Hayata ve Sana/Aşkım Ölüm Kokuyor...

Hayallerimde Sen Geçerken Yazdığım Tüm Şiirlerimden Ayak Seslerin Duyulurdu...
Adım "Sen" Oldukça, Adını "Ben" Sanırdım...
Unuttuğum Ne Çok Acı Var Yaşamda...
Yitirdiğim Sayısız Ecel...
İçimde Sır Edilmiş ve Saklanmış Matemler... 
Boyumdan Büyük Uçurumlar Vardı...
Şimdi Bir "Sen" Daha Ekliyorum Kaybedişlerime...
Varlığın Öylesine "Ben" Olmuşken Ölümü Yakıştıramıyorum Kendime...
Gönlümde İçin İçin Ağlayan Bir Aşk, Yüreğimde Yanan Kor Ateşler...
Kaderimmiş Böyle Şiirce Sevmek... 
Sevgiye İmkansız Bir Aşkta Acı Çektirmek...
Aşkın İnsafsız Ateşiyle Yanmak... 
Kül Olmak...
Kaderimmiş İmkansız Bir Aşkta Yitip, Yok Olmak...
Bu Kaçıncı Klavyemin Başına Geçişim?
Kaçıncı Gün Özlemini Cümlelere Sığdırmaya Çalışmak İsteyişim?
İnan Bilmiyorum...
Saymadım...
Sanki Asır Olmuş Gibi Geliyor Seni Sevişim...
Üşüyorum... 
Ufkun Kırmızıya Çalan Teninden Fırtına Sesleri Geliyor...
Geceye Sakladığım Hüzünler İçimin Karanlığını Fırsat Bilip Bir Bir Çıkıp Yerinden Gelip Yerleşiyorlar İçimin Boşluğuna... 
Hüzün Katılmış Gözyaşları Çiziyorlar Yanaklarıma...
İçimde İncinmişliğim Yüklenip Acıya Dair Ne Varsa İçimde Karanlığın Kıyısına Çıkarıyor....
Geçmişime Bakıyorum...
Yaşanmışlıklarıma...
Yaşanmamaşlıklarıma... 
Ve Bir Türlü Tamamlamayı Beceremediğim Yarım Kalmış Kendime...
Bataklığa Saplanmış Bir Aşkın Son Haykırışları Bunlar... 
Enkazlarla Dolu Hayatımın Son Yıkıntısı... 
Son Darbesi...
Son Işığı...
Yürek İstasyonumdan En Son Kalkan Tren…
İnadına Yaşadığım Hayatın Son Perdesi... 
Dinlemekten Yorulduğum Tüm Gerçeklerimi Yüzüme Vurararak Gittin Hayatımdan...
Bilmem ki Ne Yazılır Nasıl Yazılırdı Gidişin... 
Hangi Sevda Türküsü Söylenirdi Ardından...
Kalbim Hala Senin İçin Çarptığı Nasıl Dökülürdü Sayfalara...
Gidişinin En Yalın Gerçeği Soru İşaretleriyle Tutuşturulurken Yüreğime, Bir Bıçak Gibi Saplanıp Durdun İçime...
Hüznün Tüm Perdeleri Yüzüme Açıldı...
Kırık Bir Dal Oldu Bedenim...
Sen Gittin, Geride Ne Kaldı ki?
Sen Beni Kendinden Saymamıştın ki...
Rıhtımıma Yeni Acıları Demirledin...
Sevda Yüklü Gemiler Bıraktın Gönül Limanıma...
Sahte Düşler Bıraktın Hayatıma...
Yüzüme Yüklediğin Gidişinin Tüm Kıvılcımları Dönüşünü Bekleyerek Tutuşturdu Kendini...
Mutluluk Yüzüme İnemeden Kirpiklerimde Aslı Kaldı...
Kurduğum Cümleler Adeta Hayata İsyan Eder Gibi Çırpınıyor... 
Adeta Köhneleşmiş Hayatıma Yol Bulmak İçin Bir Işık Arıyorum... 
Yokluğunun Ardında Varlığının Tutkunluğu İçerisinde Gözyaşı Damlalarımda Yoksul Düşlerimle Kendimi Bilmez Bir Halde Kaybolan Hayallerimle Başbaşayım...
