10 Eylül 2014 Çarşamba

Hesapsız Yaşandı Bu Aşka Dair Her Şey...


Düşünceler Sevdalanınca Kaleme Kağıda Verir Yüreğini Uzak Diyarlarda ki Sevdasına...
Bazen Bir Uçurtmaya Takıp Uçurur Düşlerini Bezen Kelimelerle Savurur Duygularını... 
Özlemenin Tutkusu Başkadır Onun İçin, Acıyı da Sevda Bilmiştir Umudu da...
Ağlarken Göremezsiniz Onu, Gözyaşlarını Kağıda Akıtır Siz Yalnızca Okursunuz...

Her Ayrılık Bir Hüzün, Fırtınalı Yürek Kabarması, Dönüşü Olmayan Yolculuk, Soranı, Özleyeni Olmayan Bir Hatırlanış, Gözlerin Buğusunda Bile Dudakta Eksilmeyen Gülüş, Yanıtı Alınmamış Sorudur... 
Gizi Kendi İçinde Aranan Aşk'tır...

Kül Rengi Bir Şiir Yazıyorum Sana, Ama Hiç Bir Dize Birbirine Uymuyor...

Kalem Kalbime Değiyor...
Ruhumla Hissetmek İstiyorum Seni Cümle Cümle... 
Tüm Satırlarda Sana Varmak İstiyorum Her Kelimede... 
Zaman Su Gibi Akıp Geçerken,
Sana Anlatmak İstediklerimi Hep Yazdım Ben...
Kağıt Sen Oldun, Kalem Ben…
Kimi Zaman Aşkımı Anlattım Sana, Kimi Zaman Yaşadıklarımı, Kimi Zaman Acılarımı…
Her Şeyimi Seninle Paylaştım Yazılarımda… 
Çünkü Sen Bir Sözüne Bin Gözyaşı Döktüğüm Gecelerde, Yıldızlarda Seni Bulduğumdun...

Geceme Düşüyorsun...

Giriyorsun Zamansız Saatlerde Damarlarımda Dolaşan Kana…
Bak; Süzülüyor Yine Gözümden Sevdan…
Halbuki; Daha Yeni Devretmiştim Nöbetimi...!!!
Yüreğimin Sana Yazdığı Son Kelimeler Yine... 
Bir Önceki Şiir ve Ondan Önce ki Şiir Gibi; Sanki Sonu Yok Sözlerin... 
Ya Unutmayı Yazamıyorum Ya da Yazılanlar Unutturmuyor Seni... 
Karanlık ve Sakin Oysa Gece, Fırtınadan Önce ki Sessizlik Gibi...
Hayat Önümde Koca Bir Bilmece...
Yalın Bir Yalnızlık Var Ruhumda ve İstemsiz Bir Ruh Var Güruhumda...
Çıkıp Gidesim, Kaybolasım Var Aslında, Çünkü Dayanağım Kalmadı Hayatta...
Özlemli ve Özlemsiz Günlerin Özlemiyle Yanıp Tutuşuyorken Ben Farkında Değilsin Sen Dünlerin...
Gününü Gün Edip Yaşıyorsun Sen...
Karanlıkta Gördüğüm Düşler Çıldırtan Kabuslarım, İkisinde de Senin Resmin Var...
Birinin Acısı Uyanınca Geçiyor; Diğeri Uyandıktan Sonra Başlıyor...
Seni Düşündükçe Zamansız Yağmurlar Yağıyor Gözlerimden... 
İçimde Dinmeyen Fırtınalar Başlıyor Esmeye... 
Sensizlik miydi İçimi Acıtan Yoksa Yalnızlık mı? 
Anlamaya Çalıştıkça Yüreğimde ki Diken Daha da Derine Batıyor, Durdurulamayan Bir Kan Seli Oluşuyor Gözle Görülmeyen, Acısını Sadece Benim Hissetiğim Ama Gözlerimden Fışkıran...

Sen; Başka Ellerden Bana Savrulmuş Bir Toz Bulutu... 

