Bu Yüzleşmeler Daha Ne Kadar Sürecek?

Söylemeyi Deneyip Tekrar Tekrar Vazgeçmelerimle Dolu İçimin Kıvrımları...
Yaşananları Sonsuza Yayıp Sonra Hiç Yaşanmamışlar Gibi Davranmalarımla Geçen Sesli Sessiz Bir Gece Daha...
Susmaların Tüm Çeşitlerini Öğrendiğime İnansam da Rüyalarım Aslını Yalanlıyor... 
Sen Susuyorsun Ben Haykırıyorum Rüyalarımda... 
Bazen Dibe Vurmak Sürekli Düşüyor Hissine Kapılmaktan Daha İyidir Diye Düşünüyorum...
Tutunacak Hiç Bir Dal Yok Şimdilerde, Kendi Dallarım İse Bana O Kadar Uzak ki ve Hep Beni Tutar Sandıklarımın Umrunda Değilim Hissini Yaşıyorum... 
Uyanamadığım Sabahları Görüyorum Zar-Zor Uyuduğum Yarım Yamalak Uykularda...
Uyku Diye Yattığım Belirsiz Düşüncelerden Yine Islak Gözlerle, Yine Acıyla, Yine Düşünceyle Uyanıyorum... 
Ruhani Serzenişlerdeyim Kaç Zamandır, Kendi Kendime Bir Ölüp Bir Diriliyorum...
Yapıp Yapıp Bozuyorum Hayallerimi, Çizip Çizip Siliyorum Gözlerimde Maviyi... 
Öylece Son Bıraktığım Yerde Duruyor Ayna, Bakıp Bakıp Kendime Ağlıyorum Nedensiz... 
Kaç Vakit Geçti Diye Sayıyorum İçimden Ama Rakamlar Yetmiyor Tekrarlarda Sayılar Kifayetsiz Kalıyor...  
Her Şey Gizli Şu Dünyada...
Geceler Gündüzlerin, Gerçekler Yeminlerin, Korkular Ümitlerin Arkasında Gizli...
Söylenmeyen Ne Varsa Gözyaşlarımda Gizli...

Yalnızlık Ne Büyük Bir Kelime, Tek ve Tehlikeli...
Kimi Yalnızlığı Umutsuzlukla Bağdaştırır Kimi de Onun Hasretiyle Daha da Güçlenir...
Saklarsın Duygularını Gecenin Gizeminde; Yine de, Kaçamazsın Düşlerinden...
İçinde Yarattığın Platonik Sevdaların Çelişkilerin Olur Sonra; Cebelleşir Durursun...
Düşlerin Kabuslara Dönüşürken Cehennemin Olur Gece...
Uykularından Sıçrarsın; Kan, Ter İçinde, Oysa Ilıktır Gece, Üşüten, Yalnızlığındır...
Bazen Bir Selam Bazen Bir Merhaba İle, Can, Canım Gibi Sözlerle Paylaşmayı Özlerken Yüreklerimiz Ayak Seslerini Bile Duyamazsınız... 
Böyleye İşte Benim Yalnızlığım...
Onsuzluk Denizdeki Yalnız Bir İnsan Gibi Sonu Belirli Olmayana, Yüzmeyi Bilsem de Tutunamadığım, Tutunamamanın İçinde Ölümü Gördüğüm, Onun Yüzüyle Daha da Bir Sevdiğim Yalnızlık...

Nasıl da Yorgunum... 
Yıllar Ne Çok Hırpalamış Benliğimi... 
İçimdeki Aydınlık; Dışımda Titrek Bir Akis Olmanın Ötesine Gidemiyor... 
Aslında Ötesi Var mı, Bilmiyorum... 
Ötelerle de İlgilenmiyorum, Hem Ötelenmeye de Alıştım... 
Şiddetli Rüzgardan Sonra Kırılan Yeryüzündeki Bütün Filizlerin Mahzunluğu Var Üzerimde... 
Belki Rüzgara Küstüm Belki de Dalgalara...
Küskün Kıyıların Yılgınlığı Var Üzerimde Ya da Gecenin Gündüze Kavuşma Sevdasının İmkansızlığıdır; Yaşama Dair Umudum... 
Hayattan Ne Umduğumu Dahi Unuttum Bir Şansızlığım Unutmadı Beni Bir de Hoyrat Zaman... 
