Hadi Gözlerime Bak O Zaman...
Söyleyemediklerim Orada...!
Yokluğunun Acısı,
Umudun Yok Oluşu...
Hadi Çekinme...!
Bak Gözlerime,
Belki O Zaman Anlarsın
Gözlerimin İçindekinin Yanında,
Acının Ne Kadar Masum Kaldığını...
Her Gece Bir Boşluktu,
Senli Düşlerimde Kayboluşumdu...
Ben Acılarımı Gözlerimde Saklarken,
Bin Kez Öldüm Düşlerimde...
Baktığım Gökyüzünde Yıldızlarda Yok Artık,
Onlarda Kaybolmuş Umutlarım Gibi...
Suçlu Kim?
Sen mi?
Ben mi?
Yoksa Yazgım mı?
Bana Hiç Mutluluk Sunulmadı ki...!
Hüznü,
Hazanı Yaşadım Hep...
Ve Bil ki; Ölüm Toprağa Girmek Değil Sadece
Nefes Alırkende Ölüyormuş İnsan...
Biliyor musun?
Seni Sevdiğim Gün Filizlenmişti Aşk Bahçem...
Sesini Duyduğumda Yeniden Doğmuştu Batan Güneş...
Çoğaldıkça Çoğaldı,
Hiç Tükenmedi İçimdeki Ateş...
Ne Kadar Yağmur Yağdırdıysam Sönmedi...
Ne Kadar Toprak Attıysam Gömülmedi...
Çok Uğraştım...!
Öyle Çok Uğraştım ki,
Direndikçe Daha Derine Battım...!
Gidişini Kabullendiremedim Günlerime,
Sancılarla Kıvrandı Her An Kalbim...
Giden Hayaline Bile Bakarken Seni Özledim...
Seslenirdim Duymazdın,
Bakmazdın,
Sızlardı Yüreğim...
Ateşinde Yanarken Tir Tir Titrerdim...
İniltilerle Sardı Hep Yaralarımı...
Hıçkırıklarla Titredi Tüm Bedenim...
Kendimi Yargılıyorum Şimdi...
Yargılarken Geçmişimi,
Yargılıyorum Hatalarımın İçinde Seni...
Sen Var Ya?
Hatalarımın En Masumu,
Pişmanlığımın Güzelisin...
Hadi,
Durma,
Bak Gözlerime Anlamak İçin Beni ...
Söyleyemediklerim Orada...
Artık Ne Ölümü,
Ne Yaşamı Anlıyorum...
Sensiz Kalacaksam,
Ölüm Beni Almalı Koynuna...
Ben Ancak O Zaman Son Veririm Sevdama...!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.