Gözlerimdeki Işıltının Aynı Zamanda Gözyaşlarımın Birinci Dereceden Faili... 
Kimi Zaman En Büyük Acım, Ama Her Şeye Rağmen Mutluluğumun En Önemli Sebebi.... 
Ben Sende Durmalıydım, Senin Dokunuşlarına, Senin Gözlerine Yakışırdım…! 
Asılı Kalmalıydım Yüreğinde… 
Sevmeye Gelmiştim Oysa Seni... 
Tut Beni İstedim, Yakala Yüreğimden, Bırakma Hiç...! 
Olmadı…! 
Ellerim Avucundan, Yüreğim Yüreğinden Kaydı... 
Ben; Senden Öncesini Yaşamamış Gibi, Sanki Yıllardır Senin Gelmeni Beklemiş Anlamsız Bir Hikayeyim Baştan Sona… 
Karanlık Yollara Sapmamış, Yüreğimi Kirletmek İsteyenlere Yanaşmamış, Ürkek Bir Çocuk Gibi Gezinmişim Hayatı… 
Bir Nefes Alış Süresinde Sevmişim Seni…
İçime Çekmişim...
Her Hücremde İzin Kalmış...! 
Herşeyim Sana Dair Olmuş, Bana Kalan Hiçbir Şey Yok...
Sadece Adı Var "Ben" Dediğim, İçi Boş Olan... 
Ben Sen Olmuşum Aslında, Gidişinde Anladım...
Şimdi Ne Sen Eski Sensin Ne de Geride Bıraktığın O Bildiğin Benim...! 
Aynı Olan, Hiç Değişmeyen Tek Şey Benim Sana Olan Sevgim, Bir de Kenarda Biriktirdiğim Sitemim...! 
Biz; Diye Bir Şey Yok Artık, Sen ve Ben Var, Her Ne Kadar Kabullenmiş Olmasam da...! 
Üzerimizde Anlamlanan Kelimelere Mesafe Girdi, Sevgimize Çoktan Bulaştı...! 
Sırtımda Yokluğunun Rüzgarı, Bedenimde Bir Boşluk Yüreğimde Tarifi İmkansız Bir Ağırlık Var Artık...! 
Gözyaşlarımla Söndürüyorum Senden Arta Kalanları...
Gecelere Bedel Ödüyor Sürekli Gözlerim...
Bakışlarım Renk Vermiyor Artık...
Hıçkırıklarım İçimde Yankılanıyor... 
Dizlerimdeki Dermansızlığımdın Sen...
Hem Tebessümüm Hem Gözümün Yaşıydın...
Tarifimdin Tarifsizliğimde...
Küsüşlerimdin, Ardından Dayanamayıp Barışmalarımdın...
Gitmelerimdin Bazen Ama En Çok Kalmalarım...
Bırakmalarımdın Ağlaya Ağlaya ve Sarılmalarımdın Hep En Sonunda...
İyikilerim, Keşkelerim, Olur-Olmazlarımdın...
Sol Yanımdın En Çok, Hani Sızısını Her An Çektiğim...
Diyemediklerim ve Sustuklarımdın...
Sen Hep Özlemini Çektiğimdin Tarifimdin Tarifsizliğimde...
Titreyişlerimdin Ayazın Ortasında...
Aslında Hep Saklımdın Sen...
Seni Seviyorum Derken, Git Derken, Küserken, Gülerken, Kıskanırken Bile Kendi Kendime En Saklı Yanımdın Sen Benim Kocaman Bir Sevgi İçinde...
Aslında Ben "Sen’dim" de...
Neyse...
Neyse...!

Şiirler Nasıl Yazılır Sevgili Bilir misin?

Bilirmisin Düşününce Neden Geceler Suskunluk Çağrıştırır Bana?
Hayallerimde Seni Yaşamak Ne Demek Bilir misin?
Gecelerce Uyuyamamak, Dalıp Gitmek Sabahlarına Ne Demek Bilir misin? 
Sesini Duyduğumda Yüreğimin Hızla Çarpışını Hissetmek, Seni Yalnız Sen Olduğun İçin Sevebilmek, Seni Dinlemek, Seni Zamansızca Özleyebilmek Ne Demek Bilir misin?
Anlatsana, Sen Hiç Yağmurun Yağışını Seyrettin mi Sabahları Uyanınca?
Denizin Rengine Dalıp Gittin mi Güneş Batınca?
Şimdi Bak Gözlerimin İçine...
Bak En Derinlere...
Kendini Göreceksin Islak Kirpiklerimin Gölgesinde...
Haydi Durma Bak, Mutlu Olduğum Hayalleri Sakladım Gözlerime...
Açmaya Korkarım, Bu Hayaller de Giderse Ben Yanarım...!
Sessizce Bak Orda Bana Gülümseyen Kendine...
Bir Tek Ordasın, Bir Tek Açmaya Korktuğum Gözlerimde...
Görmüyor musun Bak İşte Şu Çırpınan Gözlerime, Ordayız İkimiz de...
Bir Mucize Gibi Yaşlanırız Senin Olduğun Her Düşte...
Baktıkça Göreceksin Gözlerimin İçine, Her Baktığında Mutluluğu Hissedeceksin Benim Gibi Sen de...
Bak Seni Düşündüm Ya Yine?
Gülümsüyorum İşte Delicesine, Öyle, Kendi Kendime...