Hesabını Veremediğim Bir Dolu Düşüncenin Kapısında Kaldım Yine...
Senli Hayellerime Meydan Okuyamaz Bir Ruh Halindeyim... 
Dudaklarından Dökülen Her Kelime Kaçış Sebeplerim Oluyor...
Bazen Gecenin Sessizliği Sindiğinde Üzerime Ağlamıyorum Ama, Yap-Boz Gibi Döküldüğümü Hissediyorum...
O Aynı Gecelerde Sana Dair Kurduğum, Düşlediğim Hayalleri Teker Teker Gömüyorum...
Sana Uyandığım Her Sabahımda Yıkılan Hayellerime Sarılarak Tekrar Uykuma Hasret Kalıyorum...
Susuyor Sevdam Yokluğunu İçime Saplanyarak...
Dalgalara Kapılmış, Bir O Yana Bir Bu Yana Savrulmak Nasıl Bir Şey Bilir misin? 
Kalabalıkta Kayboldun mu Hiç? 
Gittiğinden Beri Yolumu Kaybettim Ben...
Kendimi Bulamıyorum... 
Bulup Hayata Dönemiyorum... 
Ölüm Geçiyor Avuçlarımdan Ama Sensiz Tutamıyorum... 
Bak Yine Satırlar Uğruna Titriyor Ellerim..
Duyarmısın? 
Hissedermisin Yokluğunla Mücadelemi?
Bil ki, Elinin Değdiği Her Yerdeyim... 
Sendeyim... 
Hiç Olmadığın Yerlerde Bile "Sen" Kokuyorum… 
Yüreğimde Her Yer "Sen" Diye Haykırıyor...
Şimdi Sessizliğe Hesap Veriyorum... 
O Bile Artık İstemiyor Beni...
Ne Oluyor Diye Sorma...! 
Sen Oldu Bu Beden... 
Her Adımda Çığlıklarım Senli Yaralarımı Kanatıyor...
Uzun Cümlelerden Sıkıldım...!
İçerimdeki Sızıyı Kalabalık Kelimeler Eylemleriyle Çoğaltmaktan Yoruldum...!
İçinden Çıkamadığım Bu Kuyudan Çıkmak İçin Güç Aldığım Elinin Beni İtmesinden Usandım...!
Ve Susmayı Öğrendim Ben...
Sustukça Bildiğim Cümlelerimi Unutmayı...
Unuttukça Yarım Kalmayı...
Yarım Kaldıkça Ayak Üstü Yaşamayı Öğrendim...
Öğrendikçe Büyümeyi...
Büyüdükçe Kırılmayı...
Kırıldıkça Susmayı Öğrendim...
Ne Zaman Dilimle Islatmaya Kalksam Cümlelerimi Sensizliğin Ayazında Kalıp Soğukta Kalıp Dondular...
Gözlerimin Ardında Gizli Saklı Bir Yerden Beynime Vurdular Yazılmamış, Söylenmemiş Ayazda Kalan Cümlelerim...
Kelimelerini İçime Batıra Batıra Gelmiştin Bir Haziran Gecesi Hayatıma… 
Üşümüştü Kelimesizliğim… 
Bilinmezliğim Sinsi Bir Kanser Olmuştu Yazgımda… 
Ve Çözülmeyen Bir Düğümdü Adım...
Ayak Basılmamış Bilinmezliklerdi Belki de Beni Uçurumlarımdan Hiçliğime Savuran… 
Sessizlikle Yanaştın Yalnızlığımın Kıyılarına… 
Masum Bir Soru İşareti Batırdın Yalnızca Adıma… 
Çocuk Aklımla Nerden Bilebilirdim ki Satırlarının İçimdeki Okyanusu Yakacağını?
Nerden Bilebilirdim ki Bu Kadının Bilinmezliğine Ayak Basacağını?
Seni Bütün Engellere, İmkansızlıklara Rağmen Uzağından Sevdim...
Seni Kelimelerce, Şiirlerce Yakınından Sevdim...
Seni Umutsuzca, Beklentisizce, Hayallerce Sevdim Uzağından...
Hayatımı Öyle Olduğu Gibi Bıraktım Sana Geldim, Ama Kalbine Giremeden Sevdim...
