Tek Silahımız Ettiğimiz Dua'lar...

Milletçe,
İlkbahar Mevsiminden,
Yaprak Dökümü Bir Mevsime Göç Ediyor Gibiyiz....
Her Cadde Karanlık,
Her Sokak Sessiz,
Her Ev Issız,
Her Oda Neşesiz...
Ufkumuzda Simsiyah Bulutlar,
Mevsim Bir Çok Kişinin Ömrüne Hazan...
Hiç Birimiz Olmak İstediğimiz Gibi Değiliz...
Eline Her Kalem Alan,
Siyaha Boyuyor Çaresizliğini,
Çünkü Biliyor Herkes Cümlelerin Yitikliğini,
Konuşmanın Kifayetsizliğini...
Öyle Bir Belirsizlik ki Bu,
İsimsiz Esaret Sanki...
Yaşadığımız Şehrin Kaldırımlarına,
Sanki Hiç Değmemiş Adımlarımız,
Hiç Yürümemişiz Caddelerinde,
Parklarında,
Sahillerinde...
Her Geçen Gün Biraz Daha Kan Kaybediyor Duygularımız...
Sanki Görünmeyen Bir El,
Her Şeyi Tozlu Raflara Kaldırıyor...
Yarım Kalan Hayaller Sol Tarafımıza Yerleştikçe,
Eksiliyoruz Farkında Olmadan...
Korkuyoruz Biraz Daha...
Küçük,
Masum Bir Dokunuş,
En Büyük Özlemimiz Olmuş...
Gözlerimiz,
Hayallerimiz Gidebildiği Kadar Uzaklarda,
Düşüncelerimiz Garip Bir Yalnızlığın Sükutunda...
Ürkek Bir Yaşamın İçinde,
Sanki Herkes Uçurum Birbirine...
Zaman Her Birimizi Atıyor Yalnızlık Sahilerine...
Her Ne Kadar; Yıkılmadım,
Ayaktayım Edebiyatı Yapsakta,
Yüreklerimizde ki Acı Tatla,
Tükenmeyen Hüzünlerimizle,
Kanadı Kırık Kuşlar,
Yaprakları Dökülmüş Ağaçlar,
Ömrü Bir Güne Sığdırılan Kelebekler Gibiyiz...
Zihnlerimizdeki Kelimelerin Hepsi Yorgun,
Hepsi Yalnızlığın Yükünü Taşıyor...
Günler Uzadıkça,
Eksik,
Düzensiz,
Hiç Yaşanmamış Mevsimler Yaşıyoruz... 
Bir Camın Ardında,
Yalın Yalnızlıklarla,
Hüzünlü Bakıyoruz Her Şeye...
Öyle Küçüldü ki Dünyalarımız,
Öyle Mahsun Kaldık ki,
Adı Bile Yok Yalnızlığımızın...
Suskun Yollara Bile,
Ses Vermeyi Beceremiyor Adımlarımız...
Sanki Bin Yıllık Hasret Çekiyoruz...
Hasretçe Özleyip, 
Hasretçe Öpüyoruz...
Hasretçe Sevip,
Hasretçe Kokluyoruz...
Bir Eksiklik Bu,
Adını Koyamadığımız,
Bir Yarım Kalmışlık Belki de,
Kimseye Anlatamadığımız...
Mutluluğumuz Elimizden Alınmış,
Hayallerimiz Yarınlara Kalmış...
Darmadağın Edilmiş Duygular Arasında,
Hepimiz Ayna Gibi Kırılmış,
Ya da Parçalanmış Olsak da,
Her Gün Biraz Daha Savaşarak,
Direnerek,
Her Gün Biraz Daha Güçlenerek,
Bu Günleri Aşmalıyız...
Hayal Dediğin Bu İşte...!
Uzak,
Ama Umutlu,
İmkansız Değil...
Biz Umutlarımızın İçinden Arayalım Kaybettiklerimizi...
