Bir Sevda Bu; Sessiz Çığlıklarla Dolu...

Şehir Sessizliğe Büründü, 
Karardı Tüm Sokaklar...
Şehrin Suskunluğunda Sensizlik Var...! 
Birde Sessizlik...
Ne Denebilir ki?
Neresinden Başlanır?
Nasıl Söylenir, 
Nasıl Anlatılır?
Sanki Kelimelerim Tükenmiş,
Hiçbir Şey Aklıma Gelmiyor...
Ne Söyleyeyim?
Ne Söyleyebilirim?
Nasıl İfade Edilir Bilmiyorum... 

Bir Sevda Bu; Sessiz Çığlıklarla Dolu...
Nefes Aldıkça Kalbime Saplanan Acı,
Korkularımın Çoğalması,
Kelimelerimin Satırlar Arasına Saklanışı,
Uykusuz Gecelerimin Sabaha Varışı,
Şiirlerimin Yarım Kalışı,
Yalnızlığa Sarılmak Gibi,
Sensizliğe Sığınmak,
Yüreğimin Titremesi Gibi... 
Yıkılmayan Bir Sevda Bu...
Düşlerimden Akıp Giden,
Gözlerinin Derinliklerinden Gelen...
Sessiz Mutluluk,
Bitmek Bilmeyen Bir Ölümsüz Aşk...

Daha Nasıl Anlatabilirim ki Yüreğimdeki Atışını?
Sensiz Ama Senle Dolu Duygularımı?
Daha Nasıl Söyleyebilir, 
Nasıl Yazarım Bilmem ki...!
Nasıl Söyleyebilirim ki?
Nasıl İfade Edebilirim?
Kelimelerimi Yitirmişim...
Telaş İçinde Kalbim...
Ama Bir Kere Konuşabilseydim Gözlerinle,
Anlatırdım Sana Olan Tutkumu,
Anlatabilirdim Sensiz Olamayacağımı...