Uykunda Soluğunun Bir Başka Soluğa Karıştığını Bilerek Geçirdiğim Sayısız Gecelerde, Gururumu Parça Parça Bölüp Aşkıma Kurban Verdim...  
Her Şeye Rağmen Direnebilmek İçin Kendimden Vazgeçtim... 
Öyle Birikmişsin ki İçimde Seni Yaşamakla Tüketmem...
Seni Sıradanlaştırmam Mümkün Değil...
Her Şeyi Tükettim... 
Hayata Tutunmak Adına Ne Varsa Her Şeyi Yaktım Seni Sevebilmek İçin... 
Artık Senden Başkasına Verecek Sevgim ve Hayatla Hesaplaşacak Bir Benliğim Kalmadı... 
Geriye Dönüp Sığınacağım Bir Kendim Kalmadı... 
İşte Bu Yüzden Sensizliğin Karanlık Kuyusuna Kendi Ellerimle Bırakıyorum Kaderimi...
Çaresizliği Bile Güzeldi Sana Olan Sevdamın...
Yalnızlığım Bile Güzeldi Seninle... 
Ve Gökkuşağının En Güzel Çizgisinde Saklıydı Düşlerim… 
Rüzgarında Savrulduğum Sendin...
Nereye Savursan Orası Sürgündü Benim İçin...
Ben Tek Kişilik Bir Oyunun Sahnedeki Yalnız Oyuncusu Oldum Bu Sevda Masalının...
Ben Varlığına, Sevgine Bu Kadar Açken Sen Yokluğunla Doyurdun Beni...
Son Bir Umut, Gücümü Toplayıp Sana Seslendikçe Sesime Sağır Oldun...
Devrik Bir Cümle Gibi Darmadağın Bıraktığın Bu Zavallı Yürekle Hayata Tutunamıyorum Artık...
Yükü Ağır Olan Sevmelerin Gölgesinde Geçmedi Zaman...
Acıma İlaç Olmadı Takvimden Düşen Yapraklar...
Sensizlik; Bedenimin Olmasa da Duygularımın Ölümüne Delaletti...
Sensizlik; Gözlerime Yaşatabileceğin En Büyük Felaketti...
Susmak Nedir Bilmezdim, Oysa Şimdi Suskunluğa Esirim...
Göz Kapaklarım Kapanınca Aklıma Sen Gelirdin...
Şimdi İse Sadece Hatıralar Var...
Unutmak Çare mi Sanıyorsun? 
Ya da Unutabileceğimi mi Sanıyorsun?
Geçmişin Ağır Yükü Dört Duvar Arasında Beni Yakalayınca Kaçabileceğimi mi Düşünüyorsun?
Ben Sadece Seninle Mutlu Oluyordum...
Dertlerimden, Geçmişimden Sıyrılıyordum...
Gel Gör Şimdi Halimi Sevgili...!
Her Tarafım Acı... 
Her Tarafım Hüzün ve Gözyaşı Dolu...
Sessizlik Hüküm Sürüyor Hayatımda...
Karanlık Geceyle Başlamıyor Şimdilerde...
Çünkü Her Anım Karanlığa Esir Bu Günlerde...
Güneşin Işıkları Yok Artık Dünyamda...
Gökyüzünü Görmek Yasak Kaderimde...
Şansızlık Her Yanımda Gezinirken, Umut Etmek Hayal Kurmak Yok Artık...
Ben Her Şeyi Seninle, Senin Kalbinde Öğrendim...
Gülümsemeyi...
Ağlamayı...
Vuslatın Geçmez Saaatlerinde Seni Beklemeyi Senin Kalbinde Öğrendim...
Sevdaya Sürgün Kalbime Hayatın En Güzel Mutluluklarını En Dayanılmaz Acılarını Bıraktın...
Dünyada Siyahtan Başka Renklerin Olduğunu Senin Sevginle Öğrendim... 
Geceden Sabaha Seni Heyecanla Beklemeyi...
Deli Gibi Severken Uğrunda Canımdan Geçmeyi...
Düsünmeden Hiç Bir Şeyi, Sadece Özleminde Derin Bir Nefes Çekmeyi...
Yalnızlık Çölünde Bile Olsam Seninle Yaşanabileceğini...
