüznü,
Anlayamazsın Bir Başkasını...



Yorgun Gecenin Gri Sabahları...

Seni Yüreğimde Saklamak Yerine,
Her Satırı Özlem Kokan Cümleler Kuruyorum,
Ve Seni Her Özlediğimde,
Yine,
Yeni,
Yeniden Duygu Yüklü Şiirler Yazıyorum...
Süzülüyorsun Gönlümün Yatağına...
Harflerim Keder Yükleniyor,
Dökülüyor Sen Kokan Yanıma... 
Yüreğim Ruhunla Buluştukça,
Gözlerim Ömrüne Dolaşıyor...
Sen Görmesen de, 
Bilmesen de,
Bir Yanımda Yaralarım, 
Diğer Yanımda Sensizlik,
Gözlerimi Gözlerine Mühürleyip,
Resmini Koynuma Alarak, 
En Sevdiğin Halimle,
Sen Mahkumu Olmuş Yüreğimle,
Yorgun Gecenin Gri Sabahlarında Sana Geliyorum... 



28 Ocak 2017 Cumartesi

Sormayın İşte Bana Neyin Var Diye...!

Mesafeler Hatırlattı Yine Onu Ne Çok Sevdiğim... 
Özlemler Büyüdü İçimde... 
Umutlarım Tükenmeye Yüz Tutmuş Olsa da, 
Gözlerim Yollarda Kalsa da,
Kabuk Bağladığını Zannettiğim Yaralarım Var,
İçime Sızıları Akan,
Birde Umudum Elimden Alınmış
Gülüşüm Silinmiş Gözlerimden...
Yalancı Gülüşler Terk Etmiş Dudaklarımı... 
"Neyin Var?" Diyenlere 
"Hiç Bir Şeyim Yok" Diyorum
Birde Masum Bir Yalan İliştirip Yanına, 
"İyiyim" Diyorum...

Sormayın İşte Bana Neyin Var Diye,
Vardır Elbet Her İnsanın İstemeyerek de Olsa Yüreğine Gömdüğü...
Sen Izdırap Veren Düşünceler İçinde Kıvranırken,
Pusuda Bekleyen Gözyaşlarını Sana Hiç Azat Ettirmeyen...
Ve Onu Atmaya Uğraştıkça Zihninden,
Daha Çok Beynine Yerleşen...
Vardır İşte Koşarak Uzaklaşmak İstese de Acılardan,
Olduğu Yere Çakılı Kalmaya Mecbur Bırakan... 
Sormayın İşte Bana Neyin Var Diye,
Gözlerim Anlatmıyor mu Çektiğim Acıyı...!




Artık Sana Bir Şey Söylemek Gelmiyor İçimden...

Anlamıyorsun Biliyorum,
Ve Hatta Duymazlıktan Geliyorsun...
Ne Sevdiriyor,
Ne de Kendinden Nefret Ettiriyorsun...
Ruhumu Bir Rüzgara Katıp,
Hiç Bilmediğim Diyarlara Gönderiyorsun... 

Seni Unutmadım... 
Her Anımda Sen Vardın... 
Zamana İnat Hep Seninle Yaşadım...
Ve Her Söylediğim Şarkıda Aklımdaydın... 
Ölmek Gibi Bekledim Gelmeni,
Ve Her Gelmeyişinde Yüzlerce Kez Tükendim... 
Zaten Sen Gelmedin ki,
Hep Gittin...
Her Gidişinde İçimden Bir Şeyleri de Söküp Götürdün...
Suçlu Olan Benim Aslında;
Yıkık Dökük Mısralarıma Seni Sığdırmaya Çalıştığım İçin,
Ve Hiç Kabul Olmayacak "Sen" Duasına Çıktığım İçin... 

Kilit Vurdum Artık Sözlerime... 
Hafızamdan Sildim Bildiğim Bütün Şarkıları... 
Avunduğum Bütün Düşleri Unutturdum Kendime...
Ve Gözlerimi Artık Kapatmıyorum...
Çünkü Ne Zaman Uyuymaya Çalışsam O Bilindik Rüzgarlar Esiyor,
Yitik ve Terkedilmiş Sevdam,
Ölüme Mahkum Ettiğin Tutkularım Aklıma Geliyor...

