Her Batan Güneş Şu Gönlümden Neler Götürüyor...
Bazen Susmak Geliyor İçimden Bezen Haykırmak, Bazen Ölmek Geliyor İçimden Bezen Yaşamak, Bazen İleriye Bakıyorum Bazen Geriye...
Meçhul Vaktin Kalbinden Geçiyorum Ömrüm Yazgının En Bilinmeyen Noktasında...
Geçmişi Özlüyorum Galiba...
Biraz Çocuk Olmayı...
Biraz Affedilmeyi...
Biraz Günahsız Olmayı...
Karanlığın Konuştuğu Noktada Hayaller Biriktirmeyi...
Çocuk Gibi Bakmayı Hayata...
Masum Olmayı Her Hatada...
Kaybetmemeyi Sevginin Tadını...
Ben Galiba Tüm Renklerin Güzel Olduğunu Bilmeyi Özledim...
Düşüncelerim Sorguda, Soluğum Canımı Yakıyor...
Şuramda Tam Kalbimde Bir Sancı Var, Konuşamıyorum Anne...
Neden Bu Denli Savunmasızım?
Neden Savunmasız Olduğum Her An Yara Alıyorum?
Neden Unutamıyorum Anne?
Unutmak İsterken Neden Tekrar Düşünüyorum?
Canım Yanıyor Anne...
Bir Yerlerde Kaybettiğim Kendimi Bulamıyorum...
Düğümleniyor Tüm Nefes Almalarım, Kalbime Varmadan Tükeniyor Umutlarım, Hasrete Boğuluyor Özlemlerim...
Bak Bana, Ben Ben Değilim Anne...
Ben Yitik Bir Umudun, Yarım Kalmış Bir Sevdanın Eseriyim...
Canım Çok Acıyor Anne...
Gittikçe Derinleşiyor Acılarım...!Nerede O Güçlü Olduğuna İnandığın Kızın?
Zavallı Gibi Hissediyorum Kendimi...
Gün Boyu Gözyaşlarımla Islanıyor Yastığım, Odamın Perdesi Hiç Açılmıyor...
Gittikçe Hiç Oluyorum Kendi İçimde...
Bıraktım Artık Kendimi...
Kalbim Ağrıyor...
Avutmuyor Artık Hiç Bir Şey...
Yüreğim Tanınmaz Halde...
Kurumadı Yalnızlığım...
Çaresizliğim Tükenmedi, Sürükledi Beni Divane Sokaklarda...
Bakma Hep Güldüğüme, Bakma Yıkılmaz Gözüktüğüme, Yavaş Yavaş Kayıyor Hayat Gözlerimden, Kayıp Gidiyor Yıllar Avuçlarımdan, Dallarım Üşüyor, Rüzgarım Titriyor Anne...
Hayallerimin Sonunda Üç Noktalar Hüküm Sürerken; Kendimi Parantezin İçine Hapsediyorum...
Dalgınım, Daldığım Yerden Çıkamıyorum...
Kendimi Kaybediyorum Anne, Kayboluyorum...!
Yabancılaşıyorum Kendime...
Uğraştım Anne, Arkadaş, Dost, Sevgili Gibi Sahiplendim...
Aldım Onu İçime, Ta İçime Koydum...
Sardım Sakladım Kendim Yaralanmak Pahasına...
Kendimi Unuttum Onu Hatırladım...
Kendimi Bitirdim Onu Başlattım...
Kendimi Öldürdüm Onu Yaşattım...
Onunla Yeniden Yaşadım, Yeniden Doğdum, Yeniden Başladım...
Çoktu, O Kadar Çotku ki, Aslında Hiç mi Hiç Yoktu...
Ben Darmadağınım Anne...
Kaybolan Parçalarımı Arıyorum Şimdi Yerlerde...
O Kadar Bir Sürü ki, Bulup Tamamlayıp Toparlayamıyorum İşte...
Hem Çokum, Hem Yokum..
Bir Sürü Parçam Var Ama Eksiğim, Tamamlanamıyorum...
Issızlığın Ortasında Bir Yürekti Benimkisi Anne, Sessiz, Yalnız, Hüzünlü...
Kalabalıkların İçinde Yalnız Kalmış Bir Yürekti Benimki Anne, Sevgisiz, Aşksız, Sevdasız...
