20 Ekim 2012 Cumartesi

Tüm Suçlusu Benim Bu Yalnızlığın...!

Onu Görmezden mi Gelmeliyim, Yoksa Aklımda Ondan Başka Bir Şey Olamadığını Kabul Edip Aklımdakileri Yazmaya Devam mı Etmeliyim?
Yazmak Hasta mı Eder Beni Yoksa Artık Kurtulur muyum Ondan Bilmiyorum...
Yüreğimden Beynime Doğru Kelimeler, Cümleler Sanki Hücüma Geçmiş Beni Yoruyorlar...
Yazsam Diyorum Yazsam ve İçimde Bir Zehir Irmağına Dönüşmüş Kelimeleri Yüreğimden Dışarıya Akıtsam...!
Herkes Kendi Duyguları İçinde Kendi Zorunluluklarını Yaşıyor İşte... 
Hep Özlediğim, Beklediğim Aşk'ın Böyle Aniden Kapımı Çalıvereceğini, İzin Almadan Yüreğimde Bir Köşeye Yerleşeceğini Hiç Düşünmemiştim...
Bu Kadar Yıldan Sonra Uzun Zaman Olmuştu, Sevecek Yürek Arıyor, Arıyor Ama Bulamıyordum...
Ve En Sonunda Yorulup Çekilmiştim Sessizliğime...
Uzun ve Sessiz Bir Yalnızlık Ertesiydi Gelişi...
Donup Kalmıştım ve Sonra Yavaş Yavaş Yüreğime İnmişti Yüzündeki Masumiyeti...
Gözlerim...
Tek Bir Tatlı Anısı Olmayan Yaşantımda, Sadece, Bebek Denilecek Yaşta Parlak Gülümsemelere Sahip Olmuştu Gözlerim...
Sonrası Bir Kara Perde Zaten!
Sadece Yüzümdeydi Gülümsemelerim ve İnanırdı Herkes Mutluluk Naralarına, Nidalarıma...

Kalemimden Aşk, Sevgi, Tutku Damlıyor Görünüyordu Belki Ama Kimse Aslında Kan Damladığını Farketmiyordu...
Yazdığım Her Kelimeye Can Verebilmek İçin, Yazabilmek İçin Önce Yüreğimde Sürekli Kanayan Yaraya Batırıyordum Kalemimi ve Öyle Yazıyordum Her Harfi, Her Kelimeyi, Her Cümleyi Ama Farkediyordum ki O Yaraya Her Kalem Batırışımda Yaramı Daha Fazla Kanatıp, Daha Fazla Derinleştiriyorum...
Neye Faydası Vardı Yazılan Kelimelerin ve Harflerin Bana Daha Fazla Acı Çektirmekten, Yaramın Kabuğunu Kaldırıp Kan Kaybından Ölüme Yaklaştırmasından Başka?
O Sevgiliyi mi Bana Getirecekti? Hayır!
Beni Sevmesini mi Sağlayacaktı? Hayır!
Acılarım mı Dinecekti? Hayır!


Yaşı Küçük ve Yeni Yetme Birisi Değilim, Orta Yaşı Çoktan Geçmişim...
Yazılıp Çizilenler Öyle Yeni Yetme Bir Genç Kızın Kaleminden Çıkan, Yarın Başkasını Görüp Aşık Olduğunda Değişecek Cinsten Yazılar Değildi...
Yazdığım Her Cümlenin Arkasında Kapı Gibi Durabilecek Bir Yüreğe ve Sevgiye Sahibim Elhamdülillah...
Bu Sevgi İçimde Bu Can Bu Bedende Durdukca Benle Kalacak Benle Yaşayacak...
Tüm Suçlusu Benim Şimdi Bu Yalnızlığın...
Evet, Ben Hatalıyım...
Evet, Günahkar Benim, Tüm Günahlar Benim...
Tek Suçlu Benim...
Evet Benim...
Sen; Günahsız!
Beni Attığın Yalnızlığın Günahı Kimin?
Hayatımda İlk Defa Bir İnsanın Sesine Muhtaçken, Bırakılmışlığımın Günahı Kimin?
Seviliyor Olduğunu Sanıp Kendini Bir Anda Sevgisizliğin Ellerinde Ölüm Kalım Savaşı Veren Yüreğimin Vebali Kimin?
Günahı Kimin Şimdi Bu Kimsesizliğimin?
Benim Hepsinin Suçlusu Değil mi?
Tüm Günah Benim...
Benim!
Çünkü Sevdim...
Sevseydi, Anlardı, Anladığını Anlardım...
Sevseydi, Haykırışlarımı Duyardı, Duyduğunu Duyumsardım...
Sevseydi Bırakmazdı, Tutardım Ellerinden, Gitmez, Döner ve Ona Sarılırdım Yeniden...
Dahası, Silemezdi, Unutmazdı Böyle Kolayca...

Ve Şimdi Ben Beddua Etmeyeceğim Senin İçin, Kimseye Etmediğim Gibi...
Halen Du'alarımdasın...
Evet, Du'alarımdasın, Gülümsemelisin Ama Önce Gözyaşlarımın Hesabını Ödemelisin,
Ya da Boş Ver, Günahların Benim Nasıl Olsa, Onu da Ben Öderim Senin Adına!
Ki Alacağım Var Hayattan Yığınla...
Hesabın Bitti!
Hesap Bitti! Üstü Kalsın Hayat!
Sakın Ola Onun Gülümsemelerine Dokunma!
Bir Yaprak Düştü Bu Sonbahar Ayında...
Ne Dal Unutabildi Gideni Ne Yaprak Unuttu Terk Ettiğini...
Ne Aşk Bitti O Gidince Ne Umut Tükendi Geri Dönmeyince...
Sen Sakın Üzülme Ben Gidince, Nasılsa  Unutursun Sen Beni Ben Senden Gidince!
Ama Emin Ol Anlarsın Bir Gün Sende Benim Gibi Sevince...!

Birisi Var Uzaklarda; Aşk'ı Bulmuş, Sonra Yitirmiş...
Son Durakta Dönmeyen Bir Yolcu Bekleyen...
Susamış Bahar Çiçeklerini Özlemiş...
Bir Hüznün İçinde, Hüzün Onun İçinde...
Gözbebeklerindeki Aydınlık Şimdi Çok Uzak...!!!
Birisi Var Uzaklarda; Aşk'ı Bulmuş, Sonra Yitirmiş...
Kuytularda Bitmeyen Bir Sevgi Düşleyen...
Hayırsız Yıllara Islak Umutlar Sermiş...
Bir Gecenin İçinde, Gece Onun İçinde...
Bir Boşluğun İçinde, Boşluk Onun İçinde...!!!
Susmak Hapsetmektir Aşamadığın Çaresizliği; Bazen Geleceği Beklemektir...
Hatıralar Uğruna Sineye Çekmek, Yüreğinin Hatırına, Aşk Adına Çiğnemektir Gururunu...!!!
Susmak Ölmektir Yaşamak Adına Hayatı; Bazen Kaçıp Gitmektir...
Hayatla Kaderi Birleştirmek, Teslim Olup Kaybetmektir...!!!

Çok Uzattım Sanırım Affımı Rica Ediyorum...
Sözün Özü Yazımın İçinde Zaten Fazla Söze Gerek Yok!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.