24 Ocak 2017 Salı

Bir Umut Diliyoruz Tutunabileceğimiz...

Bugün Hava Yağmurlu...
Ve Oldukça Soğuk...
Kendimi Acıtıp,
Şair Kimliğime Bürünmeyi Bu Havalarda Daha Çok Seviyorum... 

Konuşamadıklarımız Var...
Anlamlandıramadıklarımız,
Ateşler İçinde Yanıp,
Küllendirmek Zorunda Kaldıklarımız...
Akıttığımız Gözyaşlarımız Var,
Akıtamadıklarımız...
Gözümüzün Gördükleri Var,
Göremedikleri,
Ve Kulaklarımızın Duyamadıkları...
Yağmurlu,
Buz Gibi Bir Günde, 
Bir Nefeslik Sigarayla, 
Sarılıp Battaniyene Yazdıklarımız Var,
Ya da Sevilmeden, 
Değer Verilmeden,
Yargılanarak Yaşadıklarımız...
Yağmur Bulutları Taşımakta Var Başının Üzerinde,
Ve Hep Puslu Bakmak Dünyaya... 
Sağır Kulaklarda Sesi, 
Kör Gözlerde Işığı Aramak Var... 
Bulamadıkların Karşısında Dilin Lal Olması, 
Konuşamamak Var... 
Dinlediğin Her Hüzünlü Şarkıda, 
Gözyaşlarının yanaklarını Islatması Var Hatta...
Umutsuz Aşk Şiirlerinde... 
Kendini Bulmak Var...
Yol Ayrımlarının Son Durağında 
Kavuşamadıklarımızın Hasretiyle 
Sol Yanımızın İnce Sızı da Var...
Demem O Ki;
Zamansızız...
Araf'ta Bir Yerlerde Dolanıp Duruyoruz... 
İçimiz Acıyor,
Ruhumuzu Kanatan Özlemler Çekiyoruz... 
Ne Gidebiliyor, 
Ne de Kalabiliyoruz... 
Kendi Dört Duvarlarımızı
Kendi Ellerimizle Örüp,
Yaşanacak Koskoca Bir Hayatı,
Yüreğimizin Hapishanesine Esir Ediyoruz...

Zamanın Sonsuzluğundayız...
Yağmurlar Birikirken Avuçlarımızda,
Gözyaşlarımızı da Karıştırıyoruz İçine...
Sesi Değince Sessizliğimize Soluksuz Kalıyoruz... 
Akıl Almaz Bir Bekleyiş Oluyor O Zaman,
Akıl Almaz Bir Yok Oluş...
Bir Umut Diliyoruz Tutunabileceğimiz,
Yoksa Biliyoruz ki Kaybolacağız...!



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.