5 Mayıs 2013 Pazar

Ne Zaman Susarsın Yürek Kalemimde?


Bilinmez Satırlardan Düştüm Yine Hüzne...
Kalkmaya Çalışsam Her Yanım Acıya Sarılıyor, Elime Yüzüme Bulaşıyor Aşk...
Elime Koca Bir Acı Sıkıştırılmış Hayat Tarafından...
Düş'lerin ve Hayal'lerin Ardında Kalan Bir Sürgünüm...
Neden di Bu Sürgünlüğüm Hiç Bilemedim...

Nefeslerime Düğüm Atan , Her Kelimenin Boğazıma Takıldığı Bir Gecedeyim...
Ağlıyorum!

Acım, Elime Yüzüme Bulaşıyor...
Bir Hüzün Kaplıyor Tüm Yanlarımı...

Gece Son Karanlığını Oynuyor Gözbebeklerimde...
Yüreğimden Dökülen Harfler Gözyaşlarımla Can Buluyor...
Acının Doyasıyası Bu mu Oluyor Acaba?

İşte Yine İçimden Damla Damla Hüznüm Sızıyor...
Yine Bir Ölüm Düşüyor Yüreğime ve Bir Sessiz Çığlık Düşüyor Yüreğimden Cümlelerime...
Bu Yazış Yorgunluğumun Bilmem Kaçıncı Direnişidir Satırlarda...
Kaç Uykusuz Kalışı Vardır Sen Adına...

Ben Tüm Susmalarımı ve Yazmalarımı Geceleri Sabahlara Kapatmadan Gözlerimi Satırlara Düş'ler, Hayal'ler, Umut'lar Dizmeyi Senden Öğrendim...
Meğer Konuşmaları Unutup Susunca Dilim Konuşurmuş Yürek Kalemim...
Bakışlarım Bile Acıyı Döküyor Ellerime...
Kaleminin Tümcelerine Sığınıyorum, İçim Acıyor...
Yitik Umut'tan, Kayıp Hayaller'den, İmkansız Aşk'tan Sözler Düşüyor Kalemimin Ucuna...

Hangi Yolu Yürüsem Çıkmaz Sokaklara Düşüyor Adımlarım...
Fazlaca Üzgünüm ve Fazlaca Kırgın; Ama Sadece Kendimle Hesabım...!
Ömrümün Çıkmaz Sokağındayım...
Yıkık Dökük Satırlara Çarpıyorum ve İçimin Sesleri Dökülüyor Yine Suskunluğuma...
Uzun Bir Hüzün Kaplıyor Tüm Benliğimi...
Kefareti Yok Bu Acının, Yüzüme Astığı Hüzünden Başka Duruşu Yok!

Yastığıma Bulaşan Gözyaşlarım Ağır Geliyor Sabahlarıma...
Gözyaşlarımın Yağmurlarında Islanırken Kelimelerim, Gözlerime Sakladığım Adının Izdırabını Çekiyorum Hala...
Yapsam Bozulmayacak; Bozulsa Yapılmayacak Kadar Darmadağanık Tüm Hayallerim...
Ben Yaşamaktan Yoruldum!
Yıllar Ne Çok Üstüme  Üstüme Yürümüş...
Günlerdir Hep Sustum, Sadece Sustum!
Şimdi Sustuğum Kadar Yazmanın Vakti midir?
Yazıyorum ve Yine Karışıyor Yazdıklarım Gözümden Akan Yaşlara...
Kader Hep Aynı Kelimeleri Dolduruyor Yürek Kalemime...
Avuçlarımda Sakladığım Hüzünler Satırlarda Yaşatıyor Gerçeğini...
Her Yazdığım Satırda Hayattan Bir Kez Daha Düşüyorum Sanki...
Canımın İçine Ansızın Bir Sızı Düşüyor...
Yıpranıyorum!
Unutmalı Diyorum, Kalemi, Kağıdı, Düş'ümü, Masal'ımı Unutmalıyım...
Belki de Uyumalı, Unutmak İçin Uyumalıyım...
Sonra Bir Bakıyorum Önümde Sayfalarca Yazılmış Yazı, Düş'ümde Herzaman ki Gibi Yoğun Bir Hüzün...
Bu Sevda Masalına Bir Nokta Koyup Çekip Gitsem Diyorum, Gidemiyorum...!
Belki de Gitmeliyim Ama Beceremiyorum, Hep Kalmalar Dolanıyor Ayaklarıma, Düşüyorum!
Bir Şarkısı Yok Bu Masalın, Sözleri de Yavaş Yavaş Bitiyor İşte...

