Bil ki Çok Acı Çekiyorum Sevgili...!

Sevgi Nedir Sevgili? 
Bana İçindeki Sevgiyi Haykırabilir misin Yüzüme Karşı? 
Düşünebilir misin Hayatla Beni Birarada?
Sevgi Nedir Dedim Hep... 
Bu Soru Rastladığım En Zor Soru Oldu...
Cevaplayamadığım... 
Yaşadığım... 
Bildiğim Ama Bir Türlü Cevaplayamadığım Çok Zor Bir Soru...
Nedir Sevgi?
Sen mi, Ben mi? 
Yoksa Biz mi Demeliydim Sevgili, Biz mi?
Ama Hangi Biz?
Anlamsız Bir ''Elveda'' İle Ayrılmak Zorunda Kalan Sen/ Ben/Biz mi?
Ama Artık Ne Sen Ne de Ben Biz Değiliz ki... 
Şimdi Sen Bensiz ve Bende Sensizim İşte...
Biz Ayrılmayı Hiç İstememiştik ki , Ayrılmayı Hiç Düşünmemiştik ki Biz...
Peki Hangi Ayrılığın Kulağını Çınlattık Bilmeden? 
Hangi Ayrılığa''Merhaba'' Dedik İstemeden? 
Hangi Ayrılık Öpücüğü Attı Seni ve Beni Bir Kenara...
Biz Ne Zaman Yaşadık Bu Kadar Şeyi? 
Hangi Arada Çağırdık Biz Ayrılığı, Açtık Kapıları Ardına Kadar?
Bütün Bu Hangilerin, Bütün Bu Ne Zamanların Cevabını Bilmiyorum...
Bilmiyorum Ama Bildiğim Tek Birşey Var; Artık Ne Sende Ne de Bende Bir Biz Kaldı...
Ama Şunu Bil Sevgili! Ben Hiç Bilmedim Ayrılığı... 
Hiç Düşünmedim... 
Hiç Düşlemedim... 
Belki Sen Hep Bildin, Hep Düşündün Bunu...
Biliyordun Belki Birgün Çekip Gideceğini... 
Beni Her Saniye Geleceğine Hazırlarken...
Beni Her Saniye Kendine Biraz Daha Bağlarken Biliyordun Aslında Geleceğinde Hiç Olmayacağımı...
Biliyordun Günün Birinde Sende Bir Ben Bırakmayacağını, Sendeki Beni Bir Gün Söküp Atacağını...
Söyle Bana Senden Çok Şeyler mi İstedim? 
Senden Çok Şeyler mi Bekledim?
Bana Gitmek İçin Geldiğini Bildiğim Halde Sevmiştim Seni...  
Çok mu Geldi Gözlerinde Beni Mutlu Görmek?
Ellerini Tutamayacağımı Bildiğim Halde Seni Sevmek Çok mu Geldi Sana?
Bana Duyduğun Sevgi Bir Avuntu muydu Yoksa?
Bir Rüyaydı Geldi Geçti de Bana... 
Seni Hiç Sevmedim de Bana, Yüreğimden Vur Beni!
Suskunluğunla Kanat Dudaklarımdaki İsmini... 
İmkansızlığınla Öldüremediğin Bu Kadını Yokluğuna Göm Hadi! 
Pişmanlık Duyulan Bir Günah Olduğumu Haykır!
Haklısın; Sen Bana Gitmek İçin Gelmiştin... 
Yaşandı ve Bitti Bu Kadar Basit İşte!
Ama Gittiğin Günden Beri Kanayan Yüreğim Niye Hala Acıyor Sevgili ?
Niye? 
Söyle Bana Sana Duyduğum Sevgimin Sana Yetmediğini Söyle... 
Git de!
Bana Ait Değilsin de! 
Sen Benim Hayatımın En Büyük Hatasın Diye Suçla Beni!
Unuttuğunu Söyle!
Gittiğin Gün Yüreğinin Acımadığını İtiraf Et!
Adından Öteye Hiçbir Zaman Dudaklarımda Olmadın ki de!  