Dünümde ki Acılarıma Seninle Gülüşlerle Bakabilmeyi...
Bu Günümde ki Mutluluklarımda Senin Sevgininle Yaşayabileceğimi...
Yarınlarımda ki Beyaz Umutlarımı Senin Yüreğinde Beklemeyi Sende Öğrendim...
Kahretmiyorum Sana, İnan...
İçime Atıyorum...
İçimde Biriktiriyorum Çığlıklarımı...
Susuyorum...
Her Gün Biraz Daha Uzaklaşıyorum Kendimden...
Koynumda ki Sensizlikle, Umutsuz Yarınlarımla Sana Susuyorum...
Her Gün Sensizliğe Düşüyorum...
Ansızın Karşımda Buldum ve Ansızın Yitirdim Seni... 
Seni Karşıma Çıkaran Kadere İnanmıştı Çocuk Yanım İşte...
Söylesem Anlamazdın Biliyorum Ama Bu Hayatta İsteyebileceğim Tek Şey Sendin... 
Ve Sen Bana Aynı Cümlenin İçindeki İki Kelime Kadar Yakın ve Aynı Zamanda Aynı Cümlenin İçinde Asla Bir Araya Gelemeyecek İki Kelime Kadar Uzaktın...
Bilemezsin Bu Can Senin İçin Ne Acılar Yaşadı...
Ne Yapsam Suçluydum Ne Yapsam Haksız...
Dayanacak Gücüm Kalmadı...!
Sesler Avutmuyor Artık, Teselliler Çare Değil Bana...
Oysa Ne Restler Çekmiştim Senin Uğruna...
Bak Şimdi İstediğin Gibiyim...
Hem Mutsuzum Hem de Ağlıyorum...
Ne İsterdim Biliyor musun?
Bütün Zorluklara İmkansızlıklara İnat Hala Yanımda Olmanı...
Dizlerimde Uyuyup Gözlerime Bakıp Kalbimin En Hassas Yerine Defalarca Dokunmanı...
Yıpranmış Yanlarım Ağlıyor Şimdi Sana...
Kalmak Artık Çözüm Değil Buralarda...
Ellerimde Hiç Dokunulmamışlığın Tadını, Gözlerimde Kaybolmanın Derinliğini, En Güzel Sevmelerimi Çekiyorum Senden...
Eksilttiğin Yanlarımı Alıp Gidiyorum Yüreğinden...
Acı Tekerrürden İbaret Dedikleri Bu Olmalı Sevgili... 
Ayaz Vuruyor Yüreğime...
Üşüyorum Sevgili...
Bundan Sonra Ayaz Olacak Tüm Günlerim Bütün Gecelerim...
Isıtmayacak Ellerimi ve Yüreğimi Hiç Kimse ve Hiç Bir Şey..
Kırgınım...
Çok Yorgunum...
Yanıyor Bir Yerlerde, Derinlerde Gönlüm...
Geçtiğim Yollarda Bıraktım Artık Sözlerimi Ya da Bırakmak Zorunda Kaldım...
Sen Giderken Geride Bıraktığın Ayak İzlerini Sayarken Üzerime Giydirilmiş Olabilir Suskunluklar...
Yoksa Ben de Bilirdim Gülüşlerimi Her Daim Dudaklarıma Yapıştırmayı... 
Suskunluğunu ve Cevap Veremeyişlerini Çocuk Ruhunun Bastırılmış Serseriliğine Veriyorum... 
Daha Zamanın Var, Elbet Bir Gün Sende Öğreneceksin Konuşmayı... 
Ama Biliyorum, Benim Yerime Yapamayacağın Şeylerde Var... 
Benim İçin Sevemezsin Şiir'i, Aşk'ı ve Ben’i...
Yüreğimin Çıldırtan İyimserliği Neleri Yapabileceğini Merak Etse de, Kırgınlıklarım Beynimi Uyuşturup Gururumun Yüzeyde Olması İçin Direniyor...
Geldiğim Gibi Sessizce Giderim Demiştim Ya Sana? 
O Kadar Sessizlik Sinmedi İçime...
Benden Ne Bırakabildim Sana...
Ne Kattım Yaşantına Bilmem Ama Cümlelerim Kalsın İstedim...
