Ruhumda Hasretinin Sancısı Var...

Seven Bir Kalple Yaşamak Ne Kadar Zordur Bilemezsin...
Bir Hikayedir Bu,
İçten Dışa,
Dıştan Yine İçe, 
Hayallere,
Umutlara Bir Göç Hikayesi...
Geceden Daha Karanlık,
Acımasız Bir Oyundur Bu,
Ayrılığın Prangalara Vurduğu Esaret,
Ondan Ayrı Geçen Zamanın Fırtınasıdır...
Yüzünde Uzayıp Giden Hüzündür, 
Kalbinin Eşiğinden Ayrılmayan Yalnızlık...
Öyle Bir Özlem Dolar,
Öyle Bir Sancı Yayılır ki Bedeninden Ruhunun Derinliklerine,
Hüzün Sarar Yüreğini,
Sararan Yapraklar Gibi Dökülürsün... 

Sen, Bir Düşten Başka Bir Düşe Geçişin Nasıl Ağrılı,
Nasıl Sancılı Bir Süreç Olduğunu Bilemezsin...
Zehir Gibi İçine Akar Tutkuların,
Kanayan Avuçlarınla,
Sadece Kendine Sarılırsın...
Ruhun Boğazına Dayanır,
Hasret Narında Yanarsın...
Gecenin Karanlığına Mahkum Olur,
Güneşin Rengini Unutursun...

Sen Bilemezsin Yüzünün Yüzünden Sıyrılmasını...
Ruhunda Ne Varsa Gözlerinden Sızmasını...
Pencereyi Açıp,
Tüm Kente Hıçkırarak Haykırmanın Ne Demek Olduğunu...
Ne Ölüme Benzer,
Ne Doğum Sancısına...
Alıp Götürür Seni Senden Ona Dair Düşünceler...
Kurur Yüreğin, 
Soluksuz Kalırsın...

Sen Hayaliyle Kendini Avutmanın Ne Demek Olduğunu Bilemezsin...
Ruhuna İşlenmiş Varlığını,
Titreyen Ellerinle Sararsın...
Sessiz Çığlıktır Bu, 
İçsel Bir Yankı...
Gözyaşlarını Kaybedersin,
Ağlayamazsın...
Uyutmayı...
Uzanır Dokunamazsın,
Izdırabını Yutar,
Ağlarsın...

Sen Bilemezsin Gözlerindeki Bütün Acıları Usulca Susturup,
İstesen de Gözlerindeki Acının Yerine,
Mutluluğu Çizemezsin...
Son Nefesine Dek Yokluğuna Haykırır,
Bir Ömür Boyu Mahşerde,
Yani Kıyametin Tam Ortasında,
Yaşamaya Mahkum Olursun...
Kanayan Yanlarına Yenilmiş,
Yitik Sevdanın Ardından,
Kimse Dinlemez Gözlerindeki Lisan-ı Hali...
Kimse Dindiremez Canında ki Izdırabı...
Ruhunun Göklerinde Acımasız Ayrılığın Acısını,
Hasretini Tutuşturan Ahlarını,
Kendi İçinde Yitip Gittiğin Sokakları,
Her Seferinde Başa Döndüren Çıkmazları Kalbinden Söküp Atamazsın...
Sevilen Senin Yalnızlığın mıdır,
Yoksa Kendinden Bile Sakladığın,
Aynalardan Kaçırdığın Yüzün müdür Bilemezsin...

Bilemezsin Sen Sevilenin Resmini Boş Tavanlara Çizmeyi,
Yatağına Uzanıp Hayaline Dalmayı...
Yalnızlığın İçinde Yine,
Yeni,
Yeniden Yalnızlık Ateşi Yakmayı...
Ah Bilsen Nasıl Korkarsın...
Bir El Arar Bulamazsın,
Çözülür Bağı Dizlerinin,
Kendi Gölgenden Bile Kaçarsın...

Sen Bilemezsin, 
Umutları, 
Hayalleri Yıkan Bir Adama Kaç Şiir Yazıldığını...
Unutulmuşluklarda,
Özlüyorum Diyememenin Esaretini...
Yürekte Yanan Yangını...
Bir Bakışta Anlatılan Sevgileri...
Bir Tebessümle Yaş Dolan Gözleri...
Tepeden Tırnağa Yanan Bedeni...

