Yokluğunun Amansız Ağrısı İle,
Küçük Bir Çocuk Gibi,
Yüzümü Ellerimin Arasına Alıp,
Penceremden Yağmuru İzledim...
Islandıkça Düşlerim,
Camlardan Süzüldü Başıboş Ümitlerim...
Tek Başınalığımın İçinde,
Aklım Fikrimi Firara Vermiş,
Hislerimin Adı Değişmiş...
Andıkça Kanayan,
Kanadıkça Sızlayan,
Tüm Bedenimi Dolaşan,
Zamanın Merhem Olmadığı,
Yaralarım,
Haykırışlarım,
Kaçışlarım,
Gözyaşlarım Var...
Öyle Yalnız,
Öyle Kırılgan,
Öyle Narinim ki Bugünlerde...
Kırılıp İncitilmekten,
Öyle Yorgun ki Yüreğim,
Dökülmüş Sanki Tüm Yapraklarım...
Hüzün Bulutu Olan Gözlerimden,
Yağmaya Hazır Yağmurlarım...
İçimde Kocaman Bir Karanlık,
Bir Yanımda Hüzün,
Diğer Yanımda Ayrılık,
Her Yanımda Hasret...
Hangi Zamandayım?
Buraya Geleli Ne Kadar Oldu?
Neden Perdeler Örtmüyor Hüznümü?
Neden Hayallerimde Kimliksiz Artık İnsanlar?
Yorgun ve Sessiz Akşamlar?
Neden Dizginleyemiyorum Zamanı?
Neden Sözlerim Zindana Atılmış?
Düşlerim İdam Sehpasında Sallandırılmış?
Neden Her Rüzgar Estiğinde,
Bir Dalım Daha Kırılıyor?
Çiğ Taneleri Düştükçe Yüreğime,
Üşütüyor Benliğimi?
Uzayan Sadece Geceler mi?
Üşüyen Sadece Eller mi?
Kayıp Zamanı Geri Döndürmek mi Bu?
Yoksa Yitirdiklerimi Bulmaya Çalışmak mı?
Sahi,
İnsan Hep Solundan mı Acır?
Ne Yana Dönersen Dön,
Hep mi İçi Burkulur?
Ufukta Umuda Dair Hiçbir Şey Görünmediğinde,
Vuslatın Yakınlığından Nasıl Söz Edilebilir ki?
Hangi Düş,
Hangi Hayal İnsanı Ayakta Tutabilir ki?
Sevmek Neydi Sahi?
Yürekti...
Bedeli Ağır Olan İmkansızlık,
Derinde Bir Sancı,
S/Onsuzluğun Yangınıydı...
Zor, Varlığını Bilip de Yokmuş Gibi Davranmak,
Bugünümde,
Yarınımda Bulamamak...
Hiç Yaşanmamış Gibi,
Yıllar Öncesinde Aramak...
Hasretine Yanmak...
Istırabın Sokaklarında,
Umut Kırıntıları Aramak Budur Herhalde...
Oysa Ben,
Mücedeleden Yorulmuş Benliğime,
Bir Damla Can,
Aşka Susamış Yüreğime Bir Parça Sevgi İstedim...
Bir Gün Aşk,
Bir Gün Sevgi,
Bir Gün Sevda,
Her Gün Herşeyim Olsun İstedim...
Ah Kendim...!
Biliyorum,
O Gelince Yüreğine,
Umutların Çiçek Açtı,
Tutundun Sımsıkı Yüreğine...
Sarıldın Tekrar Kaybettiğin Hayallerine...
Biliyorum Tek Korkun Unutulmak...
İçinin Dizelerinde,
Gün Gelip de Yok Olmak...
Boşver...!
Nasılsa Ruhunun Yaprakların Onun Gidişiyle Sarardığına,
Bulutların Gidişiyle Ağladığına,
Şehrinin Kaldırımlarının Gidişiyle Islandığına,
Gecelerin Gidişiyle Uzadığına İnanmayacak...
Boşver...!
Sen Daha Nasıl Anlatabilirsin ki Onu Nasıl Sevdiğini?
Nasıl Açıklayabilirsin ki Hüzünlerinin Sebebini?
Mevsimlerinin Hazana Döndüğünü?
Ah Kendim...!
Biliyorum,
Ne Geçmiş,
Ne de Gelecek,
Özlendiğini Duymak Senin Tek İsteğin...
