Hadi bir nefes ver...

Düşlerim çok yorgun... 
Öyle zor geliyor ki, 
Yaşamın sensiz yerlerini yaşamak...
"Sen" dedikçe bir yığın meczup kelime, 
Hicret ediyor yüreğime... 
Öyle bir akıyorsun ki şiirlerime... 
Dudaklarım okurken adını, 
İçimde binlerce kuş çırpınıyor...
Duyuyorsun değil mi nasıl sustuğumu?
Dudağımda isminin harflerine takıldığnı? 
Bir gülüş bağışlamaz mısın gözlerinin derininden?
Bağışla ki bu şehir sen koksun,
Yorgun olan sen yanım,
Dinlensin kokunda...
Yapma...!
Saklama beni uzağına... 
Yapma...!
Küçücük değilsin ki,
Kocaman bir sevdasın sen...
Çekme gözlerini gözlerimden... 
Çıkarma cümlelerinden... 
Gözlerin diyorum, 
Onların kahvesinde durulacak 
Durulacaksa bu fırtına...
Söyle...!
Gözlerin nereye düşer?
Söyle ki oraya döneyim yüzümü...
Hadi bir nefes ver, 
Duyumsayayım sesini...!