22 Ekim 2012 Pazartesi

Ve İflah Olmaz Bir Ben...!

Yazmaya Gücü Yok Parmaklarımın; Ki Zaten Mutsuz ve Yorgun Cümleler Kendini Dinliyor Boş Siyah Bir Sayfada...
Yazılacak Bir Şeyde Kalmadı...

Bahanesi Bu Yazı Yaz/ama/dıklarımın...
Yazmak Manasını Yitirmiş...
Gücü Yok Parmaklarımın...
Sadece Mutsuz ve Yorgunum...
Yüreğimin Attığı Sessiz Çığlıkları Dinliyorum...!
Şimdi Dönülmez Bir Gidiş...

Gidilmez Bir Kalış...
Kapanmaz Bir Yara...
Bitmez Bir Ceza...
Tüketilmiş Bir Umut...
Savruk Bir Hayat...
Ve Artık İflah Olmaz Bir Ben Var...!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.