Biliyorum,
Dününde,
Bugününde,
Yarınında
Tüm Zamanlarda,
Sadece Sevsin Beni Diyorsun...
Biliyorum,
O Gölgen Gibi,
Nereye Gidersen Git Hep Peşinde,
Adımını Attığın Her Yerde Seninle...
Biliyorum,
O Ruhun Gibi Hep Senin İçinde...
Gözlerin Hangi Yöne Bakarsa Baksın,
O Gözbebeklerinde...
Biliyorum,
Her Gün Ona Uyanır Sabahların...
Ona Yağar Hazan,
Hüzün Yağmurların...
Her Mevsim Ona Birikir Yüreğin...
Biliyorum,
Her Gece Rüzgar Olup Değersin Tenine...
Onunla Aynı Havayı Solur,
Aynı Umutları Taşır,
Aynı Hayalleri Örtünürsün Üzerine...
Aynı Şarkıları Dinler,
Aynı Şiirlerde Hüzünlenirsin...
Ömrümün Geri Kalanında Yaşayacağın Tek Aşk
O Olsun İstersin...
Ah Kendim...!
Biliyorum,
O Hoyrat Esen Rüzgar Gibi Ruhuna Doldu,
Kalbine Amansızca Girdi...
Kokusunu Yalnız Senin Duyduğun Bir Bahar Oldu...
Dört Mevsimin İçinden Beklenen Değil,
Tek Mevsimin Oldu...
Sen Teninde Baharları,
Nefesinde Yaşamı Kokladın...
O Ayrı Bir Yöne Akarken,
Sen Ona Dökülüp Karıştın...
Gönlünün Şarkısı Oldu,
Dilinden Düşürmedin...
Gökyüzünde Bulut Oldu,
Uzanıp Erişemedin...
Kalbinde Dilek Oldu...
Dualarından Eksik Etmedin...
Tertemiz Aşkının Tek Sahibi Oldu,
Sevgisinden Vazgeçemedin...
Sorgulanmış,
Sorgulanmamış Tüm Nedenlerle,
Niçinlerle,
Kanayan Yaralarınla,
Kırgınlıklarınla,
Yitirdiklerinle,
Gönlünde Acılar Biriktirdin...
Biliyorum,
Sen Hep Özledin...
Yine,
Yeni,
Yeniden Hep Sevdin,
Bedeniyle Ruhunun Senle Buluşacağı Günü Bekledin...
Ah Kendim...!
Yokluğunda Daha Kaç Güneş Doğacak,
Kaç Güneş Batacak Bilmiyorum...
Aşkın,
Sevgin,
Sevdan,
Özlemin,
Hasretin Kaç Asır Sürer Hesabını Yapamıyorum...
Ama Biliyorum,
Ondan Önceki Yanıldığın Düşlerini Katmazsan Hesaba,
Sen Hiç Aldatmadın Sevgiliyi...
Sende Biliyorsun ki,
Ondan Sonrasının Hikayesi Bambaşka...
Ondan Sonrasının Masalı Aşk'a...
Biliyorum,
Senin "Sen" Diyebileceğin,
Sevgili Diyebileceğin,
Yüreğimi Verebileceğin Tek Gerçeğin O...
Biliyorum,
Dünyanın En Güzel Hissiydi,
Heyecanla,
Coşkuyla,
İçin Titreyerek,
Gözlerin Dolu Dolu,
Her An Düşünerek,
Bazen Ağlamaklı Gözlerle,
Bazen İse Hafif Bir Gülümsemeyle,
Onu Beklemek...
İçini Acıtsa da,
Yokluğu Ruhunu Boğsa da,
Hayaliyle Yaşamak,
Onunla Yatıp,
Onunla Kalkmak Acıtsa da İçini,
Sen Yine de Sevdin Onu Beklemeyi...
Kaderine Boyun Eğip,
Nasibim Değilmiş Deyip,
Yanan Ateşini Küllemişsen,
Ona Mutluluklar Dileyip,
Resimlerini Gizlemişsen,
Onu Sevmediğinden Değil,
Allah'a İnancından,
Ona Saygından,
Sevginin Büyüklüğündendir Biliyorum...
Boşver...!
Aşkı, Düşlerde Yaşamak Güzel...
Kokusunu Duymak
Görmek İstediğinde
Aniden Karşında Buluvermek...
Boşver...!
Hayat Seni Çok Üzdüğünde,
Dudaklarına Sığın...