Yıllar Çok Hırpaladı Benliğimi, Nasılda Yorgunum Yaşamaktan Belki de Yaşamak İçin Savaşmaktan...
Ben Bu Hayatta Çok Ağladım Şimdi de Ağlıyorum...
Yüreğim Dünden Kalma Sözlerin Ağıdında...
Hani Söylemek İstersin Diyemezssin Susmak En Kolay Gelir ve Gözlerinde Bıraktığı İki Damlayla Paylaşırsın Hüznünü, O Bilmez, Bilemez...
Gece Yoldaşın Olur Suskunluğuna ve Hapsolmuşluğun Ellerinin Sıcaklığında Kalır...
Nefesin Soluğundadır Sevdanın Ama Korkak Tebessümler Kaçırdığın Gözlerini Yakalar ve Yüzündeki Her Çizgide Onu Ararsın...
Tenin Ona Hapisken, Teninin Titrekliğiyle Başka Bir Bedene Mahkum Edilirsin ve Yüreğin Çarpmayı Unutur...
Adını Her Andığında Onu Anımsarsın Soğuk Şehrin Gizeminde...
Yağmurlar Yağar Üzerine Ama Onunla Islanmak İstersin...
Kimsesiz Yatağının Ayak Ucunda Oturup Saatlerce Gelmesini Beklersin Tüm Hasretiyle...
Gönlünden Akan İki Satırla Dolanırsın Sabaha Dek...
Ezberlemek İstersin Teninin Her Karesini ve Yokluğunun Her Saniyesine İsyan Eder Ellerin...
Yine Yoksun.. 
Olmayışlarını Yazmak Ne Kadar Güç Gelse de Yüreğime Yine Yazacağım...
Yokluğunun Hiç Bir Evresinde Bu Gün ki Kadar Acımamıştı Yüreğim...
Bu Gün Bir Başka Sızlıyor Sol Yanım...!
Olman Gereken Yer Benim Yanımken,Yine Yoksun...!
Sensizliğin Çatısı Altında Sığıntı Gibi Yaşamak, Bestelenmesi Gereken Mutluluklar Varken, Ayrılığı, Hasreti ve Gelmeyişlerini Bestelemek, Özledim Diye Haykırmak Varken Susmak, İç Çığlıklarımla Çığlık Atmak ve Her Tarafı Ağırlıklarla Çevrili Olan Bu Bedende Yaşamak Çok Ağır...!
Bu Yüzleşmeler Daha Ne Kadar Sürecek?
Ne Kadar Daha Bu Beden Acı Çekecek? 
Daha Ne Kadar Çarpacak Bu Yürek? 
Daha Ne Kadar Kanayacak?
Yoruldum...! 
Ağlarken Yoruldum...!
Hayatın Dibindeyim, En Kuytu Köşedeyim... 
Oysa Gitmek İstememiştim Ben Hiç, Çünkü Senden Kopmak Ölümdü, Sensizlik Bana Yapılacak En Büyük Zulümdü...
Seni Bu Kadar Değiştiren Neydi Bilmiyorum... 
Diğer Yarımken, Canımken, Taa İçimdeyken Nasıl Gidebildin Bu Kadar Uzaklara İçimde Kalarak?
Seni Tek Bir Bakışından Anlayan Ben Cümlelerinde Bocalıyorum Şimdilerde...
Bu Sen Değilsin Sanki, Senin Değil Bu Can Yakan Kelimeler...
Sana Hiç Söylemedim Ama, Ben Her Gece Düşlerden Çalıyordum Seni... 
Yüreğinin Adımlarıydı Kelimelerim...
Ayak İzlerini Öpüyordum Yazdıkça, Kirpiklerimde Birikiyordu Şiirler...
Sana Hiç Söylemedim Ama, Sen Her An Elime Aldığım, Okuyabilmek İçin Her Yolu Denediğim, Bazen Harf Harf Bazen Hece Hece Okumaya Çalıştığım Fakat Ne Yaptımsa Bir Türlü Okuyamadığım, Okuyorum Zannettiğim Ama Bir Türlü Anlamını Çözemediğim, Beni Anlamsızlıklara İten Bir Kitaptın...
