Şu Yağan Yağmur Kadar Düşüyorsun Aklıma...

Dalgındım... 
Temmuzun Ortasında Üşüyordu Gözlerim... 
Deli Bir Düş Gibi Birden Aklına Düştüm, 
İçim Titredi, 
Ürperdim… 
Parmak Uçlarıma Kadar Terledim... 
Meğer Senin İçinden Geçmişim Sırılsıklam 
Ben Fark Etmemişim… 
Sonrası Karakış 
Sonrası Bir Zemheri...
Dalgınım, 
Üşüyorum...
Üşüyor Gözlerim,  
Gözlerim Üşüyor... 
Birazdan Varlığını Geceye Verecek Olan Yorgun Bir Gün Gibiyim... 
Yorgunum, 
En Az Deli Deli Esip Dinmiş Bir Fırtına Kadar… 
Eksik Bir Şiir Kadar,
Bir Yoksulun Düşleri Kadar...
Sorma Neden...!
Yorgunum Öyle, 
Ölesiye...! 
Gittikçe Her Şey Sana Benziyor, 
Unutulmuş Bir Şarkı, 
Sahipsiz Bir Gün Kadar... 
Yoksun Ya; 
Saçlarıma Düşen Aklar, 
Yüzümdeki Çizgiler 
Ve Aklımdakiler, 
Gittikçe Sana Benziyor İşte Bendeki Her Şey... 
Eskiyor Gözlerimdeki Fer, 
Dilimdeki Şarkılar...
Silikleşiyor Eski Aynalar Kadar 
Her Şey Paramparça,
Ve Solgun, 
Yokluğuna Benziyor…
Şimdilerde 
Yağmur Yağınca Pencereden İzleyip,
Seni Düşünmüyorum...
Evden de Çıkmıyorum... 
Sensizliğe Biraz Daha Alışıyorum...
Çünkü Duymamışsın,
Görmemişsin Sesimi... 
Damla Damla Düşüp
Ipıslak Gölge Olmuşum Peşine, 
Bağırıp Çağırmışım Adımı, 
Yine de Duymamışsın,
Bilmemişsin...
Sağırmışsın, 
Körmüşsün... 
Şimdi Şu Yağan Yağmur Kadar Düşüyorsun Aklıma;
Öyle Ağır, 
Öyle Islak,
Ve Sırılsıklam...