Her Şeyin Bir Sebebi Var Belki, 
Belki de Sebepsiz Sebeplerdi...
Sessiziliğin Rüzgarları Esiyor Şimdi Buralarda,
Sokaklarda Yokluğunun Çığlıkları Yankılanıyor...
Ben Dağılan Parçalarımı Toplayamazken, 
Bir de "Sen" Ağlayışlar Ekledi Yüreğime... 
Senin Olmayışına Tutsağım Şimdilerde...
Gerisi Ayrıntı 
Gerisi Olmayacak...!

Artık Sana Bir Şey Söylemek Gelmiyor İçimden,
Çünkü Söyleyemiyorum,
Çünkü Seni Seviyorum...




27 Ocak 2017 Cuma

Gitme Vaktidir...

İçinde Hüzünlü Bir Yağmur,
Dehlizlerinde Derin Bir Kasvet,
Bedeninde Bir Ölüm Hali...
Asırlardır Bu Geceyi Yaşıyor Sanki... 
Biter mi Diyor,
Susar mı Gecenin Sessizliği? 
Gündüze Verir mi Bağrını? 

Yorma Kendini Boşuna...!
Sende Biliyorsun ki; Ne Unutabilirsin,
Ne de Unutturur Zaman Sana Geçmişini, 
Sen Kuruyan Gözpınarlarından, 
Tekrar Tekrar Akıtırsın Katrelerini...
Yorma Kendini...!
Burası Bitip Yok Olduğun Noktadır... 
Ve El Sallayarak Bu Dünyaya, 
Çekip Gittiğin Duraktır...!



Yalnız Seni İstiyorum Diyebilirim...

Aslında Hep Korktum Gelmenden...
Ya Gelip Yine Gidersen? 
Bir Şey Kalmazdı İşte Bana O Zaman...
Hep Söylerdin Ya Hani;
Zaman Alışmayı Öğretir İnsana 
Evet,
Alıştım Karanlığa,
Ve Sensiz Kalmalara...

Seni Diyorum,
Tarifsiz Adreslerde Olsan da,
İçime Aktığın Sesinden,
Gözlerinin Işığından,
Kokundan Aramadan Bulabilirim...
Hiç Ummadığın Bir Anda Ellerini Tutabilirim...
Ama Bil ki,
Bulursam Sana Yine,
Yeni,
Yeniden Aşık Olabilirim...
Gönlünde Yangınlar Çıkarabilirim...
Seni Aklıma Çizip, 
Kalbimi Sana Meyledip,
Kendimi Sende Bulabilirim...
Ellerimi Tuttuğunda,
Gözlerime Baktığında,
İçindeki Sevda Ateşini Büyütüp,
Suyla Sönmeyen Bir Yangın Çıkartabilirim...
Sevdam,
Mutluluğum,
Gökkuşağım,
Tüm Kalbimle Seviyorum,
Yalnız Seni İstiyorum Diyebilirim...





Ben Aşkının Prangalı Mahkumuyum...

Ne Yazdığım Bu Satırlar Anlatabilir Beni, 
Ne de Ben Anlayabilirim Kendimi... 
Öyle Bir Duygu ki Bu, 
Öyle Bir Ateş ki,
Kaleme Nasıl Alınır,
Nasıl Anlatılır? 
Yorgun İşte Anlatmaya Gözlerimdeki Tebessümler, 
Dudaklarımda Cümleler,
Şiirlerimdeki Dizeler...
Anlatmaya Çalıştıkça,
Cümlelerim Yokuş Yukarı Tırmanıyor, 
Kelimelerim Anlatamamaktan,
Anlaşılamamaktan Yorgun Düşüyor...
Bitmiyor Sensizliğin Ayazı, 
İçimde Kor Yangınlar,
Dinmiyor Gözlerimde Yağmurlar...
Ve Ben Hala Yaşıyorum...!
Sabahları Sensizliğim Kaldırıyor Uykumdan Beni,
Ciğerlerime Dolan Sigaramın Dumanı da Anlamıyor Beni...
Gözlerim Yağmur Yaşlarına Takılıyor...
Mevsimlerim Hiç Değişmiyor, 
Her Gün Aynı Hüzün,
Her Akşam Aynı Hazan Yaprakları Dökülüyor İçime...
Okyanus Oluyor Kimi Zaman Biriktirdiğim Hüzünler,
Haykıracak Gücüm Kalmıyor...
Gözlerimdeki Gün Batımlarında, 
Hayallerimi Savuruyorum... 
Duygularım Uçurumun Eşiğinde,
Mutluluğun Mavisi Gitmiş,
Yerini Mutsuzluğun Karanlığı Almış...
İçimde Yıkık Dökük Bir Gönül, 
Çaresi Olmayan Keşkelerim, 
Yok Diyorum, 
Unuttum Diyorum, 
Herkesi Kandırıyorum,
Bir Kendimi Kandıramıyorum... 
Kalbimin Her Sızlayışında,
Yastığıma Damlayan Gözyaşım Oluyorsun...
Düşüm,
Ruhum,
Sarhoşluğum... 
Dillendirdiğim Dualarım Oluyorsun,
Çığlığım, 
Perişanlığım... 
Varlığımla Yokluğum Arası En Gizli Sırım Oluyorsun...
Kulaklarımdaki Ses,
Aldığım Her Nefes...
Göğsümde Çırpınan Kalp Oluyorsun... 
Titreyen Ellerim,
Verdiğim Sözlerim,
İçin İçin Ağladığım,
Yağmurlarında Islandığım...  

