17 Nisan 2016 Pazar

Anlık Hayaller Anlık Mutluluklara Gebe Kalıyor İşte...

Alışmıştım Ben Gönlümün İsli Havasına, 
Kimsesizliğine,
Sen Niye Geldin ki Şehrime?
Ne Güzel Mutsuzdum Kendimce...! 
Sigarayı Derin Derin Çekerdim Ciğerlerime,
Kaybolurdum Kendi Yalnızlığımda...
Şimdi Ansızın İçime Çöken Hüzün Gibi Özlemin, 
Zaman Mekan Dinlemiyor... 
Yorulsam da İçim Koşuyor Sana... 
Şimdi Sen Yoksun Ya Yanımda? 
İçimdeki Çocuk Yorgun, 
Oturmuş Elleri Dizlerinde Öylece Uzaklara Bakıyor... 
Sen En İyisi Git Geç Olmadan,
Bırak Beni Kendimle...
Ya da Kal... 
Bahçeli Bir Evimiz Olur, 
Yaşarız Orada Son Nefesin Zamanı Gelene Kadar... 
En İyisi Gel Sarılalım, 
O Zaman Anlarsın Belki Seni Sevdiğimi… 
İster Dostça İster Aşıklar Gibi,
Ama Gel Bir Sarılalım... 
Ben Söyleyemesem de Kalbimin Hızından Sen Anla Olur mu?

Bir İhtimal Gelişine Sığındığımı Farkettiysem de, 
Engel Olmadım Gurursuz Ama Umutlu Hasretine... 
Gördüğün Gibi,
Anlık Hayaller Anlık Mutluluklara Gebe Kalıyor İşte...
Yazmakla Dinmeyecek Yürek Kalemimde Yer Eden Sızın...!
Sen Yüreğimde Saplı Kal; 
Başka Talebim Olmaz...! 



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.