Tek Bir Doğrum Var; Ben Seni Senden Çok Seviyorum...!

 Bu Ömrü Nasıl Yaşadım? 
Ya da Ne Kadarını Yaşadım...! 
Başkası İçin Değer Taşımayan, 
Ben İçin Önemli Olanları Ne Kadar Sevdim? 
Ne Kadar Yanıldım? 
Ne Kadar Savruldum? 
Kırılıp, 
Kanadıkça Kaç Acı Ruhuma Kuşattım? 
Zaman İçinde Kendimi Kaybettikçe, 
Anılarımı Kaç Susuşta Yitirdim? 
Ömrümün Dermansız Günlerinde, 
Kaç Umutsuzluk Hasadı Kaldırdım? 
Bazen Başında, 
Bazen Sonunda, 
Yollarıma Kaç Ayrılık Döşendi? 
Özlemler Çoğaldıkça Beynimde, 
Karanlıklar Ortasında Yargısız Kaç Cümle Kurdum? 
Hüzünler Kuşanarak, 
Keşkelere Mahkum Kalarak, 
Dilsiz Akşamların Koynunda, 
Kaç Hasret Tomurcuğu Büyüttüm? 
Kasırgalar Eserken Yüreğimde, 
Kuruyan Dudaklarım Kaç Susma Biriktirdim? 
Ömrümün Issızlığında, 
Ulaşmak İçin Yüreğinin Durağına, 
Ne Kadar Yol Yürüdüm? 
Zamanın Sen Hallerinde Kaç Kabahatli Düş, 
Kaç Arsız Hayal Kurarak, 
Sensizliğin Omzuna Yaslandım?
Boş Ver...!
Hesap Sormuyorum Artık Kimseye,
Af Dilemiyorum Hayallerimden, 
Parça Parça Dökülen Umutlarımdan...
Varsın Yalnızlık Olsun Ötesi...!
Bazen Keşkelerle, 
Bazen Neyselerle Yaşasam da, 
Bakışların Kalbimdeki Boşluğu Doldurmasa da,
Boğulsam da Karanlıklarda, 
Kaybolsam da Kelimelerde, 
Yokluğunun Kıyısında Yolumu Bulamayarak
Üşüsem de Sensizlikte, 
Sensiz Hayallerin Ağırlığı Altında Ezilsem de,
Eksik,
Yalnız Yanımı Bedenime Sığdıramasam da,
İçimdeki Kelebeklerin Kanatlanmasına
Yüreğimin Yangınlarına Elveda Demeyeceğim...!
Gel...!
Sıkı Sıkı Sar Demeden, 
Geceleri Sana Uyuyup, 
Sabahları Sana Uyanmak İçin, 

Ruhumu Özgür Bırakacağım...!
Hayallerimi Tek Tek İdam Ederek, 
Duygularımı Kurşuna Dizmeyeceğim...!
Söz Verdim Kendime,
Rest Çekmeyeceğim Düşlerime,
Umutlarıma...
Ruhumu Teslim Alanı, 
Beni Tutsak Edeni, 
Yollarımı, 
Umutlarımı Kendine Bağlayanı, 
İçime Gülüşler Yerleştireni, 
Masal Tadındaki Yüreği, 
Elleri Sevda Kokanı, 
Devasız Dertlerime Merhem Olanı, 
Yüreğime Heyecan Katanı, 
Sevgisini Gönlüme Liman Yapanı, 
Kana Kana Susadığım Aşkı, 
Yakanımı, 
Yangınımı, 
Yandığımı,
Kirpiğine Yaş Takılsa,
Gönlümde Fırtınalar Koparanı,
Ruh Tuvalimden Silmeyeceğim...!
Yıllar,
Mevsimler Eskiyip Gitse de, 
Ruhumun, 
Yüreğimin,
Hatta Tüm Hücrelerimin Senle Dolu Olduğunu Anlamasan da, 
Görmesen de Bendeki Seni,
Kayıp Gecelerimden
Başı Boş Sokaklara Atmayacağım...!
Bil ki; 
Duygularımı Kilitlemek Mümkün Olsaydı Eğer, 
Yitip Gitmek,
Sensiz Kalmak, 
Yokluğuna Katlanmak İsteseydim Sesin Sesime Değdirmezdim... 
Yorgun Düşlerimin Arasından Seni Çıkarır, 
Sen Diye İnleyen Gönlümü Zincire Vururdum...
Ama Ben İyi Bilirim 
Her Şeyin Üstünde Tuttuğum Duygular İçin,
Aşk Denen Duygunun Acizliğine Soluksuz Adım Atarak, 
Boşluk, 
Hiçlik, 
Anlamsızlık Olmayı...
Hani Deli Cesareti Ya Benimkisi?!
Ben İyi Bilirim 
Yatağı Olmayan Çağlayanlar Gibi 
Sana Doğru, 
Sona Doğru Gürül Gürül Akmayı…
Ki
İstesem, 
Dilesem, 
Gün Gibi Doğarsın Mısralarımda...
Ama Sen Yüreğini Tarumar Eden Duygularınla, 
Yanmaktan, 
Kavrulmaktan Korkmadan,
Düşlerindeki Düğümleri Çözerek,
Dokunmazsın Derin Duygularıma...!
Bildiğim,
Çok Emin Olduğum Tek Bir Doğrum Var; 
Ben Seni Senden Çok Seviyorum...!