Sonum Olsan da,
Yüreğimi Kanatsan da,
Zindanlarının Karanlığına Atsan da,
Sürgünde Olsam Belirsizliğe, 
Seni Düşünerek Uykusuzda Geçse de Gecelerim,
Ölümüm de Olsan Sonunda, 
Ben Aşkının Prangalı Mahkumuyum...
Ve Ben Bir Başıma Seni Arıyorum, 
Ya da Sensizliği,
Belki de Vuslatı...
Ve Ben İlk Defa Ağlıyorum Böylesine Sana,
Ya da Sensizliğe, 
Belki de Vuslata... 


26 Ocak 2017 Perşembe

Gözüm Yoktu Fazlasında, Canında Olmak Yeterdi Bana...

Vakit Zemheri, 
Kar Taneleri Ellerimde...
Yine Sen Akıyorsun Hayallerimin,
Düşlerimin,
Anılarımın Tam Orta Yerine...
"Seviliyorsun" Desem İçime Akıyorsun,
"Tamam Bitti" Desem Ruhuma Göz Kırpıyorsun... 
Kitlenmiş Dilimde Yüreğimin Ateşi, 
Yürek Kalemlerimin Hiçbirinin Mürekkebi Seni Anlatmaya Yetmiyor...
Ne Kadar Silsem de Yazdıklarımı,
Bir Sonraki Şiirin Seni Anlatmaya Gücü Yetmiyor...
Nicedir Susamışım Sana...
Belki Ömür Boyu, 
Belki Yıllarca... 
Kokun Sinerken Varlığıma,
Adını Anıyorum Çığlıklarımla... 
Çok Şey İstemedim ki Senden, 
Gözüm Yoktu Fazlasında... 
Canında, 
Kanında, 
Dilinde Olmak Yeterdi Bana... 
Biliyorum,
Ne Ben Anlatabilirim İçimdeki Sensizliği,
Nede Sen Anlayabilirsin Anlatamadıklarımı...
Sensiz Günlerin Telafisi Yok...
Takvim Yaprakları Savrulmuş Dünyamda... 
Biliyorum Bana Ait Olmadığını... 
Bir Varmış Bir Yokmuş Gibi, 
Yarınlara Düşler Kurarak,
Yarınsız Yaşıyorum Sevgini... 

Seni Daha Önceleri Tanımak İsterdim...
Farklı Zamanlarda,
Farklı Şekillerde...
Kapılmayı İsterdim Gözlerinin Hapsine... 
Yüreğimde Sessiz Duran, 
Kimselere Söylenmemiş, 
Anlatılmamış Sevda Sözlerini Sana Haykırmak İsterdim...
El Ele Dolaşırken,
Kulaklarına Aşk'ı Fısıldamak,
Sana Dokunmak,
Sarılmak, 
Seni İçimde Bulmak,
Ve Yanmak İsterdim… 


Şimdi Gel Desen...

Bir Şiir Yazayım Dedim,
Sayfam Harf Harf Özlem,
Hece Hece Sevda Doldu... 
Kelimelerim Aşk Yüklendi,
Aşk'a Bezendi... 
Dize Dize Döküldün Yüreğimden... 
Ağrılarım Artı,
Ah'lar Birikti İçimde...
Öyle ki; Şimdi Gel Desen,
Sana Sarılmanın Heyecanı Düşer Hayalime... 
Kokunu Duyarım Kilometrelerce Ötelerden...
Şimdi Gel Desen, 
Anında Yola Çıkar Ruhum Kalbimden...
Sığınır Yüreğin Kuytusuna...
Gel Desen Bana, 
Düşerim Hemen Yollarına… 
Vakte Bakmam... 
Zamanı mı?
Hiç Takılmam... 
Bahane mi?
Hiç Aramam...
Dizlerim Titreyerek, 
Kalp Atışlarımla,
Omzuna Düşerim
Buselerim Eşliğinde… 



25 Ocak 2017 Çarşamba

Artık Üzülmüyorum, Çünkü Boş Değil Hayatım...