Karmaşanın İçinde Kördüğüm Olmuş Bir Yürekti Benimki Anne, Çözümsüz, Coşkusuz, Durgun...
Zamanı Yaşamadan Akıp Giderken Ömrüm O Geldi Gönül Kapımdan Usulca Süzülerek...
Sessizliğime Ses, Yalnızlığıma Eş, Hüznüme Sevinç Oldu...
Sevgim Oldu, Aşkım Oldu, Sevdiğim Oldu...
Karmaşamdaki Çözüm, Yüreğimdeki Coşku, Durgunluğumdaki Dinginlik Oldu...
O Benim En Derin Nefesim, Parmak Uçlarımdan Saç Diplerime Kadar Her Zerremle Aşk'ı Hissettiğimdi...
O, Ömrümün Sahibi, Gecelerimin Ay Işığı, Gündüzlerimin Güneşi, Yüreğimin Çölündeki Vaha, Hüznümün İçindeki Sevinç, Buzun İçindeki Ateş, Yokluğun İçindeki Varlık, Darlığın İçindeki Çare, Yağmurdan Sonra Açan Güneş, Güneşin İçindeki Gökkuşağı, Öpüp KoklayamadığımAma Koklamak İçin Yanıp Tutuştuğumdu...
O, İçten ve Sımsıcak Bir Gülüştü Gözlerimde, Bir Sevgiydi Kalbimde, Bir Hayaldi Aklımda, Bir Rüyaydı Uykularımda, İçten ve Sımsıcak Sevdiğimdi Hayatımda..
Ne Kadar Hasretim Ona Bir Bilsen Anne, Ne Denli Susuz...
Soğuk Duvarlara Anlatıyorum Şimdi Onu Anne...
Sessizliğe, Geceye ve Fecre, Gün Ağarmadan, Uyuyamadan...
Bu Yürek Yara Şimdi Anne, Bu Hayal Kırık, Ömrüm Sokaklarda Bir Yaprak...
Yapayalnızım Onsuzum, Bitmiş Tükenmiş Bir Haldeyim, Dışlanmış, İtilip Bir Köşeye Atılmış Değersiz Birisiyim...
Bıktım Artık Anne...!
Tekrar Tekrar Kaybolmaktan, Kendi İçimde Boğulmaktan...
Yoruldum Artık Anne...!
Sensiz Gecelerden, Kuruyan Gözlerimden, "Meğer"lerden,"Eğer"lerden, En Çokta "Keşke"lerden...
Sıkıldım Artık Anne...!
Ölüme Bedel Bu Ayrılıktan, Aramızdaki Uzaklıktan, İçimdeki Yangından, Kanayan Bu Yaramdan...
Bunaldım Artık Anne...!
Yalan Sevdalardan, Birbirini Kullanan İnsanlardan, Aldanmaktan, Aldatılmaktan, Geriye Kalan Tüm Enkazlardan...
Gitmeliyim Anne...
Biliyorum, Bundan Böyle Gözlerimi Açabileceğim Bir Bayram Sabahı Yok, Bayram Gibi Geçebilecek Günlerim de Yok, Çünkü Yanımda Kimsem Yok...!
Kaybettim Anne, Ben Bu Hayatta Sevdiğim Herkesi Kaybettim...!Kendimi Unutsam, Onu da Unutmuş Sayılır mıyım Anne?
___________________________________
Zamanın Önüne Düşmüş Kelebekler Gibi Ya da Rüzgarın Önünde Kuru Yaprak Misali, Baharları Unutup Hazanlara Daldığım Bu Kaçıncı Hazan?
Beni Bu Deli Sevdaya Düşüren, Usul Usul Eserken Duygularım, Böylesi Fırtınalara Dönüştüren Hangisiydi?
Biliyor musun? Artık Nefes Almak Bir Yük, Sende Kalmak Yasak...
Biliyor musun? Senden Çıkılmıyor, Ne Mümkün Kaçmak, Yüreğim Ellerinde Tutsak...
Seninle "Bir Sevda Masalı'm Olmuştu Bu Dünyaya Dair, Seninle Güller Açmıştı Gönlümün Bahçelerinde Kan Kırmızı, Seninle Tenim Tenhasında Özgürdü...
Sevmiştim Seni Akıldışı Bir Akılla...
