6 Haziran 2016 Pazartesi

Yaşattığı Duyguları Keşke Daha İyi Anlatabilseydim...

Zifiri Karanlık Bir Gece... 
Sessiz Kalmak, 
Dünyada Tek Başına Gibi Hissetmek, 
Sırf Kendi Nefesini Duymak,
Her Şeyden Çok Uzakta Durmak İyi Geliyor...
Neyin Neden Olduğunu Anlamak İçin Seslerden 
Yüzlerden Uzaklaşmak Gerekiyor... 

Gece Karanlıktır Ama, 
Bazen O Karanlığın İçinde Daha İyi Görürsün...
Sessizlik Işık Olur Sana... 
Herkes Uyurken, 
Başka Bir Dünyaya Dalmışken, 
Ya da Yaşamdan Yarı Yarıya El Çekmişken, 
Dünyada Bir Başına Olmanın Keyfini Çıkarırsın Zaman Zaman Ürpersende... 
Kendinde Bilmediğini Keşfetmek İçin İyi Bir Fırsat Verir Sana Gece...

Uzakta Ve Kendimle Gecenin İçindeyim...
Kazandıklarım ve Kaybettiklerimin Hesabını Tutmadan 
Sadece Yaşıyor Gibiyim... 
Ne Büyük Laftır Bu Gerçekten Yaşayana: Sadece Yaşıyorum... 
Geçmişine Saplanıp Kalmadan 
Ve Geleceğin Planlarını Yapmadan,
Sadece Yaşıyorum...
Her An Herşey Olabilir Gibi,
Hiç Bir Zaman Hiçbir Şey Olmayabilir Gibi Sadece Yaşıyorum...

Uzanıp Tutacak Kadar Ellerini Yakında Hissederken 
Sanki Görmemi Engellemeyen, 
Ama Tutmama Mani Olan Bir Duvar Var Arada...
Gözleri Bu Kadar Yakınken Bana
Bakamamanın Ya da Kısacık Bakabilmenin 
Ve Sonrasında Bakışları Kaçırmanın Ne Demek Olduğunu, 
Yaşattığı Duyguları Keşke Daha İyi Anlatabilseydim... 
Onu Bu Kadar Çok Düşünürken, 
Ona Dair Her Şeyi Bu Kadar İçimde, 
Derinliklerimde Hissederken, 
Görebilmek, 
Nefesini Üzerimde Hissettmenin Yaşattıklarını,
Dokunan Ellerimin Bana Anlattıklarını Anlatabilsem Keşke...
Onun İçin Atarken Yüreğim, 
Yüreğimin Sızısını Dindirmek Nasıl Bir Şeydir Bilir misiniz?
Yüreğimi Elime Alıp, 
Yokluğunu İzah Etmeye Çalışmak Umutsuz Sözlerle,
Hüzünlü Şarkılarla Avutmaya Çalışmak Onu Nasıl Zordur Bilir misiniz?

Sevdiğinin Gözlerini, 
Ellerini, 
Avucuna Sinmiş Kokusunda Aramak Kahreder İnsanı...
Bir Yumruk Düğümlenir Boğazına, 
Kocaman Bir Yumruk... 
Yutmak İstersin, 
Yutamazsın... 
Uluorta Bağıra Çağıra Ağlamak Gelir İçinden, 
Koşmak, 
Koşmak, 
Koşmak Gelir Bilinmeyen Bir Yöne, 
Ama Nafile, 
Çakılır Kalırsın Yerinde...
Sustuğunda,
Konuşmadığında, 
Sesi Uzaklaştığında, 
Gönlün Yaşam Kaynağı Kurur Adeta...
Oysa Sen Kederlerini Sırtlanmak İstersin,
Ama O Kederlerinden Kalın, Yüksek Duvarlar Örmüştür Kendine... 
Herkesi Uzak Tutar Oradan... 
Bu Onun Sığınağıdır Sanki... 
Ona Uzaktan Bakmak Zorundasındır... 
Çünkü, O Böylesinin Daha İyi Olacağını Düşünür... 
O Yüksek Duvarları Kendisinin Aşması Gerektiğini Düşünür, 
Onu Birinin Oradan Çıkarabileceğini Değil...

