Dehlizlerinde Derin Bir Kasvet,
Bedeninde Bir Ölüm Hali...
Asırlardır Bu Geceyi Yaşıyor Sanki...
Biter mi Diyor,
Susar mı Gecenin Sessizliği?
Gündüze Verir mi Bağrını?
Yorma Kendini Boşuna...!
Sende Biliyorsun ki; Ne Unutabilirsin,
Ne de Unutturur Zaman Sana Geçmişini,
Sen Kuruyan Gözpınarlarından,
Tekrar Tekrar Akıtırsın Katrelerini...
Yorma Kendini...!
Burası Bitip Yok Olduğun Noktadır...
Ve El Sallayarak Bu Dünyaya,
Çekip Gittiğin Duraktır...!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.