Biliyorum, Ben Senin Sadece ''Bir An'' Dediğin Zamanlara Sıkıştım Hep, Hiç Toplayıp Biraraya Getirmedin Beni... 
Böldüğün Zaman Dilimlerinin Bir Köşesinde Hep Vardım Ama Aslında Hayatında Hiç Olmadım... 
Sensizlikte Her Gün Daha Derinleşen Kör Kuyularımın İçine İnmekten Vazgeçemedim... 
Seni Meydana Çıkarmak İçin İndiğim Her Adımda Beni de Çektin Dibe... 
Beni Toplayamadığın Gibi, Giderken Kendini de Benden Toplamadan Gittin... 
Hesapsız Yaşandı Bu Aşka Dair Her Şey...
Oysa Ümidim Tazeydi Her Mevsim... 
Bildik Hikayelerden Başkaydı...
Zamanın Dışındaydım Senle Ben... 
Serin Eylül Gecelerinde Yağmur Kokusuyla Uyanırdım Ansızın, İmkansızlıkların Gölgesinde Bekletirdim Hayallerimi, Çünkü inanırdım Aşka, Aşkın Çoktan Can Verdiği Zamanlarda Bile... 
Herkesin Bildiği Bir Şarkı Değildi Söylediğim... 
Seninleyken Güçlüydüm ve Gecelerce Büyüyen Yalnızlıklarımı Ümitlerimi Bölüşürdüm Paylaşırdım Seninle...
Gel Gör ki Hesapsız Yaşandı Her Şey... 
Geriye Dönüp Baktığınmda Yüreğimi Sızlatan Sancı Farklı Değil Bildiklerimden... 
Öyle Bir Duygu ki Bu, Her Seferinde Aynı Acıyla Bir Başka Yerimden Kanatıyor Canımı... 
Ve Öyle Adaletsiz ki Hayat Hiç Haketmediğim Halde Kurşunluyor Ümitlerimi...
Şimdi Yaşananlardan Geriye Kalan Bir Eylül Gecesinin Yağmur Kokusundan Başka Bir Şey Değil... 
Benden Çok Uzak Gözlerinde Kaybolduğum O Aşk Dolu Zamanlar... 
Çoktan Yitirmişim Delicesine İnandığım Değerleri... 
Ben Başkayım Demiştim, Aklımda Şimdi Bile... 
Benim Hikayemiz Başkaydı Evet, Ama Yine de Değiştiremedim Sonunu... 
Her Sevda Gibi Bitti... 
Şimdi Yüreğimde Senin Sancınla Kaderi Bize Benzeyen Aşklara Ağlıyorum... 
Öyle Bir Duygu ki Bu, Hem Her Ayrılık Gibi, Hem de Sırf Bana Özel... 

Yine Sen Dedim İşte...