Dünyanın En Güzel Duygusu Değil midir Biri İçin Yaşamak? 
Onu Beklemek,  
Özlemek...
Ellerini Tutmak,
Gözlerine Bakmak,
Seni Seviyorum Diye Haykırmak?
Sonu Ne Olursa Olsun Bu Duyguyu Yaşamak...
Bir Tek O Yüreğinden Gelen,
Derin Bir Nefesle Koklar Seni...
Dokunuşu Çöl Sıcağı Kadar Kavurucu,
Öpüşü Pınarlar Kadar Doyumsuz Olur...
Kokusu Canına İşler,
Bahar Yaprakları Gibi Canlanır Gönlün...
Yağan Yağmura, 
Kopan Fırtınaya Aldırmadan,
Yüreğinin Sesini,
Yüreğinin Sesiyle Bir Tek O Birleştirir...
İçinde ki Çağlayanlar Engel Tanımaz,
Yıkıp Geçer....
Karşı Koymaya Ne Elin Erer,  
Ne Gücün Yeter... 
Gecenin İçinde Kaybolur,
Bilinmeyen Bir Zamana Hapsolursun...
Korkarsın Sevmekten, 
Ama Sevmekten Korkarken, 
Onu Bu Kadar Sevebilmeyi Seversin...
Her Yıkılış Yeniden Bir Diriliş Olur...
Dilsiz Bir Aşk Bırakmıştır Ya Yüreğine?
Gitse de Yaşarsın,
Kalp Atışlarında Okursun Adını...
Onu Görmek,
Konuşmak,
Heyecan Vermez mi Sana?
Bakınca Gözlerine,
Renkleri Unutmaz mısın?
İstemez misin Ellerini Tutmak,
Başını Omzuna Koyup,
Saatlerce Uyumak?
Hafifçe Eğilip Kulağına,
Sevdiğini Fısıldamak?
Unutma,
Yeniden Doğan Günlerdir İnsanı Hayata Bağlayan...
Bir Gün,
Evet Bir Gün,
İnanıyorum ki Sesler Sevilenin Sesine Kavuşacak,
Gözlerinin Meltemi Gönüllere Esecek...
Aşklar Kanamayacak,
Sevdalar Acımayacak,
Sevgiler Yıldız Olup Parlayacak,
Bakışların Sevdiğine Gül Olacak...
Görünmeyen Rüzgarlar Eserken Çevremizde,
Hüzzam Bir Şarkı Mırıldanmayacak,
Üşümeyecek Yürekler Hasret Kafesinde...
Gecenin Karanlığı Bölmeyecek Düşleri...
Tutarsız Rüyalar Görmeyeceğiz Uykusuzluklarımızda...
Kayboluşlar Olmayacak Günlerin Ertelerinde...
Yürekler Dolu Dolu Koşacak Sevgiye...

Uzun Sürmeyecek...
Gün Işıyacak,
Karanlıklar Aydınlanacak,
Yeter ki Hep Mavinin Bittiği,
Yeşilin Başladığı Yerde Olsun Gözlerimiz,
Özgürlük Gibi Mavi Olsun Gülüşlerimiz...
Hep Mavilere Bakmak Olsun İsteğimiz...
İşte O Zaman,
Sevgi Dolu, 
Derin Sohbetlerde Yaşanacak Kavuşmalar...
Unutma,
Kaderi Kader Yapan İnsandır...
Başına Gelenler İle Dertlenip İsyan Etme,
Unutma, 
Tüm Karanlık Geceleri Aydınlatan Bir Yaradanımız Var..
Önce Hayalin Olsun, 
Sonra Umutların
Ve Rabbinin Adı İle Koy Başını Secdeye,
Sadece Allah'ın İzni,
Ve İhsanıdır Kaderin Değişmesini Sağlayan...
Unutma,
Tek Silahımız Ettiğimiz Dua'lardır...!