Gözlerini Kapat,
Sıyırıl Tüm Korkularından...
Umutlarının Her Tükenişinde,
Ruhunda Dolaş,
Gözbebekleriyle Fısıldaş,
Yudum Yudum Aşk İç Bakışlarından...
Koşulsuz,
Önyargısız,
Hesapsız,
Aşkı Yudumla Avuçlarından...
Boşver...!
Kimseler Duymasın
Sen İçinden Söyle Sevdiğini...
Kimseler Görmesin Diye İçindekini,
Gözlerini Kapat...
Boşver...!
Avuçlarındaki İzlerini Kimseler Görmesin,
Sarıl Sevdiğine Hiç Bırakmayacakmış Gibi...
Nasılsa Kimse Çözemez Sizi Birbirinize Bağlayan İpi...
Boşver...!
Bir O,
Bir de Sevdan,
Nasılsa Müebbet Kalmaya Mahkum...
_________________________
Ne Yaşadığımın Farkındayım,
Ne de Öldüm Diyebiliyorum...
Bir Girdabın İçinde,
Sürüklenip Gidiyorum...
Sanmayın ki Yorgunluğum,
Yorulan Bedenimin Acizliğidir...
Benim Yorgunluğum Aşka,
Sevgiye,
Sevdaya Duyduğum Özlemden,
Yokluğunu Dahi Beklemektendir...
Yaşattığı Bir Damla Mutluluğun Yerini,
Bir Ömür Mutsuzluğa,
Hazana,
Hüzne,
Hasrete,
Özleme Bıraktı...
Yorgun Düştüysem Sevdasına,
Hala Hayaliyle Avunup,
Düşlerinde Geziniyorsam,
Bağışlasın Beni...
Çünkü,
Sevilmeyi Bilmeyen Yüreğim,
Onunla Tarifsiz Duygular Yaşadı...
Duygularım Kabına Sığmadı,
Doldu,
Taştı...
Ayaklar Yerden Nasıl Kesilir Anladı...
Artık Üzülmesin,
Vazgeçmesem de Ondan,
Vazgeçmesem de Aşkımdan,
Sevgimden,
Onu Yormuyorum...
Bir Pervane Gibi Gezmiyorum Etrafında...
Aramıyor,
Sormuyor,
Yaklaşmıyor,
Dokunmuyorum...
Her Güneş Batımında,
Yavaş Yavaş Doğan Güneşin Işığında Bulamasam da Onu,
Belki Bir Gün Gelir Diye Düşündüğümde,
Durduramıyorum Yüreğimin Sancılarını...
Çünkü Mesafeler Değildir Vuslatı Engelleyen,
Gönülde ki Sevginin Eksikliğidir,
Biliyorum...
Bir Daha Karşılaşır mıyız?
Sanmıyorum...
Yüreğimi Yüreğine Katsam da,
Geceler Boyu Koynunda Aşkla Yatsam daDoyamam Ben Ona... ,
Sevmek Suç İse,
Ben Bu Suçu Bile Bile İşlerim...
Bu Aşkın Yolunda Ölüm Var Dese de,
Ben Seve Seve Giderim...
Sevmem Ben Vedaları...
Bir Daha Yazmayacak Gibi Değil,
Yarın Yazacakmış Gibi Gidiyorum...
Sol Yanımda Tek Ağrım Bilsin ki,
Umuda Yolculuğum Bitti Artık...
Belki Günler,
Aylar,
Yıllar Boyu,
Belki de Bir Ömür Boyu Yüzünü Görmeyebilir,
Sesini Duymayabilirim...
Bilinmeyen Yerlerde,
Bitmeyen Yollarda Olabilirim…
Ama O Hep Bende,
Rüyalarımda,
Hülyalarımda,
Yanıbaşımda,
Aklımda,
Canımda,
Bitmeyen Gecelerin Sessiz Çığlığında Olacak...
Aldırmayın Dudaklarımın Kıvrılışına,
Nasılsa Düşlerimde,
Düşüncelerimde,
Ona Dair Hayallerimde Özgürüm...
Olur da Geri Dönmezsem,
Sanmasın ki Bu Aşk Bitti...
Sevda Yağmurlarım Damlalarını Kaybetti...
Kaybolan Düşlerimi,
Hayallerimi,
Her Halimi,
Her Şeyimi,
Benden İyi Bilendir...
Okyanusları Dökseler Yüreğime,
Bilir ki Bu Yangını Söndüremez...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.