Bilmezsin İşte Teslim Olamamışsan Aşkına...
Yaşamamış İsen Özlemi,
Yakamamış İsen Hasret Ateşini... 
Bilemezsin...!

Kötü Günüme İyi Gelenim...
Solgun,
Bezgin Bir Suratla,
Nefessiz, 
Güçsüz,
Yorulmuş Duygularla,
Gözlerim Dalmış Uzaklara...
Uykularım Yarım Yamalak...
Uykularım Rüyasız, 
Uykularım Bölük Pörçük...
Ne Ağzımın, 
Ne de Ruhumun Tadı Var.... 
Öyle Bir Yabancılaşma, 
Öyle Bir Yalnızlaşma İçindeyim ki,
Aynalarda Yüzümü Seçemiyorum...
Ne Bedenimde, 
Ne Ruhumda,
Bir Ben Yok Artık... 
Gecelerim Zor Geçiyor,
Yıpratıyor Karanlık Saatler, 
Dakikalar...
Kanıyor İçim Durmaksızın,
Her Geçen Gün Ruhumdan Bir Parça Kopup Gidiyor...
Bu Garip Bir Suskunluk,
Kimselerin Göremediği Bir Çaresizlik,
Biraz Kimsesizlik, 
En Çok da Sahipsizlik,
Yani Yalnızlığın Ötesi Bir Yalnızlık...

Her Günümü İyi Edenim...
Hiçbir Zaman Sevmedi Dünya Beni...
Tutmadı Ellerimden,
Dönmedi Şöyle Delicesine...
Estirmedi Aşk Rüzgarını Hayaller Ülkesine...
Gurbet İçinde Gurbetlere Mahkum Etti,
Ölmeden Kalbimi Gömdü...
Binlerce Nefes İçinde,
Nefessiz Bıraktı...
Aşktan,
Mutluluktan Yana Ne Verdiyse,
Hepsini Bir Bir Geri Aldı...
Kırıldı Yapraklarım,
Yandı Dallarım...
Mutlu Sanmışken Kendimi,
Acılar Yaşadım...
Çok Zor Şimdi Karanlık Bir Kalp Taşımak...
Karanlıkta,
Yalnızlıkta Nefes Almaya Çalışmak... 
Günlerce Oturduğum Yerden Kalkmıyorum,
Sorulan Hiçbir Soruya Cevap Vermiyorum...
Kötü Bir Rüyada Hayallerini Kaybetmiş,
Korkular İçerisinde Yapayalnız Kalmış Gibiyim...
İnsan Olmanın İlk Kuralı Eksik Kalmak mıydı?
Oysa Ben Tam Olduğumu Sanmıştım...
Ben Varım da Yokum Gibi...
Olsam da Olur Olmasam da Olur Gibi...
Ne Bir Beklentim Var Hayattan,
Ne de Bir Parça Mutluluk İstiyorum...
Ruhumda Hasretinin Sancısı Dururken,
Sen Hep Saklı Kalıyor Ruhumun Ezberinde,
Bir Aydınlık Ararken Karanlık Hayalerimde,
Sabahları Kalbimde Yokluğunu Hissederken,
Gecelerden Düşer mi Kalbinin Sabahlarına?
Susturur mu Gözlerimde ki Ayrılıkları?
Yaklaştığı Kadar Uzak,
Uzaklaştığı Kadar Yakın Olana,
Onda Hayat Bulan Özlemlerimi,
Hayallerimi Sunarken,
Uzaklardan Bir Demet Gülü Busesi İle Mühürleyip, 
Bırakır mı Dudaklarıma?
Hayatın Kıyısında Gölgesine Tutunarak, 
Kelimelerimin Gücü Tükenene Kadar,
Aşkın Lisanıyla Konuşsam,
Yokluğundan Üşüyen Kalbimi Gözyaşlarıyla Isıtır mı?
Hangi Karanlık Gece Alıp Götürür Yüreğime Gömdüğüm Çığlıkları?
Ne Zamana Kadar Taşır Yürek Bunca Ağrıyı?
Ki İncinen Ruhum Salkım Saçak...
Yüzümde Anlatabildiğim Kadar Hasret,
Anlatamadığım Kadar Nedamet Var...
Hüzünlerim Yorgun Bir Akşam Gibi,
Gelip Oturmuş Gözlerinin Kıyısına...
Sancılı Bir Tebessüm Var Dudaklarımın Kıvrımlarında...
Bir Damla Su,
Bir Avuç Hüzün Gibi Kalbim...
Bir Girdap Var İçimde,
Bir Durgunluk Hali...
Bilmiyorsun Bir Taraftan Ruhumda Açtığın Kapıları,
Ve Görmüyorsun Diğer Taraftan Yıktığın Duvarları...
Biliyorum Yarını Yok Bu Sevdanın...
Dünü de Yoktu,
Bu Günü Yok...
Gözlerimde Titreyen Hayalinden Başka Varlığı da Yok...
Yine de Sana Gözlerimle Dokunarak,
Kalbimle Konuşarak Anlatmak İsterdim Bu Aşkın Derinliğini...
Seni Sevmekle Geçen Onca Zamanımın,
Bir Anlamı Olsun İsterdim... 
Sensiz Yaşayamamanın, 
Susmanın,
Konuşamamanın Bir Anlamı Olsun İsterdim...
Beni Hapsedip Kalbine,
Gözlerine Mühürleyip,
Kendine Kenetleseydin,
Sana, 
Sensiz Yürümezdim...
Seni Yorgun Akşamlarımın Sessizliği,
Sayfalarımın Şairsiz Şiiri Yapmazdım...
Aşkın Sonsuzluğunu Gözlerinde Bulsaydım,
Seni Dilenci Misali Dilenmezdim...
Yok Olan Yarınlarımda,
Seni Yaşayıp,
Seni Yaşatmaz,
Çaresizce,
Kimsesizce Gözlerimde Hayalini Kurmazdım...
Gündüzün Kalabalığında, 
Gecenin Sessizliğinde,
Seni Dilsiz Şiirlerimle Anlatmaya Kalkmazdım...
Teninin Kokusu Avuçlarımda,
Dudaklarının Mührünü Dudaklarımda Taşımazdım...