Gözyaşlarım Yetmedi Yokluğuna, Benliğim İsyan Etti Kendimi Unutmama...
Gidişin Ölüme Kapamaktı Gözlerimi, Dünya'yı Durdurup Güneş'i Söndürmekti...
Uzun Kış Gecelerinde Sabahı Beklemek, Camların Buğusuna Adını Yazıp Yazıp Silmekti...
Sen Yoksan, Olmayacaksan Ben Hangi Kimlikle Kalkarım Ayağa Hiç Düşündün mü? 
Hayalinle Kalmak Seni Yaşamak Bundandır...
Adımı Unuttuğum Her Yerde Seni Bulmalarım Bundandır... 
Peki Yüreğim, Yüreğim Silebilir mi Adını? 
Cam Kesiği Gibi Kanaya Kanaya Atabilir mi İçinden Sen Dolu Yanını? 
Senden de Geçer mi Benden Geçtiği Gibi? 
Bir Daha Sever mi Başkasını Seni Sevdiği Gibi? 
Hayır...!
Hayır, Bir Daha Olmaz...
Bu Sevda Yoluna Serdiğim Son Cesetti...!

İllaki İki Kişilik Olacak Diye Bir Kanun Yok ki Sevdalarda... 
Ben Tek Başımada Yaşarım, Tek Başımada Aşk Şarkıları Dinleyebilirim... 
Hayalinle İçimi Isıtırken Yastığıma Sarılıp Uykuya Dalabilirim... 
Seni Düşündükce Yanımda Olmanı Dilesemde Sana Belli Etmeyebilirim... 
Ben Başarabilirim...
Zaten 4 Yıllık Bu Sevdanın En Fazla Kaç Gününde Senin Kalbin Bana Aitti ki ? 
Sen Ne Kadar Benimle Oldun Ne Kadar Sevdin ki Beni?
Bilemezdim Bu Kadar Çok Seveceğimi Seni... 
Bu Oyuna Başlarken Hiç Aşkı Tatmamıştım...
İlkim Sendin Sonumda Sen Oldun... 
Bilmiyorum Gerçekten İstediğin Bu muydu, Yoksa Sende Bilmeden mi Sürüklendin Başka Yollara... 
Seni Benden Alıp Götüren, Seni Benden Ayıran Ne Onu da Bilmiyorum... 

Yazmaya Gücü Yok Artık Parmaklarımın, Ki Mutsuz ve Yorgun Cümlelerim...
Yazılacak Bir Şeyde Kalmadı, Bahanesi Bu Yazı Yazamadıklarımın Bundan Sonra Yazamayacaklarımın...
Yazmak Bende Artık Anlamını Yitirmiş...
Bundan Sonra Ne İçten Yazılmış Bir Şiir Ne de Benden Bir Haber Duyacaksın... 
Düşlerim Sarmayacak Beni Gece Yarılarında Ama Hiç Kimse Senin Sevildiğin Kadar Sevilmeyecek, Hiç Kimse Dokunayamayacak Bana ve Hiç Kimse de Senin Kadar Acı Çektiremeyecek... 
Aşktan Yana Ne Varsa Bildiğim ve Yaşadığım; Kendime Saklayacağım Artık... 
Beni Kaybetmeye Göz Yumduğun İçin... 
Aşkımın Avuçlarından Kayıp Gitmesine İzin Verdiğin İçin
Yaşattığın Bu Deli, Bu Derin Hüzün İçin Seni Hiç Bir Zaman Affetmeyeceğim... 
Konuşmanın Suç Sayıldığı Demdir Bu… 
Bu Yüzden Yırtıyorum Hayat Hikayemin En Gizli Sayfalarını... 
Sustum... 
Yarım Kalan Sevgimi Parçalara Ayırdım, Korkma Artık Bütünlemem... 
Suskunluğunu Bozmak İstemem... 
Zaten Ben İstesem de Arayamazsın... 
Bunca Zamandır Bildiğim Gibi Gururunla Tutuklayıp Yalnızlığına Hapsedeceksin Kendini, Seni Seninle Bırakacaksın...
Bugünkü Gibi Duygularının Sesi Kısılacak, Ne Yazacak Ne de Konuşacaksın...
Sen Orada Ben Burada Beklemeyi Unutacağız, Hasretmiş Sevmekmiş, Onlarda Ne ki Eğer Varsa Onları da Unutacağız...