Gecelerin Şahit Olduğu Bu Sevda Hiç Yaşanmadı ki de Bana! 
Bir Cümle Kadar Yer Tutmadı Adın Diye Söyle Hadi! 
Ölümleri Hediye Et Yüreğime!
Git de ve Hiç Sevmediğini Söyle!
Susma Bir Şeyler Söyle! 
Yüreğinde Hiç Var Olmadığımı Söyle! 
Hadi Tüm Cesaretini Topla ve "Seni Sevmedim ki" Cümlelerini Savur...!!!
Biliyorum Her Zaman ki Gibi Susacaksın!
Bana Gelmeyeceğinin Farkında İdim. Ama Sevdim İşte... 
Seni  Senden Çok Sevdim...
Uğruna Bedenimden Vazgeçerek Sevdim... 
Biliyorum Gelmeyecektin ve Beni Sevmeyecektin...
Ait Olduğun Karanlıkları Bırakıp Gelecek Gücün Yok Senin... 
Belki de Hiç Sevmedin Beni...
Bırak Sevme Beni... 
Bırak Bana Söylediğin Her Kelime Yalan Olsun...
Unutma ki; Yüreğimdeki Sen, Seni Sensizlikte Bile Sevecek Kadar Büyük... 
Yüreğimdeki Seni Hiçbir Kelime, Hiçbir Yalan Küçültemeyecektir...!
Ben Sadece Beni Seven "Seni" Sevdim... 
Sen Bana Ait Olmasan da Ben Sadece Senin Yüreğine Aitim...!
Acımasız Olan Ne Sensin Ne de Ben,
Bize Gümüş Tepsiyle Sunulan Hüzünlü Bir Hayat Sadece Ve Kabul Etmesi Zor Olan Bu Ayrılıklara Katlanmak Sanırım...
İnsan Yaşamın Değerini Yüzü ve Kalbi Güldüğünde Anlıyor...
Anlıyor ki Ölüm Sadece Toprağa Girmek Değil Ve Nefesi Kesilene Kadar Yaşadığı Her Şeyin Gözlerinin Önünden Geçmesi Değil, Ölüm Sensizliğin Sadece Yaşarken Verilen Cezası Sevgili!
Seni Bulduğumda Sevgi Anlam Kazandı... 
Her Anımsadığımda Yaşamamım Oldu Gülüşlerin... 
Hiç Tükenmedi İçimde Senin İçin Yanan Ateş Ve Ben O Ateşle Yanmayı, Sırf Seni Sevmek Olduğu İçin İnan Bana Çok Sevdim...
Şimdi Ölüm Ne Anlam Taşıyor? 
Yaşamak Ne Anlam? 
Hiç Anlayamayacağım Sensiz Bedenim Toprağa Girmedikçe...!!! 
Ben Seni Yalansız, Hep Gerçekten, Hep Sahiden Sevdim Sevgili!
Sen Nasıl İstediysen Ben Hep Öyle Sevdim Seni... 
Ben Hep O Kadar Sevdim, O Kadar Alıştım, Belki...
Belki Hep Bu Yüzden Hep Gideceğini Bildiğinden Sustun...
Aslında Belkide Sen Bana Herşeyi Söylemiştin Sevgili!
Herşeyi Anlatmıştın Bir Bir, Hiç Olmadığını, Hiç Olmayacağını Tek Tek Söylemiştin Bana, Ama Ne Yazık, Ben Bunu Hiç Anlamadım...
Ben Yalnızca Senin Sevginle, Senin O Kocaman Sevginle Adım Adım Büyümeye Çalışıyordum, Sen Büyütemeden Bıraktın Beni...
Peki Ben Şimdi Sensiz, Ben Şimdi Sevginsiz Nasıl Büyürüm Sevgili!
Söyle Nasıl Büyürüm!?
Keşke Konuşsan Sevgili!
Neden Susuyorsun Söylesene?
Yoksa Artık Senin Dilinden Anlayabildiğim İçin mi?
