1 Şubat 2020 Cumartesi

Yargılanamayacak Kadar Masum Seviyorum...

Gözlerimin İçinde Zamanda Üşüyen Ayrılıktan Kalma Sarılmalar,
Henüz Şiiri Yazılmamış Sana Müebbet Bir Sevgi Var...
Yorgunluğum Dağlar Kadar,
Verdiğim Savaşlar Hadsiz Hesapsız...
Epey Birikmiş Yaralarım Var,
Saramıyorum da Üstelik...!
Kanıyor,
Günden Güne Kan Kaybediyor Yüreğim...
Deli Bir Yağmur Var Göz Pınarlarımın İçinde...
Günlerdir Yorgun Yüreğimin Sancılarındasın,
Sabahlara Kadar Sönmeyen Bir Ateş Avuçlarımda...
Suskun Feryadım Hala Sevda Kokuyor,
Hala Özlemle Sızlıyor,
Seni Düşünürken Yanıyor Yüreğim...
Ruhumda Bunca Ağırlığı Taşımanın Yorgunluğu Var...!
Yaralı Sevdamın Sessiz Çığlıkları...
Ne Günler,
Ne de Geceler Söndüremiyor İçimdeki Yangını...
Hep Sevdan da Buluyorum Kendimi...

Yıllar Kadar Uzun Saatlerin Beklenen Yolcusu;

Gönül Yorgunluğumun,
Ömrümü Kanatan Ağıtlarımın,
Uçurum Kenarı Çığlıklarımın,
Sevda Yağmurların da Hesapsızca Islanışlarımın,
Sevgisizliğinin Karanlığına Gömülüşlerimin,
Her Gece Rüyalarımın Kapısına Gelip,
Ruhumu Dirhem Dirhem Öldürüşlerinin,
Sensizliğin Dinmeyen Sancılarının Seni Benden Çalışlarının,
Zifiri Karanlıklarda Işıksız,
Kör Kuyularda Çaresiz,
Issız,
Sensiz
Kimsesiz Seni Düşleyişlerimin,
Acılarımı Göğsüme Bastırıp,
Sahipsiz Yürek Mezarlığımda Boynumu Büküp,
Başımı Önüme Eğip,
Yalnızlıklarda Ağlayışılarımın,
Sessiz Hıçkırıklarla Çaresiz,
Hüzünlerde Üşüyüşlerimin,
Sessiz Çığlıklarım Eşliğinde,
Beni Ruhunda ki Mezalığa Ellerinle Gömüşlerinin Kaçıncı Gecesinde,
Kaçıncı Sancısındayım?
Kaç Gece Gündüze Taşıdı Çığlıklarımı?
Dilimden Dökülüp,
Yüreğime Akan Sana Dair Kaç Şiir Yazdım?
Ben Sırtımda ki Yılların Gam Yükü İle,
Kaç Kez Sana Sustum,
Kaç Kez Susadım Geceler Boyu?
Kaç Mevsim Yaşadım Titreyerek?
Dönüşü Olmayan Yolların,
Terk Edilmiş Sokaklarında Kaç Kez Dolandım?
Düşleri Çalınmış Gecelerde, 
Hasrete Bulanmış Gündüzlerde,
Tarifsiz Hasretini Kaç Kez Yükledim Yüreğime?
Kaç Kez Vuslatsız Yalnızlıklara Gebe Kaldım?
Külleri Savrulmuş Deli Bir Yangın Gibi,
Mısraları Yarım Kalmış Bir Şiir Gibi,
Ortada Kalakaldım Sana Sürgün Yüreğimle?
Kaç Kez Ömrümü Telaşlı Bir Kırlangıç Gibi,
Göç Mevsimine Hazırladım?
Daha Kaç Kez Bulutlanacak,
Uzak Bir Hayal İklimine Dalacak Gözlerim?
Sahi,
Ben Bu Yaşıma Gelene Kadar,
Kaça Böldüm Ömrümü?
Kaç Kez Öldüm,
Kaç Kez Sana Dirildim?
Daha Kaç Kez Daha Ölmem Gerekecek?
Bu Amansız,
Zamansız Sevdaya İnanman İçin, 
Daha Kaç Kez Bu Yürek Kalemi Yazacak Seni?
Hüsranlarımın Umut Dolu Sancısı,
Ömrümün Hem Tanıdık, 
Hem de En Yabancısı;
Anlatsana...! 
Bu Sevdayı Nasıl Koydun Ruhuma? 
Uykusuz,
Yorgun Gecelerin Koynundayken Ben,
Elem Dolu Uykularımdan Neden Uyandırdın Beni Alnımdan Öperek?
Nasıl Vurdun Hançerini Kalbime?
Nasıl Ateş Düşürdün de, 
Sardı Benliğimin Her Yerini?
Dallarımı Nasıl Kırdın?
Umut Diye Ektiğin.
Tomurcuklarımı Zamansız Nasıl Budadın?
Suskun,
Sakin Hayatıma Nasıl Kasırgalar,
Boranlar Estirdin?