Ne Desem Boş, Ne Desem Sürükleniyor Zifiri Karanlıklara...
Unutum Diyerek Kendimi Avuttuyorum Ama Her Gün Biraz Daha Fazla Hatırlıyor, Söküp Atamıyorum Kalbimden Seni...
Sensizliğin Acısı Bitmek Tükenmek Bilmiyor...
Canım Acımasızca; Tıpkı Senin Gibi Kalbimi Çok İncitiyor...
Yazdıkça Hüzün Düşen Yürek Kalemimin Susmayacağını Biliyorum...
Sığdıramadığım Her Duygu İki Kelimemin Arasındaki Boşlukta Gizli...
Son Günlerde Sanki Son Nefesimde Adını Sayıklamak İçin Yaşıyor Gibiyim...
Kirpiklerindeki Bir Damla Yaş Süzülürüyor Yanaklarıma...
Hiç Bir Acıya Benzemiyor Ümitsiz Aşk Sancıları...
Kurumuyor Gözlerimin Izdırap Gözyaşları...
Hiçbir Şey Güldürmüyor Yüzümü...
Seni Düşündükce Zamansız Yağmurlar Yağıyor Gözlerime...
İçimde Dinmeyen Fırtınalar Başlıyor Esmeye...
Her Geçen Gün Kendimi Biraz Daha Tüketiyorum!
Yüreğim Hep Adını Anıp Duruyor...
Bakışlarımda Nem Yüreğimde Hiç Dinmeyen Hüzün Var...
Nerden Başlasam Kopacak Sanki Düşlerim...
Yarım Yamalak Hayalere Esir Olmuş Yüreğim...
Gözlerime Dinmek Nedir Bilmeyen Yağmurlar Yağıyor ve Her Bir Damlasından Aşk, Sevda, Özlem Akıyor...
Sürekli Seni Yazmak İstiyorum Her Yere, Ama Öyle Birkaç Kelimeyle Tükenecek Gibi Değilsin ki Sen...
Öyle Birkaç Kelimeyle Anlatılacak Gibi Değilsin ki...