Artık Beni Uyandırdığın İçin mi?
Ya da Beni Büyütemediğin İçin Hep Pişmanlık Duyduğun ve Bunu Bana Söylemekten Çekindiğin İçin mi?
Korkma Sevgili Korkma, Büyürüm Ben Merak Etme...
Ama Sakın Sanma ki Bunu İstediğim İçin Yaparım... 
Sanma ki Bunu Seni Unutmak İçin Yaparım... 
Sanma ki Bunu Bir Başkasının Sevgisiyle Denerim...
Ben Seninle, Sevginle Büyüyeceğim Sevgili...!
Sana Hiç Dokunmadan... 
Sıcaklığını Hiç Hissetmeden... 
Seninle Hiç Konuşmadan Ama Seni Yaşayarak ve Seni Yaşatarak... 
Sevginle Yaşayarak ve Sevgini Yaşatarak Büyüyeceğim Ben Sevgili...!
Bil ki Çok Acı Çekiyorum Ama İnan Sevgili!
İnan Bana Seni Hiç Unutmam Ben, Unutamam! 
Sen Bana O Kadar Çok Güzel Şeyler Verdin ki... 
Beni O Kadar Mutlu Ettin ki, Şimdi Bana Sunduğun Bu Acı Bütün Bu Güzellikleri Unutturmaya Yetmiyor...
Bak Gördün mü Sevgili! 
İşte Söyledim, Verdim Ben Cevabımı...
Sevgiyi Anlattım Sana, Sevebilmeyi Anlattım...
Bana Beni Sunduğun İçin... 
Bana Yokluğunda Bile Sensizlikte Bile Seni Verdiğin İçin Sana Çok Teşekkür Ederim Sevgili...
Çok Teşekkür Ederim...!!!

................................
Hangimiz Kaybolmadı "Düşler Sokağında" Hangimiz Yıkılmadı "Kaçak Sevdalarda"...
Hangimiz Titremedi "Islak Bakışlarda" ve Hangimiz Erimedi Bir Aşk'ın "Son Akşamında" ve Acımasız Bir Hayatın "Başrolünde" Oynarken Hangimiz Yorulmadık...
Bir "Küskün Çiçek" Bırakırken Aşk'ı Kollarımıza "Söz Bitti" Artık Derken Bir "Üvey Sevda" Terk Edip Giderken Bizi Hangimiz Vurulmadı Yüreğinden...
Bir Uzun Yol Oluyor Kalemden Süzülen Her Harf, Her Hece Aklımın Kabristanlarında Yankılanan Sahipsiz Bir Ölüm Çığlığı ve Sonrasızlığın Deminde Keder Dökülüyor Sayfalara...
Gerçek Yarım Kalmışlık Yarım Olduğumu Hissetmekti...
Düşünüyorum da, Asıl Yarım Kalmışlık Çareyi Başkasında Aramakmış... 
Sevmeye Yeteneksiz Bir Yürekte Sevilmeyi Başardın...
Sensizlikte ki Sonsuzluk İçimi Yakıyor... 
İçimi Yakan Yüreğimi Çürütüyor Vicdansızca Çoğu Zaman...
Sonsuzluksun ve Unutulmayacak Gibisin...
Her Günüm Diğer Günler Gibi... 
Adı Konmamış Bir Çaresizlikle, Yokluğunun Acısıyla Yüreğimin Sızısıyla Geçiyor...
Varlığınla Yokluğunun Arasında Umutların Tükenmek Üzere Olduğu Bir Yerdeyim...
Ağlamalar Pazarında İki Damla Gözyaşıymış Bedelim ve Soyunup Benliğimden Elem Üstüne Elem Giyinmiş...
Sana Pervane Yüreğim Gözlerimde Gözlerini Ateş Bilip Yanmışım Öylece, Hiç Ses Etmemişim...
Meğer Ne Çok Kedermiş Gözlerinin İçinde Tutuklu Kalmak! Lakin Sevmişim İşte, Herşey den ve Herkesten Öte Sadece Sevmişim Seni...