Bir Kez Daha Sessiz ve Hüzünlü Eğiyor Başımı Zaman...
An'a Taşıyamadığım Umutlarımı Bir Kez Daha Öteliyorum Belirsiz Bir Geleceğe...
Oysa O'nu Ondan İstemekti Yüreğimin Tek Dileği… 
O Uzayıp Giden Yollar Boyunca Beklediğim,
O Gecelerce Gelişine Ümitler Beslediğim...
Ve O'nu Ondan İstemekti Tek Bildiğim... 
Ne Bir Masal Bu,
Ne de Bir Aldatmaca...
Düne, 
Geçmişe, 
Bugüne Has Değil.... 
İşte Bu Yüzden 
Aşk Deryasında Bir Damla Olmayı Dileyen Gönlüm Çırpınır Durur... 
Nerede Sevgilisine Yol Tutmuş Bir Seven Görsem, 
Bir Özlem Bulutu Olur Ağlar Gözlerim...
Can Kafesimden Bir Hüzünlü Melodi Yükselir...
Aşk Der,
Aşka Düşenin Gönül Çölüne Düşer Ağıtlarım...

Yolunu Gözlediğim Biri Var… 
Tanımsız Bir Sevgi Var İçimde… 
Yokluğunda Varlığını, 
Varlığında Yokluğunu Hissettiğim Bir Sahibi Var Tanımsız Sevgimin...
Onu Seviyorum…
Yüzünü Gördüğümde, 
Gözlerinin İçine Baktığımda,  
Bakışlarındaki Aydınlığa Karıştığımda,
Tarifsiz Duygularla Coşuyor Kalbim... 
Kocaman Bir Evren O Bende,  
Bu Büyük Evren İçinde Kendimi Keşfettiğim Sığınağım...
Aldığım Nefes,  
Damarlarımda Yürüyen Kan,
Ruhumdaki Evrenin Tek Sahibi... 
Büyüsünün Asla Bozulmayacağına İnandığım Bir Aşkla 
Tutkunum O'na... 

Artık Biliyorum; Aşk Her Zaman Yanında Olmak Değil,
Bazen Onun Yalnız Kalabilme İsteği Karşısında Susmaktır...
_____________________________

Ve Anladım ki; Ne Seninle Ağlayabiliyorum,
Ne de Sensiz Gülebiliyorum...
Hala Sıcaksın,
Aradan Aylar Yıllar Geçmemiş Gibi... 
Sanki Daha Dün Görmüşüm Seni,
Sanki Hiç Bitmemişsin,
Sanki Hep Benimmişsin Gibi...
Ve Şimdi Vazgeçemediğim Koyuyorum İsmini... 
Vazgeçilmezim... 
En Değerlim...
Sen Kalbimde,
Sen Aklımda, 
Sen Her Baktığım Yerdesin...
Sensiz Geçirdiğim Her Günde Açılan Yaralarım 
Oluk Oluk Kanıyor Sana...
Kapanmayan Bir Boşluk,
Hiç Kapanmayacakmış Gibi,
Bir Daha Göremeyecekmişim, 
Son Nefesimi Sensiz Verecekmişim Gibi... 
Şimdi Gel ve Bak Sadece Kendine Benim Gözlerimle...
Ne Kadar da Özelsin,
Ve Bir O Kadar da Benim...
Seni Seviyorum,
İnan Değerin Bir Kez Bile Düşmedi Gözlerimden... 
Seni Benim Kalbimden Çıkaracak Kişi Henüz Doğmadı Annesinden... 
Asla Doğmayacak,
Merak Etme Sen... 


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.