Bir Şey Var Anlatması Çok Güç, 
Boğazım Düğüm Düğüm...
Yanaklarımdan Süzülüp Gitme Diye,
Tutuyorum Kendimi,
Ağlamıyorum Yine... 

Hani Ordan Oraya Uçuşan,
Dalından Kopmuş 
Kuru Yapraklarlar Olur Ya?
Ben O Yaprakların Biriyim Sanki...
Şiirler mi Beni Yazıyor,
Yoksa Ben mi Şiirleri?
Gözlerimden Akıttığım Yaşlar Acıdan mı, 
Yoksa Çaresizlikten mi?
Anlayamadım Bunca Sene... 
Ya da Bilmiyorum 
Anlamak İstemedim Belki de... 

Ben Her Sabah Yaşama Senle Başlar, 
Senle Bitirirdim Karanlık Çökünce, 
Gecelerim Dört Duvar Arasında, 
Sensizlik Dolu Olsa da, 
Bırakırdım Kendimi Karanlık Gecelere... 
Yokluğunda Acı Çeksem de, 
Ben Yine de Seninle Açardım Gözlerimi, 
Her Gün Yine,
Yeni,
Yeniden Başlayan Sensiz Güne...
Güneş Her Sabah, 
Seninle Doğardı Gözlerime... 
Dudaklarımdan Dökülürdü Hasret ve Sevda Yüklü Adın... 

Hep Bir El İstedim Tutunabileceğim,
Bir Gülümseme, Yüreğimi Isıtabileceğim...
Ben Sevmek,
Sevilmek İstedim Aslında; 
Bazen Sessizce,
Bazen Asice...
O Kadar Hasretim ki Gözlerimle Gülmelere, 
Sevinçlere, 
Ama Bak,
Sadece Sensizliğin Gözyaşları Var Ellerimde...
Birde Akan Damlaları Var Acı İle Bakan Gözlerimde....

Yutkunmak Zorunda Kalışlarımın Acısını Kaldıramaz Oldum, 
Gözyaşların Deme Bana,
Gözyaşlarım Bile Yetmiyor Bu Çileye... 
Dilime Söyletmiyorum Kalbimdekileri...
Aşk'a Dair Güzel Mısralar da Yazamıyorum...
Güzel Şeyler Dökülmüyor Ruhumdan, 
Kaybettim Güzel Olan Herşeyimi; 
Ümitlerimi,
Güvenimi,
Hislerimi 
Hayallerimi.... 
Aşk Hakkın da Hiç Bir Şey Yazmak İstemiyorum,
Aşka İnanmakta,
Aşka Dair,
Yani Sana Dair Hayal Kurmakta...
Öyle bıkmışım ki Yok Olup Gitmelerinden 
Öyle Yorulmuşum ki
Sana Olan Bitimsiz Sevdamı Anlatmaktan,
Yüreğimde Aşkını Taşımaktan...

Anladım Çok Geç Olsa da Hayatında Olmayacağımı 
Yarınlarında Varolmayacağımı,
Çünkü Sen Çoktan Çizmişsin Üzerimi,
Dününde, 
Geçmişine Kalmışım Ben, 
Karar Çoktan Verilmiş, 
Hükümüm Daha En Baştan Kesilmiş...

Artık Üzülmüyorum, 
Çünkü Boş Değil Hayatım...
Sen Varsın, 
Senle Dolu Her Yanım... 
Gecelerimde İşkence Değil... 
Bir Türlü Uyuyamasamda... 
Umrumda da Değil Ömrümün Ne Kadar Kaldığı...
Belki Bir Gün, 
Belki Bir Saat, 
Belkide Bir Dakika, 
Gerçekten Önemli Değil,
Çünkü Hiç Kalıyor Sensiz Geçen Ömrüm, 
Senle Geçecek Ömrümün Yanında...
Dünyaya Merhaba Dediğim Günü Hatırlamıyorum, 
Ama Elveda Derken Sen Olacaksın Yanımda...
Ellerini Tutup, 
Gözlerine Bakmasam da, 
Seni Sevdiğimi Haykıracağım Sen Beni Duymasan da... 