Ama Sen Kendini Sök Düşlerimden Sök ve Git Şimdi!
Yolların Koynunda Başımı Yaslayıp Ölümün Yamacına, Bunca Acıyla Yoldaş Olmuşken Ben Sen Kaç Benim Kalabalığımdan... 
Sesini Sil Şiirlerimden!
Olmasın Dönüşü Gittiğin Yolun...
Kalemi Kırılmış Gelişlerin Hükmünde, Sonsuz Bir Gidişle Unutmalara Aç Yüreğini...
Hadi Git Sevgili...!
Adınla Başlayıp Adınla Bitiremediğim Cümleler Kadar Yalnız Bırak Beni... 
Bırak Hayat Boyu Sensizlik Yerine Ölümler Diz Çöksün Ayak Dibime...
Hadi Git Sevgili...
Biz Seninle Rüya Olmaktan Öteye Geçemedik... 
Hiçbir Zaman Acıyı Sırtlanıp Mutluluğa Gülümsemedik...
Hadi Git...!
Dudaklarında Daha Fazla Kanamasın Pişmanlıkların... 
Daha Fazla Ağlamasın Hatıraların... 
Bırak Yüreğin Sonsuzluğum Olsun...
Durma Sabahı Olmayan Karanlıklarımda... 
Daha Fazla Üşütme Ellerini Karı Eksik Olmayan Kışlarımda... 
Daha Fazla Bekleme Yamalı Cümlelerimde...
Hadi Git...! 
Çıktığın Kapının Ardından Ölüm Gelsin Artık...! 
Sana Kavuşmayı Bilmese de, Seni Severken Ölmenin Gururunu Yaşasın Bu Yürek...
Çünkü Sen Benim  Ölüm İle Hayat Arasına Çizebildiğim Tek Mutluluğumdun...!!! 
Sana Kavuşmayı Bilmese de, Seni Severken Ölmenin Gururunu Yaşasın Bu Yürek...
Çünkü Sen Benim  Ölüm İle Hayat Arasına Çizebildiğim Tek Mutluluğumdun...!!!
Hadi Git Sevgili! Yüreğini Toparla Yüreğimden!

........................
Sevmemiştir Seni... 
Sevmişse de Senin Onu Sevdiğin Kadar Sevmemiştir... 
Suçlayabilir misin Onu?
Sen Sevdin Diye Sevmelimiydi Seni? 
Şart mı Bu?
Değil Elbette; Ama Gel de Bunu Yüreğine Anlat Anlatabilirsen!
Anlatamazsın! 
Anlatamayacaksın!
Yürek Bunu Kabul Etmez Çünkü... 
Sen "Seni Benim Kadar Kimse Sevemez" Diye Sayıklarken, 
Ya da  Benim Kıymetimi Bilemedin Diye Suçlarken Onu,
O Senin Ne Halde Olduğunu Bilmeden, 
Bilse Bile Umursamadan "Her Seçim Bir Vazgeçiştir,
Ve Her Seçim Bir Başlangıçtır" Sözünü Kanıtlarcasına,
Yeni Bir Menzile Doğru Yol Almaya Başlamıştır Bile...
Senin Seçimin İse Kışı Yaşamaktır, O Zaman Yaşayacaksın...!
Hiçbir Kış Yaşanmadan Bitmez!
Bir Çok Kez Donarak Öleceğini Düşünerek, 
Gözyaşların Buz Kristallerine Dönüşerek, 
Soğuğun Verdiği Acıdan Nefesin Kesilerek, 
Ilık Bir Rüzgarı, 
Sıcak Güneşi Düşleyerek İliklerine Kadar Titreye Titreye Yaşayacaksın...!!! 
Biz Yasak Şehrin Aşıklarıydık.... 
İşte Öyle Bir Yangındı Yaşadığımız... 
Öyle Bir "Kör Alevdi" Aşk'ımız, Yandık Tutuştuk.... 
Asla Kırgın Değilim O'na,
Küskün de Değilim,
Çünkü  "İkimizde Sevmiştik"...