Koşulsuz Teslimiyetimin Tek Adresi...
Keşke Bilseydin İçimdeki Hislerimi,
Bilseydin Hayalinle Nasıl Avunduğumu,
Yokluğunla Nasıl Sarmaş Dolaş Olduğumu,
Keşke Bilseydin Aklımın Her Köşesinde Sen Olduğunu,
Herkese, 
Her Şeye Rağmen Seni Beklediğimi...
Keşke Şiirler Gibi Yaşayabilseydim Seni...
Yaşayabilseydim Seninle Bütün Düşlerini...
Uyanabilseydim Seninle Yaşanmamış Sabahlara...
Ölebilseydim Dudaklarında...
Keşke Büyük Bir Hazla Dolaşırken Gönül Bahçemde,
Avuçların Okşasaydı Saçlarımı...
Keşke Yüreğime Giden Pencereden,
Bakabilseydin Gözlerime...
Keşke Demek Neyi Halleder ki...!
Keşke, Keşkeler Olmasaydı da,
Kalbinde, 
Ruhunda, 
Bedeninde,
Yani Tüm Hücrelerinde Olsaydım...
Keşke Bilseydin...
Keşke Görseydin...
Keşke Sevseydin...
Keşke Gelseydin...
İşte O Zaman Bir Ömrü Boş Yere,
Başkalarına Heba Etmezdik...

Eskimeyen Sevdamın Sürgün Umudu...
Kırgın Değilim Sana...
Buna Hakkım Olmadığını Bilecek Kadar Büyüğüm... 
Bu Yaştan Sonra Bazı Şeyleri Değiştirmenin İmkansızlığının da Farkındayım...
Kalbim Teslim Oluyor Artık Her Acıya,
Yenildiğimi Kabul Edip, 
Kim Olduğunu Unutma Gayretindeyim...
Sana Yazdığım Her Kelime,
Her Cümle, 
Suskunluğumdan Sızan Bir Katre Olduğunu Bil İsterim...
İstemediğin,
Kabullenmediğin Sürece Yazdığım Hiç Bir Şiirin Sahibi de Değilsin...
Eğer Ruhumu Senden Arındırmanın Bir Yolu Olsaydı,
İnan Bunu Mutlaka Yapardım...
Ama Yine de Gönlüm, 
Senin Gönlünde,
Bir Kelebeğin Ömrü Kadar Yar Olabilmeyi Dilerdi...