Deli Bir Sevdaydın Benim İçin, Fırtınasıyla, Esen Rüzgarıyla, Dinmeyen Boranıyla...
Seninle Gülümsemiştim Yaşama, Seninle Ellerim Titremişti İlk Kez, Yüzümde Masum Bir Kız Çocuğu Tebessümü Bırakmıştın...
Gelip Geçerken Gözlerin Önümden Alıştığım O Dokunuşun Ellerimde Yanardı Avuçlarım, Duygularım Sokak Sokak Dolaşırdı Seni...
Umutlarım Bir Yalvarışın Du'asında Ağlardı...
Bir Lütuf muydun Sen Bana Hayatın Sunduğu?
Yazılabilecek "Bir Sevda Masalı" mı Yoksa Satırlarında Sadece Hüznün Gözyaşı Döktüğü?
Dilime Dolanmış Tek Bir Cümle Gibiydin, Gerisini Getiremediğim, Ağzıma Tıkanıp Kalan Bir Cümle...
Duymak İsteyen Çoktu Seni, Bilmek İsteyen Çoktu İçimi...
Ben Sensizlikle Paylaştım Seni Sen Bensizliğin Tadına Bile Varamadan Sustun Beni...
Sen, Tüm Suskunlukları Kimseye Bırakmayacak Kadar Bencil Herkesi Suskunluğuna Özendirecek Kadar Cömerttin...
Sana Söylenenlerle Sana Anlatılanlarla Herkesin Sırrını Bildin Ama Kimseye Bir Şey Söylemedin...
Oysa İzin Verseydin Benimde Sana Söylemeyecek Ne Çok Şeyim Vardı...
Bir Daha Ne Zaman Olur, Ne Zaman Severim Bir Adamı Yeniden Senin Gibi Ya da Ne Zaman Ölürüm Birinin Gözlerinde Eriye Eriye, Yana Yana Bilmiyorum...
Ama Keşke Sorsaydın Bir Kez Olsun Kendine Ezberindeki Cümlelerin Doğruluğunu...
Keşke...
Keşke Sorabilseydin Kendini Kendine...
Her Şey Zor Şimdi...
Gidişine Ağlamak, Sevinçleri Hüzüne Gelin Etmek, Sevdanı Hiç Yaşanmamış Saymak...
Ağlamaları Tüketmek Yüreğimde, Sakin Bir Gülüşe Teslim Etmek Seni...
Alışmalıyım Galiba, İnanmalıyım Sensizliğe, Alışmalıyım Sanırım Artık Seni Bir Daha Göremeyeceğime...
Galiba Buna Alışmalıyım..
Sancı Gibi Burkan Yalnızlığımı, Sensizliğimi Kabul Etmeliyim...
Bir Garip Hüzün Gibi Alışmalıyım Buna..
Kabul Etmeliyim Artık Olmadığını...
Seni Silmek Yazgımdan, Adını Unutmak Gecelerde,Yaşamak Varken Seni Doyasıya, Hissetmek Varken Sevdanı, Yollarında Ölmek, Sana Uyanmak, Koklamak Varken Kokunu, Seni Bitirmek Yüreğimde, Akan Yaşlarımda Sönmemek, Kendimi Sensizliğe İtmek, Santim Santim Soluyorken Seni Yokluğuna Alışmak, Kara Gecelerde Sensiz Gülmek Ne Zor Bilemezsin...
Bilseydin Kalbimin Köşelerini, Sevdanın Bahçesinde Asılı Kalan Hayallerimi, Sana Ulaşmayan Mektuplarda Aşkı Nasıl Çarmıha Gerdiğimi...
Bilseydin Kor Ateşinde Uzun Yangınlarda Eridiğimi, Söyleyebilseydim Sana Fırtınalarımı, Acıların Yoğurduğu Mısralara Katık Etmeseydim Düşlerimi Kalbimin Orta Yerine Gömer miydim Seni?
Biz Seninle Sekizinci Renk Olamadık Gökkuşağında...
Işığın Her Rengini Gözbebeklerimize Yasakladık...
Kelebekce Düşlere Daldık, Aşkı Düşlere Bıraktık, Irmaklarımızda Ayrı Ayrı Aktık...
Biliyorum, Fark Etmeyeceksin Öldüğümü Bile, Bir Damla Gözyaşı Dökmeyeceksin Ardımdan...