Aşk'sın Bende, Sevda'sın...
Onlarca Sen'le, Binlerce Sensizlikle Doldurduğum Tertemiz Sayfalarımsın...
Sen...!
Kalemimin Ucundan Damlayan Yürek Sesim, Nasıl Başladığına Bilemediğim, Çözemediğim Gönül Bağım, Bir Kıvılcımla Yüreğimi Yakan Sevda Yangınım, Yaktıkça Yakan Sevda Ateşim, Yüreğimde Sakladığım, Kendi Gölgemden Bile Sakındığım Sevdam...
Sen...!
Gönlümün Dinmek Bilmeyen Fırtınası, Yüreğimde ki Son Durağım, Benim Sedece Benim Ol Diyemediğim, Kaybetmeyi Hiç Ama Hiç İstemediğim, Mühür Gibi Yüreğimde, Du'a Gibi Dilimde, Nefes Gibi Dudağımda Taşıdığım, Sustuğum, Her Sustuğumda Bir Kelam Beklediğim...
Sana Olan Duygularım O Kadar Çok Derinde ki Anlar mısın Anlamını?
Duyabilir misin Duygularımın Sana Feryad Edercesine Haykırdığı Sözcükleri?
Hissedebilir misin Usulca Dokunup Kalbime Sana Olan Sevgimi ?
Gösterebilir misin Bana Üzüntümü, Acılarımı ve Hüznümü Tanımlayan O Cümleleri?
Sevgili...!
Benim İçin Fırtınasın, Hiç Dinmeden Esen Bir Fırtına...
Bense Bir Yaprak Gibi Ne Yöne Esersen Ardından Geliyorum...
Yüreğimdeki Fırtınanın Dinmediğini Cümlelerimin Arasına Sıkıştırılmış Göğsümün O İnce Sızısından Göğsünün Sol Yarısına Akan Hislerimi Anlamana İhtiyacım Var...
Sevdalı Kalemimin Ucundan Dökülen Yazıların Sana Ait Olduğunu Bilmene İhtiyacım Var...
Sen'i Kaybetmekten Korkan Ben'in Sevdanı Bilmeye İhtiyacı Var...
Anlamsızlıklar İçinde Kıvranmayı Bırak Sevgili...
Açıklaması Yok Bu Sevda'nın!
Sevdim Seni Sorgusuz Sualsiz, Yüreğime İnen İnce Bir Sızı Gibi Sevdim...
Seni Özlemek, Seni Uzaktan Sevmek İstemiyorum Artık!
Yüreğimde Sakladıklarımı Kulağına Fısıldamak İstiyorum...
Ben Sadece Gözlerinde Gözlerimi Parıldarken Gördüğüm Adamı İstiyorum...
Gözlerimin Sahibini...
Yüreğimin Sahibini...
Ruh'umun Sahibini...
Sahibimi İstiyorum...!


Ne Sen Yokluğunla Bitebiliyorsun Satırlarda Ne de Ben Kalemime Artık Yazma Diyebiliyorum...
Düştüğü Satırlardan Devam Ediyor Acı Düş'üm...
Gidenlere Rağmen Kalanla Devam Ediyor...

Adım Atsam Kendimden Düşecek Kadar Yorgunum...
Bitmedi, Bitmeyecek Sana Yazışlarım Sana Seslenişlerim...
Yoklukların İçinde Var Olmaya Çalışan Yorgun Yüreğim Sana Son Noktayı Koyamıyor...
Bitmiyorsun Bende...
Susmanın En Koyusunu Denedim Sana...
Kelimelerimi İçime Yazdım ve Sonra Konuştum Sayfalarca...
Ne Zaman Susarsın Yürek Kalemimde?
Daha Kaç Gün, Kaç Ay, Kaç Yıl Eklemeliyim Bu Acılarımın Üstüne?

Yürek Kalemi Senden Başka Kimseyi Yazmıyor, Yazamıyor Sevgili...
Ama Vakit Susma Vaktidir Nasıl Susacağımı Bilemesem de!
Hani Derdim Ya; Yazdıklarımı Sen Anla Diye, Şimdi Yazamadıklarımı, Sustuklarımın Ardındakileri de Sen Anla...!

Benden Bir Son Bekleme Sevgili!
Ve Sakın İnanma Kalemimden Yazılan Hiçbir Son'a...
Unutma!

Ben Yaşadıkça Sen Hep İçime Yazılacaksın, Hep İçimde Yazılacaksın...
Sonsuza Dek Seni, Sadece Seni Yazacak Yürek Kalemim...!
Biliyorum Bitmeyeceksin...
Biliyorum Yüreğimden Hiç Gitmeyeceksin...
Ben Bu Aşk'ın Son Noktasını Koyamıyorum Sevgili...
Hadi Artık Susması İçin Sen Kır Yürek Kalemimi...!

Yazarak Yaşayan Bir Kadını Susmalara Mahküm Edip Öldürüyorsun Sen...!!!

Güncelleme...


Ağlayan Bir Yürekten Ç/alıntı...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.