Sığındığım Gönül Limanım...
Yorgun Akşamlarda Son Hüznümü de Yudumlarken,
Hazan Renginde Bir Yaprak Olup,
Sürüklenirken Kışa,
Bu Ömür Biterken,
Ruhumdan Bir Kuş Kanatlanıp,
Sonsuzluğa Uçmaya Hazırlanıyor...
Gün Gelecek,
Her Şey Ellerimden Kayacak,
Tutunduğum Ümitlerim,
Hayallerim Yorulacak...
Bir Ses,
Bir Çığlık Kaplayacak İçimi,
Karanlık Bir Akşam Doğacak Ellerime...
Bitecek Rüyalarım,
Sönecek Hayallerim...
Boşuna Olacak Hayallerine Sarılışım...
Her Düşte Sana Koşuşum...
Aşkının Kırmızısına Vuruluşum...
Her Gölgeye Sen Diye Sığınışım...
Ki Susmanın Zor Anlarındayım...
Günler,
Aylar, 
Yıllar Boyu Bilinmeyen Yerlerde,
Bitmeyen Yollarda Olsam da,
Sen Hep Bende, 
Rüyalarımda, 
Hülyalarımda,
Aklımda,
Canımda Olacaksın...
Yegane Aşkım,
Hayalinin Rüzgarlarında,
Nefesinin Serin Dalgalarında
Umutlarım Çığlık Çığlığa Düşse de Karanlıklara,
Hep Seni Arayacak, 
Seni Soracak, 
Seni Koklayacak Gönlüm...
Dudaklarımda ki Sözcüklerin Sancısı...
Sevildiğini Biliyorsun,
Özlendiğini,
Beklendiğini de...
Ve Ben Bir Hayatın Son Nefesini Tutuyorum İçimde...
Terk Edilmiş Umutlar Diyarının Son Durağındayım...
Sevgiye Muhtaçlığımı Bir Kalp Ağrısı Olarak,
Damla Damla Avucuna Bırakıp Gidiyorum...
Hadi,
Sana Çıkan Bütün Yollarımı Sil Yeryüzünden...
Geceleri Hasretin Eskitsede Ruhumu,
Topla Bende ki Yaralı Tüm Hatıraları...
Beni Çok İncitsende,
Aşkımın,
Sevdamın Onurunu,
Gururunu Sakın İncitme...
Gözlerim Her Gün Batımında Hüzün Renginde Olsa da,
Kalbim Sana Ait Her Şeyi Bir Ömür Taşıyacaktır,
Unutma...

Aşk Sadece Sende Güzel...

Nasıl Konuşur İnsan Ateş Gibi Yanarken,
Sevda Ülkesinden Kalbine Aşk Yürürken,
Ruhu Fırtınaya Yakalanmış Dalgaların Esiriyken?
Sevdiğinin Aşkına Kendini Bile Bile Ateşin Tam Kalbine Atarken,
Nasıl Konuşur Herkesin Anlayacağı Bir Dilden?
Kaç Yüzyıl Düşleri Üşür?
Gerçeklerden Kaçıp, 
Gölgesiz Bir Aşka Kaç Kez Sığınır?
İçini Ateşten Öte Yakan,
Kavuran,
İçinin Titrediği Her Şeye,
Her Şeye İşte,
Söyleyecek Kaç Cümlesi Olur?
Bilinmez Bir Şehrin Bilinmez Bir Adresinde,
Bir Yudum Sevgi Uğruna,
Kaç Dize Şiir Yazar Aklında?
Nasıl Şarkılar Söyler,
Şiirler Okur Yüksek Sesle?
Yüreği Kıpır Kıpırken,
Gözleri Buğulu Bakıyorken,
Duyguların En Fırtınalısına Yakalanmışken,
Dönüşlere Yasaklı Bir Labirent İse Hiçliği,
Nereye Kadar Saklar Asırlık Acılarını?
Düşlerinin Rengini,
Büyüyen Esirliğinin Tarifini Anlatmaya Yeter mi Kelimeleri?
Uzaktan Sevmek,
Uzaktan Hayalini Kurmak,
Kokusunu Duyumsayamamak,
Koynunda Uyuyamamak,
Göğsünün Gökkuşağına Sarılamamak Acıtmaz mı Seveni? 
Hangi Ağırlık Birimi İfade Edebilir,
Hangi Terazi Tartar,
Ne Ölçer Bu Halin Ağırlığını?