Üzülme Diyeceğim Ama Ki Zaten Üzülmezsin de...
Ne Olacak ki?
Bir Garip Sevda'nın Çürük Bir Kalbi ve Çürük Bir Bedeni...
Ki Zaten Bakmak ve Görmek İstemezsin de…
Cümlerim Bitince Sayfayı Çevirir, Unutur Gidersin...
Dediğim Gibi; Hiç Bir Şeyim, Hatta Hiçbir Şeyin Bile Olamadım..
Artık Ne Göründüğüm Kadar Kelimelere Sahibim Bu Satırlarda Ne de Kelimelerim Benden Kalan Tek Şey Sana...
Yaşam Belirtilerim Azalıyor Her Geçen Gün, Simam Daha Çok Ölü Soğukluğunu Andırıyor...
Anlaşılası Güç Durumlarda Kendime Yetemiyorum...
An Geliyor Hep Susuyorum An Geliyor An'sız Kalıp Yok Oluyorum...
Hamallığını Yaptığım Acıların Ardı Arkası Kesilmiyor, Yüklendiğim O Ardı Arkası Olmayan Acılar Üzerime Kapanıyor...
Elbette Göreceğim Seninde Yangınlarını, Duyulmayan Feryatlarını...
Yüreğin Alev Alev Yanarken, Akarken Gözünden Yağmur Gibi Yaşlar Beni Anlayacaksın Ama İş İşten Geçmiş Olacak...
Çünkü O Gün Ben Kalbimde Sevgin Dilimde İsmin Çok Çok Uzaklarda Ebedi Kavuşmamızı Bekliyor Olacağım....
İlk Kez Dudaklarımdan Değil Sana Yolladığım Buselerim...
Çünkü, Yüreğimle Yüreğinden Öpeceğim Bundan Böyle Seni...
Kabul Edersen Buselerimi, Buselerim Hep Yüreğimden Kalkacak Konacak Yüreğinin Dudaklarına...
Yüreğimle Yüreğinden Öpeceğim Hep Seni...
Başkalarının Dudaklarında Başkalarının Teninde Başkalarının Koynunda Mutluysan Yolun ve Şansın Açık Olsun Sevgili...
__________________________________________________
Evet Belki Gün Doğuyor Ama Işığı Göremeyecek Kadar Yorgun Gecelere Alışmış Gözlerim...
Bir Yanım Matem Siyahları İçinde Karalar Bağlamış, Bir Yanım Işığa Aç zifiri Karanlık Zindanlarda Esir Kalmış...
Açamıyorum Gün Görmemiş Yüreğimi, Işığı Bilmeyen Gözlerimi Güneşlere...
Yüreğim Kör, İçim Zifiri Karanlık...
Yine En Acımasız Savaşlarım Sadece Kendimle...
Yine İçimde Sadece O Hiç İstemediğin, Hiçbir Zaman Kabul Etmediğin, Görmeyi Duymayı Reddettiğin Saf, Temiz Sevgim...
O Öldürmek İçin Elinden Geleni Yaptığın, Kiralık Katil Kelimelerinle Sözler Üzerime Yolladığın, Varlığından Rahatsız Olduğun, Kirletilmemiş, El Değmemiş Sevgimle Büyütüyorum İçimdeki Çocuğu/Seni...
İkimizde "Bir Sevda Masalı"nın Kahramanlarını Oynuyoruz...
Birimiz Yazarak Birimiz Kızarak...
Düşünüyorum da; Neyin Doğru Neyin Yanlış Olduğunun Önemi Yok ki...
Sevgi Hüküm Sürdükçe İçimdeki Mabedlerde Hükmün Önemi Yok ki...
İçimdeki Yaşatmaya, Yaşamaya, Saflığa, İyiliğe, Temizliğe, Güzelliğe Gebeyse, O Bütün Yanlışları Götürebilen Tek Doğrudur O Halde...
Tüm Doğru, Can Yakıcı, Zehir Zemberek Sözlerin Sahibi Sevgili; İçimin Koskocaman Tapınağında Tek Başınalığında Hüküm Süren İmparatorluğu İstediğin Kadar Öldürmeye Çalış, Sen Bile En Ufak Kötü Bir Niyetle Dokunamazsın, Yaklaşamazsın Ona...
İşin İçinden Çıkamam Artık, Kokun Bir Kez Sindi Bedenime...