Sevmeyi Bilirim Diyorsun Ya?

Bilseydin,
Aratır mıydın Gölgeni?
İster miydin Umudu Ruhuma Yüklenmek Varken,
Uykularımı Bölmeyi?
Hüzünlerimi Yokluğun İle Süslemeyi?

Sevmeyi Bilirim Diyorsun Ya?

Bilseydin,
Ne Zaman Sana Koşmak İstesem,
Ayaklarıma Bir Yorgunluk Düşmezdi...
Bekleyişler Limanı Olan Ruhuma,
Gelip Geçen Bir Gemi Olmayı,
Gönlümün Rıhtımında Fırtınalar Koparmayı Dilemezdin...
Oysa Neler Düşlemiştim Sevdana Dair...
Ellerine Dokunmak,
Sabahlara Kadar Senin Gözlerinde Ağlamak İstemiştim...
Oysa Ben,
Ben,
Ellerini Tutamayacağımı Bile Bile,
Uzaklardaki Varlığınla Yaşamaya,
Ölüme Razı Olup,
Yüreğimi Sana Vermeye,
Seni Ebediyen Sevmeye Gelmiştim..
Başkasını Sevginde Unutmak İçin Değil,
Seni Sen Olduğun İçin Sevmiş,
Uzaklarda Bile Olsan,
Yüreğimde Büyütmek İstemiş,
Gözyaşların Yağmurum,
Gülüşlerin Umudum Olsun İstemiştim...
Yüreğine Dua Gibi Dokunup,
İçinin Üşüyen Köşelerini Isıtmak ,
Sevdanın Ateşiyle,
Gönül Yaralarına Merhem Olmak İstemiştim...
Bir Damla Işık Yeterdi Kör Karanlıklardaki Yüreğime Umut Doldurmaya...
İçimde Gürül Gürül Bir Irmak Akıtmaya...
Ruhumu Gökkuşağının Yedi Rengine Boyamaya...
Olmadı...!
Uzak Diyarlarda Çığlık Oldu Sesim Bu Sevdayı Anlatmak İçin,
Ama Yetmedi Nefesim...
Artık Hiç Bir Ses, 
Hiç Bir Işık Aydınlatmıyor Dünyamı...
Gitgide Büyüyor,
Acılarıma Tarif Bulamıyorum...
Ne Bir Sabah Var Gecelerime,
Ne de Merhem Yaralarıma...
Sevinçlerim Tenha Sokaklarda,
Sahipsiz Düşlerim Umuttan Yoksun Kalalı Çok Oldu...
Fırtınaya Kapılmış Bir Dalga Gibi,
Yeni Sahiller de Arımıyorum Kendime...
Boğazıma Bir Çığlık Düğümlenmiş,
Avaz Avaz Susuyorum Yokluğuna...
Daralan Ruhumun Sancıyan,
Sol Yanımın Acıyan Yanlarındasın...
Tükenmek Bilmeyen Saatlerde,
Ömrümün Sahipsiz Mezarlıklarında,
Sevmelerine Sığınan Bir Mülteciyim Artık Ben...
Umutlarım mı?
İşgal Altında...
Ne Yapsam Bitmiyor Bu Azap...!
Yürüdükçe Uzayan Bir Yol, 
Meçhule Kalkan Bir Gemi,
Issız Liman Oluyorsun Ömrüme...
Ben Böyle Tüketirken Ömrümü Kuytu Karalıklarda,
Hayalin İle Avutuyorum Gönlümü...
Çünkü,
Sevmeyi Bilmeyen Yüreğin,
Sevilmeye de Geçit Vermiyor...!