Öteki Yüzüm...
Ağlar İnsan Ayrılık Çizgisine Dokunduğunda,
Sığınmak İçin Başka Bir Kalbe Muhtaç Olduğunda,
Ama Ondan Mahrum Kaldığında,
İçine Alevler Oturduğunda...
Yokluğuyla Kestiği Cezayı,
En Büyük Acılarla Kalbiyle Ödediğinde...
Ağlar İnsan Canından Can Vermişse, 
Mutluluk Rüyaları Gözlerinde Kalmışsa,
Düşler Sokağında Anılara Tutsaksa...
Ağlar İnsan Olmak İstediğin Yerde Değilse,
İçinden Çıkıp Uzaklaşan,
Dokunamadığı, 
Tutamadığı Biri Varsa...
Ağlar İşte Anlamsızlıklarda Mana Ararken...
Öleceğini Bildiği Halde Sonsuz Düşler Kuraken,
Karanlığın Çığlıklarını Susturup,
Geceye Çığlık Olurken...
Ağlar İşte Sancılı Gözlerle,
Titreyen Sözlerle,
Yarım Kalmış Hayallerle,
Sabah, Akşam Demeden,
Yıkık Bir Harabede,
Pişmanlık Duvarları Arasında Sessizliği Dinleyerek,
Sensizliği Soluyarak Ağlar İşte...

Seni Özlemek, 
Seni Yazarken Yürek Kalemimin Satır Aralarına Kıkışıp Kalması Gibi...
Günlerce Uyku Uyumamış Gözkapaklarımın Ağırlığına Dayanabilmek...
Seni Özlemek, 
Kanayan Şiirlere Adını Yazmak...
Titreyen Ellerimle Sayfalara Resmini Çizmek...
Seni Özlemek, 
Yarından Yoksun Bir Ömür,
Kalbin Boşlukta Kayboluşu,
Gözlerin Yaşla Doluşu...
Seni Özlemek, 
Aşk Acısı,
Kalp Sancısı...
Seni Özlemek,
Tuttuğum El,
Hissettiğim Nefes,
İçimdeki Ruh, 
Damardaki Kan...
Bil ki;
Güldüğümde Gamze Gibi Yanaklarımda,
Ağladığımda Yaş Gibi Gözlerimde,
Üşüdüğümde Ateş Gibi Ellerimin İçindesin...
Yani Hala Yüreğimdesin...
Sana Aç, 
Sana Susuz Olan Kalbimi,
Hayalinle Doyurmaya Çalışıyorum...

İki Gözüm... 
Usul Usul Tükendiğimi Bilmeden,
Seni Kum Gibi,
Su Gibi, 
Ateş Gibi,
Düş Gibi Sevdim...
Bir Arzu Deryasının Girdabına Düşerek,
Ateşten Bir Kalemle Bu Aşkın Hikayesini Yazarken,
Sadece Senin Gözlerinde Kendimi Bulurken,
Kalbim Her Atışında Adını Sayıklarken,
Senin Bedeninde Bedenimi Ararken,
Kirpiklerimin Gölgesinde Kuşlar Aşka Kanat Çırparken,
Dinmek Bilmeyen Bu Aşk,
Tayfun Misali Yüreğimin Kıyılara Vururken, 
Bütün Koylarda,
Bütün Denizlerde Belki de Gözlerim Seni Ararken,
Bir Kere İçseydim Alevli Nefesini,
Önce Yanar,
Sonra Közünde Soğurdum...
Dudağının Tadı Olurdu En Değerli Ödülüm...
Çünkü Aşk Sadece Sende Güzel,
Buselerin Tadı Dudaklarında Özel...