Her An'ım Seninle, Sana Uyuyor, Sana Uyanıyorum...
Rüyalarım Seni Görüyor, Kalemim Seni Yazıyor...
Aklım Başımda Değil Artık, Nereye Baksam Sen...
Güneşsin Yakıyorsun Bedenimi Rüzgarsın Savuruyorsun Küllerimi, Ben İse Durmadan Seviyorum Seni...
Delilikler Sana, Ben Deli Sana...
Sakın Kaybolma İçimde, Hep Böyle Özelimde, Kutsalımda, Mahremimde Kal...
Kimseler Bilmesin Diye Sessizlik Yeminleri Edip, Kimseler Görmesin Diye İçime, Mabedime Sakladım Seni..
Oradaki Varlığın Kendime Kendimce Olan Karanlık Yolculuklarımda Bir Parça Huzura Kavuşacağım Çıkış Kapısının Anahtarı...
İnancımı Kaybetmek İstemiyorum, Onun İçin Sakın Kaybolma İçimde...
Hep Böyle Derinimde Hep Böyle Özelimde Kal...
Haydi Gönlüm, Tut Elimden, Kalma Buralarda...
Kalemini Koy Yüreğine, Sözlerini Sakla Bir Başka Sefere Diye...
Haydi Toparlan Gönlüm Gidelim Buralardan...
Başka İklimlerde Onun Adıyla Başlayan, Ona Adanan Şiirler Yazalım, Onsuzluk Makamıyla Şarkılar Söyleyelim...
Haydi Gönlüm, Zamansız Yaşanan Bu Sevda Masalını Yalnzlıklara Bırakalım...
Haydi Toparlan Gönlüm, Yola Çıkma Zamanıdır...
Haydi Gönlüm Tut Kalbimi, Bu Akşam Vakti; Al Yanına Terkedilmişliğini, Düş Yollara...
_______________________________________
Hiç Sahibi Olmadı Sevdalarımın, Hiç Kimsesi Olmadı Yalnızlığımın....
Hep Hüzün Doluydu Bulutlarım, Hiç Durmadan Yağardı Yağmurlarım...
Dibi Yoktu Uçurumlarımın, Hiç Bir Işık Aydınlatmadı Karanlıklarımı...
Yıldızlarım Sönüktü, Güneş Hiç Doğmadı Üzerime...
Bırakmadı Hüzün Peşimi, Ne Kadar İstemesemde Hep Onunla Karşılaştım...
Yüreğim Bir Çöldü, Yeşermedi Hiç Bahçem Bağım...
Artık Susacak Cırcır Böcekleri, Bir Daha Hiç Ötmeyecekler...
Buram Buram Kokunu Getiren Rüzgarlar Var Ya? Onlar da Artık Asmeyecekler...
Son Hazanda Olduğunu Unutacak Gönlümdekş Ağaçlar, Yapraklarını Dökmeyecekler...
Her Sıkıntılı Anımda Tutunduğum Ellerin Var Ya? Onlar da Gidecekler...
Doğru Yerde Doğru İnsan; İşte Bu Gerçekten Yüreğini Ortaya Koymak ve En İyisini Dilemek Gibi Bir Şey...
İsteklerimiz, Beklentilerimiz, İçimizdeki O Çocuğu Serbest Bırakma Arzusu...
Ani Çıkışlar, Alınganlıklar, Sabırsızlıklar, Israrlar ve Zaman Zaman Tüm Çıplaklığı İle Önüne Konan Gerçekleri Kabul Etmeme Direnişi...
İşte Cesaret İster O Yüreği Gerçekten Ortaya Koymak, Korkmadan, Dürüstlük İle, Samimiyet İle...
Bir Taraf Bitirmiştir, Diğer Taraf Daha Yeni Başlıyordur, Adını da "Zamanlama Hatası" Koymuşlar, Adını Geç Kalmışlık Koymuşlar, Keşke ''Ah Keşke!" Demişler...
Yarattıkları ve İçlerinde Yaşattıkları O Gizemli Duygular Diyarında Bir Masal Başlangıcını Anımsatan "Keşke" Kelimesine Yeni Hikayeler Ekleyerek Yazmaya Devam Etmişler...
Yazdıkları ve İstedikleri Neyse, Ya da Her Neyse...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.