Söyle şimdi...

Gece yarısı derin uykumu bölen, 
Kulaklarıma uğultusu gelen, 
Karanlığın nefesi... 
Firari hayaller kuruyorum deli aklımın ötesinde...
Bazen kaçmak istiyorum alabildiğince uzaklara, 
Bazen de yüreğim yorulana dek haykırmak sevgimi..
Hep sensizmiydi bu şehir, 
Hep karanlıkmıydı bu sokaklar?
Hangi gündüz,
Hangi gece yaşamışım seninle? 
Unuttum,
Dün,
Dünden önce de var mıydın?
Sahi kimsin sen? 
Yaşamak isteyip de yaşayamadığım umutlarım mı,
Geceye haykırdığım feryatlarım mı? 
Yoksa hayalmisin, 
Her daim düşlerimde yaşattığım,
Yüreğimde kanattığım... 
Kimsin sen bilmiyorum,
Ama seni gökkuşağı gibi,
Soğuktan üşüyen çocuğun 
Ateşe olan aşkı
Yoksul bir çocuğun ekmeğe bakışı gibi seviyorum... 
Senli uykularımda rüyama gelişini,
Gözlerimi açtığımda aklımda oluşunu seviyorum.... 
Söyle şimdi,
Seni,
Sevdanı gecede mi yaşamalı,
Yoksa seni,
Sevdanı bilinmezlere mi bırakmalı?