Kalptir Şiir Yazdıran...

Şiirler ve Şarkılar Hep Ayrılıklar İçin Yazılıyor... 
Ve İnsanlar Nedense Severken Değilde, 
Unutamadığında Şiir Yazıyor... 
Kimini İhanet Yeyip Bitiriyor, 
Kimi Pişmanlığını Dile Getiriyor... 
Ve Umudun Bittiği Yerde Gözyaşı Başlıyor... 
Acılar, 
Kaybolan Hayaller Yakıyor O Hassas Yüreği...
Yazılan Şiirlerin Sebebi Hep Aynıdır,
Yani Sevmenin Diğer Adıdır, 
Yani Unutamamanın Feryadıdır...
Bu Durumlarda El Sadece Bir Aracıdır,
Asıl Kalptir Şiir Yazdıran,
Yürekten Sevmektir Sayfaları Böylesine Dolduran... 
Sen Dil Konuşuyor Zannedersin, 
Oysa Kalbindir Onu Konuşturan... 



Sende Tanımıştım Aşkın Mavisini...


Hiç Düşünüyor musun Beni?
Düşünüyor musun Kısıtlı da Olsa Beraber Geçirdiğimiz Kaçak Saatleri?
Ellerini Tutup,
Omzuna Yaslanıp,
Aşkına Doyduğum 
Aşkıma Doyduğun O Anları Düşünüyor musun?
Ben Düşünüyorum... 
Aynadaki Yansımama Bakıyorum,
Kendimi Göremiyorum, 
Sadece Seni Görüyorum...
Gözlerimdeki Yaşlar Yanaklarımdan Süzülürken,
Ne Kadar da Seninle Dolduğuma Şahit Oluyorum...

Seni Tanıdığım Zamanlar,
Adını Bilmediğim Duygular Sarmıştı Beni... 
Tadını Yaşıyordum Doyumsuzca Sevginin.. 
Dokunuşlarından Yoksundum,
Dokunmazdın,
Dokunamazdın,
Çünkü Uzaktın... 
Ben Hissederdim Ellerini, 
Ellerime Uzanan Ellerini...
Ben Seni Şiirlere Yazdım, 
Şarkılar da Dinledim, 
Masallarda Okudum...
Seni Şiirleştirdim... 
Adını Koyamadım Ama, 
Nefes Alışlarını Hissedip, 
Uykusuz Gecelerimde Şiir Şiir Çoğalttım...
Gelişini,
Gülüşünü Hep Özledim... 
Seni Sevdim, 
Seni Sevdikçe Çoğaldım, 
Seni Sevdikçe İçim İçime Sığmaz Oldu... 
Bana Ben Olmayı,
Bana Sevmeyi,
Kısacası Yaşamayı Öğrettin... 
Ben Sende Tanımıştım Aşkın Mavisini...
Sende Öğrenmiştim Şiir Yazmasını...
Her Ne Kadar Beceremesem de,
Sende Öğrendim Unutulmayı... 
Oysa Her Sessizlikte Seni Hatırlamaktı Aşk... 
Benim İçin Hayat Sendin, 
Sen İse Aşk...

Şimdi Gözlerim Bakıyor, 
Ama Boşluğa... 
Aynadaki Yansımam Canımı Yakıyor... 
Gözlerimdeki Hüznüm Yüreğime İniyor,
Geziniyor Her Bir Zerremi...




24 Ocak 2017 Salı

Hayalinle Uyumak Zoruma Gidiyor...

Hayalinle Uyumak Zoruma Gidiyor...
Kelimelerim Sessiz,
Cümlelerim Öksüz Kalıyor...
Söyleyemediğim, 
Ama İçimden Tekrarladığım Adın İçim de...
"Seni Seviyorum"...
Bunu Her Söylediğim de,
İçimdeki Ovaları Seller Basıyor...
Dehlizlerinde Fırtınalar Kopuyor... 
Çok Özel Sana Olan Sevgim,
Bir O Kadar Aşk Kokuyor, 
En Çokta Sen...

Ruhum Ölse de Sensiz Saatler de,
Fütursuzca Sarsan da Benliğimi, 
Alıp Götürsen de Bilinmezlere,
Vazgeçemem Senden...