Bunlar Seni Seven Bir Kadının Son Cümleleri...
Bunlar Sensizliği İçine Sindirmeye Çalışan İçimdeki Küçük Çocuğun Son Sözleri...
Sonsuzluk Yolcusu Olduğumu, Gideceğimi Anlamadığını Biliyorum... 
Kim Giderken Böylesine Sarılır ki Sevdiğine?
Kim Sözleriyle Sarmalar ki?
Benden Başka Bir Deli Yapmazdı Zaten...
İsterim ki Hatırına Düştüğümde Hüzünle Anma Beni...
Deliydi De Geç Git...!
Bak Sevgili İznin Olmadan Düştüğü Gibi Sevdan Yüreğime, Rızan Olmadan Düştü İşte Cümlelerim Kalemime...
Geri Dönüş Yok..!
Geliş Yok..!
Sayfa Sayfa Yazdığım Yarınlarımın Sahibi,Sanadır Azalışlarım...
Sanadır Ölümlerim...
Sana Baharları Olmayan Mevsimlerimden Bahsedemeyeceğim Artık...
Hangi Kışın Soğuğunda Öldüğümü Anlatamayacağım...
Sığınağı Olmayan Bu Şehre Nasıl Sığındığımı Bilemeyeceksin...
Bilemeyeceksin Seni Anlattığım Sokaklarında ki En Deli Çığlıklarımı...
Kirpiklerime Oturmuş Okyanuslarında Boğularak Öldüğümü Bilemeyeceksin...
Sensizlik Rüzgarlarında Dallarımın Kırıldığından Haberin Olmayacak...
Yüreğimin Yere Eğik Başının Nasıl Kanadığını Asla Öğrenemeyeceksin...
Gidişlerinin Yorgunluğunda Hala Seni Soluduğumu Anlatamayacağım....
Üzerime Giydirdiğim Bu Sevdanın Altında Bedensiz Yaşayıp Bedensiz Öldüğümü Bilemeyeceksin...
Bilemeyeceksin Sözcükleri Hep Eksik Kalacak Bu Aşkın Kilit Altında Olduğunu...
Ve Sana Artık Kendimden, Acılarımdan, Sancılarımdan Hiç mi Hiç Bahsedemeyeceğim...
Gözbebeklerimde Hala Kanayan Gidişlerinin Acısını Anlatamayacağım...
Bilemeyeceksin İyileşmeyen Bir Yara Gibi Dilimin Ucunda Duran "Seni Seviyorum"ları...
Ve Hangi Gün Hangi Saat Hangi Dakikada Öldüğümü Asla Bilmeyeceksin…!
Sensizlik Kokan Dirilişlerimin Faydası Yok..!
Ölümüm Seni Getirecekse Bana Daha Fazla Yaşamamın Anlamı Yok..!
Artık Kelimelerin Sustuğu, Zamanın Durduğu, Bir Tek Ölümün Konuştuğu Andır Şimdi... 
Gözlerimden Akan Damlaların Seni Delice Sevdiğini Haykırdığı Vakittir...
Ben Razıyım Aşkın Uğruna, Senin Uğruna Ölmeye..
Sen Yürekli misin Peki Uğrunda Öldüğüm Sevdamı Görmeye?
Şimdi Vakit Gitme Vakti...!
Girdiğim Yola İster Ölüm de İster İntihar...
Bil ki Bu Yüreğimin Aldığı Son Karar...
Senli Kalmak İmkansızsa, Senli Yaşamak Bana Haramsa Dedim Ya Vakit Gitme Vaktidir...!
Zaman Ölümü Emanet Ettiğim Son Saatlerimdir…
Geride Bıraktığım Gözü Yaşlı Gölgem Kabulünse Senindir…
Allah'a Emanetimsin Adı Bende Saklım...

Makale, Şiir Veya Edebi Bir Hikaye Değildir Bu Yazdıklarım...
Bunlar Benim Ölmeden Önce ki Son Nefes Alışlarım...!
Artık Hayata Hediye Ediyorum İstifa Dilekçemi...
Biliyor musun?
Sana Olan Aşkım Buram Buram Ölüm Kokuyor Sevgili...!


Vak-ti Hüzün'ün Yüreğinden Ç/Alıntı