19 Ocak 2017 Perşembe

Anlatılacak gibi değil...

Mutlu bir maskenin altında, 
Mutsuzluğumu yalanlıyorum şimdi... 
Aynaya bakarken gözlerimin içinde gördüğüm acı,
Kapalı zarf gibi yüreğimde...
Neler geçiyor aklımdan? 
Neyi hayal ediyor,
Ve neyin hayal kırıklığını taşıyorum? 
Biter sandım gece yarısı sayıklamaları... 
Susar sandım tüm sesler... 
Kabuslarım yok olur 
Rüyalara dalarım sandım...
Yok işte,
Yalnızlık bu saatlerde vuruyor 
Sol yanımdan en çok… 
Kendimi kandırıyorum bazı geceler...
Hani avutmak kolaydır derler ya?
Avutmak kolaymış,
Avunmak zormuş... 
Anlamak kolaymış,
Anlatabilmek zormuş... 
Sevdim seni, 
Seni özlemeyi, 
Kokuna duyduğum hasreti, 
Tenini, 
Sesini,
Sana hissettiklerimi, 
Sana duyduğum o büyük sevgiyi...
Seni çok özlüyorum... 
Havayı teneffüs ederken,
Hasretini solumak zoruma gidiyor...
Güne merhaba derken,
Yalnız başıma uyanmak ağırıma gidiyor... 
Anlatılacak gibi değil...
Yazsam bitecek gibi hiç değil... 
Anlatmak var ya?, 
İmkanszlığın ta kendisi...!




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.