Gözlerinde Sürgün Yediğim,
Ömrümü Ömrüne Sadaka Niyetine Verdiğim,
Sol Yanımın Sahibi,
Gözyaşlarımdan Sen Akarken,
Savrulsam da Yaprak Misali,
Her Gün Sana Şair Olup,
Sayfalara Şiir Şiir Seni Akıtsam da,
Kalbim Aşkının Ayazında Kalsa da,
Baharı Bana Hiç Getirmesen de,
Yazımı Kışa Çevirsen de,
Bana Yıpranmış Bir Yürek,
Pınarları Kurumuş Bir Çift Göz,
Yitirilmiş Umutlar,
Yarım Kalmış Şarkılar,
Dizeleri Birbiri İçine Geçmiş,
Mısraları Dağılmış Şiirler Bıraksan da,
Ben Senden Başkasına Gözlerimi Ama Eylemişim...
Sensizliğin Rıhtımında Dalgalarla Boğuşsa da Yalnızlığım,
Gözlerimin Kıyısından,
Yokluğuna Dökülse de Hasret Yağmurlarım,
Aşk Rüzgarın Hiç Esmese de Gönlüme,
Hayalin Bir Düş Olup Düşse de Gözlerime,
Zamanı Merhem Niyetine Bassam da Yaralarıma,
Sol Yanımdan Gitmeyen Aşk Kokunla,
Sevdamla,
Aşkımla,
Senli Gözyaşlarımla,
Senden Başka Yar,
Başka Sığınak,
Başka Liman Aramam,
Bilmelisin...

Yürek Özüm...
Üzülme...
Karanlıklarla Gelen Hayaller Kaplamasın Benliğini...
Ruhunda Estirme Hüzün Rüzgarlarını...
Kov Yürek Sahilinden Deli Dalgaları...
Bak, 
Bitmez Demiştim, 
Bitmedi...
Ben Sensiz Olamam, 
Anlamalısın...

Tek Bir Gün...

Koca Bir Sessizlik Var Dudaklarımın Ardında... 
Kendime Söylediğim Avuntu Cümleler,
Ruhumu Delip Geçiyor... 
Üstümde Yorgun Bir Hayat,
Ruhum Uçurum Kenarı,
Henüz Toparlayamamışım ki İçimin Dağınıklığını,
Duygularım Karmakarışık,
Düşüncelerim Birbirine Zincirli...
O Kadar Güçsüz,
O Kadar Acizim ki,
Gülüşlerimin Bile Boynu Bükülmüş...
Sensizliği Nefes Gibi İçime Çektikçe,
İçimin Odaları Kış Oluyor,
İçimde ki Her Şeye Ayaz Vuruyor...
Sustukça Çoğalıyor Karanlığım,
Kaçtıkça Büyüyor Yalnızlığım...

Beklediğim,
Düşlediğim...
Seni Ben Nerede Yarım Bıraktım,
Sana Hangi Duyguyu Eksik Yaşattım ki;
Yetim Bırakılmış Anılar Kaplıyor Penceremi...
Adlandıramadığım Yokluk Hissi,
Anlayamadığım Boşluk Duygusu,
Telafisi Olmayan Eksiklik İle,
Umutlar Yaprak Misali Dökülüyor Benden? 

Aşk-ı Lisanım...
Senden Sonra Hüzünlü Yağmurları Hep Beni Islattı...
Kimseye Göstermedim Kalbimi...
Kimseyle Konuşmadım,
Kimseye Yüreğimi Dökmedim...
Senden Sonra Hiç Sevemedim...
Kalbim Kimse İçin Çarpmadı...
Ellerim Terlemedi...
Hiçbir Erkeğin Elleri Ellerime,
Gözleri Yüreğime Değmedi...
Senden Sonra Bir Tek Ellerinin Sıcaklığını,  
Soluğunun Ilıklığını,  
Bakışlarının İçtenliğini Unutmadım… 
Eşkalsiz Bir Sevda Bu Avuçlarımda..
Bir Özlem,
Alabildiğine Ölümsüz...
Korkuyorum...!
Ya Unutursam...
Ya Susarsam Bir Çift Sözüne...
Doyamazsam Bakışına...
Gülüşüne...
Çünkü Ben Yaktığın Yangınları Söndüremiyorum....
Ne Tam Anlamıyla Yanabiliyor,
Ne de Küllenebiliyorum...
Ne Kendime Gelebiliyor,
Ne de Kendimde Kalabiliyorum...
Umut Etmek,
Her Yere Hayalini Çizmek Güzel Olsa da,
Hayatımda Bir Eksik Var;
Yüreğin, 
Gözlerin,
Ellerin, 
Sözlerin Eksik...
Zamanın Ortasında Asılı Bir Sevda Bu,
Vuslatı Yok Ömür Takvimimde...
Ne İlk, 
Ne de Son Nefesimde...