Ve Şimdi Koca Bir Baharı Siyaha Boyadım, Güneşimi Hapsettim, Yaşanmamış Anıları Sıkıştırdım Yastığın Bir Köşesine... 
Yarım Kalan Her Düşüm Gibi  Bunu da Yarım Bırakıyorum Öylece... 
Kafiyeli Cümleler Yok Artık Hayatımda ve Her Sevdalı Gibi Hüzün Şarkıları Çalıyor Ruhumun frekansında... 
Ve Susuyorum Sanki Koca Bir Çığlığı Yutmuşçasına... 
Bir Masaldı Belkide Yazmak İstediğim Ama Bir Türlü Yazamadığım Senaryolarda Buldum Kendimi Bir Anda... 
Çift Kişilikli Oldum Bir Anda Belkide Çiftten de Fazlaydı Büründüklerim... 
Çarelerin Tükendiği Anı Bilir misin? 
Anlatmak Ne Kadar Güçtür Oysaki, Yaşamak Ne Kolay, Yaşatmak da Yaşamak Kadar Kolay...!
Yokluk Yormaz Beni Artık... 
Bağışıklık Kazandı Beden Zor Gelmez Oldu Gidişler.. 

Biliyorum Unutmaya Fırsatı Hiç Olmayacak Kalbimin Seni...
Her Gün Müebbet Kürek Mahkumu Gibi Hatırlayacak Yaşananları Çünkü Hiç Kapanmayacak Yarası...
Artık Tarif Edilmez Acılar İçinde Karanlığa Boğuluyorum, Kalbim Sürgün Yeri...
Yitip Gidiyor Güzel Olan Ne Varsa, Engel Olamıyorum...
En Zirvesinde Bırakıyorum Acılarımı...
Defol Git Dedin, Susturdun Her Şeyi Kelimelerime Acı Tad Bırakarak...
Artık Bilmeyeceğin Okuyamayacağın Hikayelerimin Adamı Olacaksın...
Her Gün Doğacaksın Bende ve Her Doğuşunda Yine Yeniden Öldüreceksin Beni...
Farkıma Vardığın Zaman Olmayacağım Belki Ben, Belki Diyorum Ama Uzun Zaman Kalbinde Olacağım...
Belki de Susmam Gerek Artık Belki Susturmam Lazım Her Şeyi...
Çalan Müziği, Söylediğim Şarkıyı, Kendimi...
Bu Gece de Son Paketin Son Sigarası Bitti... 
Artık Ne Önemi Var İçtiğim Paket Sayısını Saymanın...
Ne Önemi Var Az Bir Süre Sonra Ölecek Gibi Öksürmenin...
Şimdi Rahat Rahat Öksürüyorum Öksürürkende İçiyorum...
Hayatın Nefesleri Tıkadığı, Hüzünleri Damlalara Bulayıp Gönül Hanelerine Yağdırdığı An'lardayım... 
Ayrılığın Buram Buram İçime İşlediği, Eksikliğinin Yükünü Kaldıramayan Yüreğimle Ayrılıkların ve Sevdaların Vurgundayım... 
Sağım Olmazlar, Solum Sen...
Her Günün, Her Saniyenin Dayanılmaz Azabı Delip Geçerken Yüreğimi Çaresizliklerdeyim... 
Bir Veda Cümlesi Kurabilmek Adına Bütün İç Çekişlerim... 
Söylenecek Her Veda Vurgusu Bir Vurgun Dilime Dolanan Her Söz Bir Kurşun... 
Kapı Arası Cümlelerimi Tüketip, Yaşanmışlıkları da Alarak Yanıma Yol Almalıyım...
Geçmişin Azaplarını, Sevgi ve Hasret Yığınlarını Alıp Omuzlarıma Yitmeliyim Yine...
Beklemenin Dayanılmaz Heyecanınıda Alıp Gitmeliyim... 
Hayat Kayıp Giderken Avuçlarımdan Usunda Bana Dair Yaşanmışlıklar Kalsın Diliyorum... 
Ve Dahi Gönlünde... 
Gidene Gel Demem Artık Asla, Ama Kalana Yüreğimin Kapısı Daima Açıktır Unutma...! 
Beni Yazan ve Yöneten Herkese Elveda...!