Yine Sende Kaldım; Baharda Tellere Takılan Uçurtmalar Gibi...
Parçalandım Ama Kopamadım O Tellerden Bir Türlü....
Rüzgara Yalvardım, Yağmura Ağladım Ama Kopamadım... 
Koparamadım Ruhumu Senden...
Ne Yaptıysam Adını Anmaktan Alıkoyamadım Dilimi....
Yine Sana Yazdım İşte...
Senli Düşlerimi, Sensiz Geçen Karanlık Gecelerimi...
İtiraz Etmiyorum ve Artık Ağlamıyorum Yokluğuna..
Seni Sevmekten Başka Hiçbir Şey Yapmamıştım ve Sen Hiç Olmamıştın Hayatımda...
Kurduğum Sayısız Hayalin Sahibi Ve Faili Sendin...
Sen Gönlümün Çıkmaz Sokağıydın...
Sen Kıyılarını Göremediğim Uçsuz Bucaksız Okyanustun da Ben Kimdim Onu Bilemedim Senin Yanında...
Kaybettim Kimliğimi Aşkında ve Sen Bir Kimlik Vermedin Bana...
Hiç İstemedim Hayatımda Sahte Mutluluklar Sahte Gülücükler...
Ben Zaten Bir Tek Senin Yanında Gülmedim mi ? 
Ben Bir Tek Sende çıkmaza Düşmedim mi ? 
Düştüm Şimdi Senin Bile Olmadığın Yokluklara, Karanlıklara...
Kucakladım Acı Gerçeği Sızlana Sızlana...
Belki Kahrettim Varlığıma Senin Yokluğuna...
Sen Yine de Üzülme Olur mu?
Ben Yine de Gülerim Yokluğuna...
Sararım Kendimi Senle Dolu Mısralara...
Unuturum Adımı Senin Adınla...
Belli Etmem Kimselere, Sorarım Yine Seni Kör Karanlıklara...
Sen Yine de Bil Olur mu?
Bıraktıysam Kendimi Senin Yokluğuna, Git Diyebildiysem Sana, Sızladıysa İçim Kilometrelerce Öteden Sana İmkansızlığından ve Çok Sevdiğimdendir...
Şimdi Bir Yarayım Ben Senden Arta Kalan...
Kanadıkça Sadece Kendini Acıtan... 
Her Bakışta Seni Arayan... 
Baktıkça Kanayan...!
Kısacası; 
Aklım Hala Gidişinde, Canım Hala Can Çekişmede... 
Beni Mutsuz Edemezsin, Başaramazsın Bunu, Çünkü Ben Sana "Hayat" Dedim Sevgili... 
Öldüremezsin Bizi... 
Kendini Öldürmeye Yeltendikçe Ben Seni Bende Büyütmeye Devam Edeceğim... 
Başaramayacaksın Beni Hüzünlere Gelin Etmeye Sevgili, Başaramayacaksın, Çünkü Sen Bana Aitsin... 
Öldüremezsin Beni, Üzemezsin Sevgili, Çünkü Sen Köklerime Hayat Verdin Sökemezsin Beni Senden, Atamazsın İçimde ki Seni...  
Bırak İçinde ki Yavan Sorguları/ Savaşları...! 
Yetmedi mi Kendini Asmaların? 
Yetmedi mi Kendini Yerden Yere Vurmaların? 
Çok Fazla Şey İstemiyorum Senden, Adımın Kapladığı Yer Kadar Mutlulukları Kendine Bağışla Ne Olur...
İki Dudağının Boşluğuna Birkaç Umut Cümlesini Bırak... 
Adından Ötesini Hiçlik Bildiğim Duraklarda Ölmeme İzin Verme... 
İliştir Beni Aynalarında ki Gülümseyen Yanına...
Bir Uçurum Boşluğu Yüreğin, Sendelesen de Düşme Sakın... 
Düş-me, Düşersen de Sol Yanıma Düşür Sol Yanını...
Üşüsen de Ölme Sakın, Öl-me! Öleceksen de Beni de Götür Yanında... 
Tek Kişilik Bir Mezara Sığar Değil mi Yüreğimiz?  

Sevmek, Dipsiz Bir Kuyuda Git Gide Aşağıya Düşmek Aynı Tattaymış...

Öyle Bir Tat ki Tarifi Yok...
Anlatılmayan Hissedilen Ama Bir O Kadar da Nefreti İçinde Barındıran Bir Tat...
Acı... 
Yakıcı... 
Buruk...
Öyle Bir Boşluk ki Kapanacağı Yerde Gün Geçtikçe Açılan... 
Tutamıyorsun Ucundan, Yakalayamıyorsun, Teslim Oluyorsun... 
Neye Kime Teslim Olduğunu Bilmeden Kendini Bırakıyorsun Dipsiz ve Boş Bir Kuyunun Rutubetli Karanlık Issız Boşluğuna... 
Ne Çığlıkların Seni Yeryüzüne Çıkartıyor Ne de Çırpınışların Bir İşe Yarıyor... 
Durmadan Düşüyorsun Hızla ve Yere Çakılma İhtimalini Görerek... 
Sonsuzluğa mı Gidiyorsun Ölüme mi Yoksa Yeni Bir Başlangıca Atılacak İlk Adım İçin Zamanın Sabırsız Akışına mı Veriyorsun Kendini... 
İçinde Sırların ve Göz Göz Olmuş Yüreğinle Konuşamıyorsun...
Beceriksizliğin Yüzünden Kaybediyorsun ve Kaybetmeye de Alışıyorsun Tıpkı Hayata Alıştığın Gibi...



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.