Keşkelerimin Yerini Dolduran İyikim...
Ruhumu Rüzgarına Teslim Edecek,
Yalın Ayak Bulutlarında Gezinecek,
Yüreğime Güneş Açtıracak,
Her Sabah Bana İyi ki Yaşıyorum Dedirtecek,
Beni Yeniden Var Edecek Bir Aşk Beklediğim...
Bir El Uzağındayım,
Bir Nefes Ötende...

Gözlerime Hüzün Dolduran Rüzgarım...
Sükut İsteme Benden,
Sözcükler Dilimi Acıtıyor,
Yüreğimi Hüzün İşgal Ediyor,
Hasretin Canımı Çok Yakıyor...
Yörüngesi Sana Ayaklarımın,
Yüreğimin Pusulası Sana, 
Yakalayamıyorum Ruhumu,
Tutamıyorum Kalbimi,
İkisi de Sana Koşuyor...

Miadı Hiç Dolmayacak Sevdam...
Hiçbir Şey Yokluğun Kadar Üşütmüyor Beni...
Her Cümlemde,
Her Nefes Alışımda,
Yüreğimin Deli Gibi Vuruşunda Seni Heceliyorum...
Ben Hala Aşkını Yaşıyorum,
Aşkına Yaşıyorum,
Aşkınla Yaşıyorum...!
Bir Gün,
Tek Bir Gün Sevseydin Beni...
Dertlerimi Unuttursaydı Gözlerin...
Son Bir Kez Dokunsaaydın,
Ellerini Saçlarıma,
Gözlerini Gözlerime Düğümleseydin,
Bir Daha Gelmeyeceğin Günlerin Hasretiyle,
Sımsıkı Sarsaydın,
Sarılsaydın,
Tutsaklığına Esir Etseydin...
Sadece Bir Gün,
Sıcacık Gülümseseydin,
Gönlüm Sende Der Gibi...
Yalnız Bir Gün Yüreğime Dolsaydın,
Gitmeyecekmiş Gibi Sımsıkı Ellerimi Tutsaydın,
Mutlu Etseydin Gözlerimi...
Bana Dünyayı Vermene Gerek Yoktu,
Bir Kere Sevseydin,
Sarsaydın,
Öpseydin Yeterdi...
Olsun,
Sana Sensiz Yazmak da Güzel,
Seni Sensiz Yaşamak,
Var Olmak,
Ama Sensiz Olmak...

Aşkımın Sonsuz Işığı...
Seni Nasıl,
Ne Kadar Sevdiğimin,
Aşık mıyım, 
Değil miyim,  
Nerdesin, 
Nasılsın, Kiminlesin Bir Önemi Yok... 
Başkasını Sevip Sevmediğimin Bir Önemi Yok...
Çünkü Ben Seni Sen Olduğun İçin,
Yanımda Olmasan da 
Hep Yanımda Olduğun İçin, 
Sana Dokunamayıp, 
Hep Özlediğim,
Yalnızlığımda Sana Sarıldığım İçin Seviyorum...
Sana Asla Veda Etmeyeceğim... 
Sen Hep Burada Olacaksın, 
Kalbimin En Güzel Yerinde...
Zaman Geçtikçe Anlamın Değişecek Belki,
Ama Yerin Hiç Değişmeyecek...

Karanlığımın İçindeki  Işığım...
Tanıdıkça Bağımlısı Olduğum...
Sana Olan Tutkunluğum, 
Bağımlılığım Gerçek...
Sen Ne Yaparsan Yap, 
Ben Yine de Seni Seviyorum...
Yüreğimin Yorgun Sesi...
Sevdamı Kendimden Bile Gizleyerek,
Gönül Defterime,
Yine,
Yeni,
Yeniden,
Satır Satır, 
Sayfa Sayfa Yazacağım Seni... 
Yitip Gitmemin Tek Sebebi Sen Olsan da,
Sözüm Sözdür Benim...
Son Nefesimi Alana,
Toprak Olup,
Yok Olana Kadar Seveceğim Seni...
Kıyamete Kadar Bu Değişmeyecek,
Sana Söz Veriyorum...