21 Ocak 2017 Cumartesi

Kim Bilir Kaç Zaman Geçecek Sensizlikte...

Seni Yazmak Geçiyor Aklımdan... 
Yaşlı Gözlerimle, 
Titreyen Nefesimi Tuta Tuta, 
Dinmek Bilmeyen Acıyla Son Kez Yazabilmek,
Ama Kelimeler Kifayetsiz,
Sıfatlar Yetersiz Anlatımına... 
Öyle Deli Bir Pervaneyim ki Yüreğinin Ateşinde, 
Delicesine Kanat Çırpıyor Kalbim Sana Ulaşmak İçin... 
Taa Oralardan, 
Yaşadığın Topraklardan Hüzün Dolu Bir Nağme Doluyor Dudaklarıma...
Ürperiyorum, 
Gözlerim Nemleniyor...

Ben Seni Nasıl Sevdim Biliyor musun? 
Bir Kağıt, Bir Kalem Alıp Yüzlerce Satıra Kelime Kelime Nasıl İşledim?
Yüzünü ve Gülüşünü Hayal Ederken, 
Bölünmüş Gece Uykularımın Ortasında, 
Gizli Gizli Nasıl Ağladım Biliyor musun? 
Bilemezsin Tabii...! 
Sen Hiç Gece Yarısındaki Sessizliği Dinlemedin ki...!
Esen Rüzgarla Beraber Oradan Oraya Hiç Sürüklenmedin ki...!

Biliyor musun?
Saçlarım Dağınık Sen Gideli...
Taramak İçimden Gelmiyor...
Halim Yok,
Takatim Yok..! 
Sanki Yanaklarıma Ateş Düşüyor, 
Hayallerim Bir Bir Karanlığa Karışıyor... 
Duy Beni,
Hisset Sözlerimi...
Kim Bilir Kaç Zaman Geçecek Sensizlikte...
Yetim Kalır mı Dersin Gözlerim? 
Sensizlikte Bakarken Görür müyüm Seni Kuytu Köşelerde? 
Her Adımda Anar mıyım Adını?
Canım Canınla Yanarken, 
Yarınları Yaşar mıyım? 
Bak Titriyorum, 
Yoruldu Parmaklarım, 
Artık; 
Yazamıyorum..! 


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.