Yalnızlık iliklerine kadar işler...
Ellerini uzatırsın boşluğa...
Sanki gelecekmiş gibi gelir sana,
Ama gelmez...!
Hasret ayazlarında kalbin donar...
Hislerin uyuşur...
Terler yüreğin...
Ya sonra?
Sonrası hüzün...
Bir tükeniş...
Bir hicran...
Kalp kırıklığı...
Solgun bir yüz...
Sahipsiz gözyaşları...
Sönmeyen korlar...
Zorla atılan birkaç adım...
Ya sonrası?
Ya daha sonrası...!
Aldırma sonrasına...!
Bir boşluktur ötesi...
Bilen var mı ölümden sonrasını?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.