Tükenmez Yollarımın Amansız Yolcusu,

Dört Duvar Arası Yalnızlık Değil Beni Yıkan,
Yüreğindeki Yersizlik,
Yurtsuzluk,
Köksüzlük...
Bir Alıp Bir Verdiğim Nefesim,
Ellerimin Ellerinde Eridiği,
Acılarımı Unutturan Düşüm,
Mutlak Yaşanılması Gereken İklimim, 
Hazan Yağmurlarıma İnat,
Dört Mevsimime Baharım,
Benliğimdeki Varlığı İle 
Duygularıma Yön Bulduğum,
Düşüncelerimde,
Düşlerimde, 
Anımda Yaşadığım,
Bağışla Beni,
Elimde Değil...!
Yargılanamayacak Kadar,
Masum Seviyorum Seni...
Ve Bu Gece de Umutlarımı,
Karanlığa Mahkum Ediyorum...!

Kıyamadığım, 

Doyamadığım,
Gönül Limanının Kıyılarında Kaybolduğum,
Varlığımın Sebebi,
Sevdamın Mabedi,
Sevdasını Kalbime Sürgülediğim;
Gitmek İstersen Git,
Hakkım Yok ki Seni Tutmaya...
Başka Aşka Hasretsen, 
En Az Benim Sevdiğim Kadar Sevileceksen,
Mutlu Olacaksan, 
Beni Aramayacaksan,
Beni Hiç Sevmediysen, 
Bu Sevdayı Sildiysen,
Seni Nasıl Sevdiğimi Yüreğine Yazamadıysan,
Git Ardına Bakmadan...
Çünkü Sayende Acılarla Üşüyen Yüreğim Kavrula Kavrula,
Ateşlerde Üşümeyi Çoktan Öğrendi...
Ama Bil ki;  Seni Sevmek Bende Farklılığın Adresidir..
Sensiz,
Sessiz Bir Duadır...
Kimse Duymadan,
Anlamadan,
Sessizce
Suskun,
Her Halini,
Her Derdini,
Verdiğin Acıları Kabullenmektir...
Kırmadan,
Acıtmadan
Yıkmadan,
Seninle, 
Ama Sensizce Seninle Bütünleşebilmektir...

Bil ki; Gönül Kıyılarımın Sessiz Çığlığı,

Yaralı Nefesi Çarpsa da Ruhumun Duvarlarına,
Kalbimin Sızısında Titrese de Sesim,
Cümlelerimin Her Kelimesi Soluğumu Yakıp Kavursa da,
Kelimelerm Anlatamasa da Dertlerimi,
Sessizliğimim Sesi,
Sensizliğimin Nefesi Ruhumun Soluğumu Kesse de, 
Seni Benden Alamazlar
Aradan Yıllar Geçse de,
Silemezler Kalbimde ki Yaranı...
Göz Pınarlarımın Yağmurlarına Aldırmadan,
Onca Acının Ortasında, 
Yüreğinin Beli Bükük,
Ama Hala Dimdik Ayakta...
Bil ki; Yüreğinden Yüreğime Esen Korkunç Rüzgara İnat,
Uçurum Kenarı Aşkına Tutunmaya Çalışıyor...
Sevdanın Çıkmazında Yanmaya Devam Ediyor...

Yüreğimin Sahibi,

Ben Seni Sevdiğim Gün; Şehirlere Sığmadı Gönlüm,
Sürgün Yedim Hasretine....
Sen Dudaklarıma Ayrılık Sürdükçe, 
Gurbet Oldun Avuçlarımda...
Bil ki;
Ağrıyan Başımda,
Sızlayan Her Yanımda Senden Bir Parça Var...
Pişman mıyım?
Hayır,
Değilim...!
Çünkü Ben Seni
Kimsenin Göremediklerini Görüp Sevdim;
Sakladıklarını,
Gizlediklerini,
Gözlerine Vakitsiz Yerleşen Kederi,
Bir Düş Hikayesini Andıran  Gözbebeklerini,
Sahipsizliğini,
Paylaşmaktan Korktuğun Yalnızlığını Sevdim...
Seni Bıkmadan,
Usanmadan,
Fütursuzca Sevmeyi Bile Sevdim...
Ama Sen Sakın Bilme Güçsüzlüğümü,
Sensizliğin Karanlığını,
Sessizliği,
Boynu Bükük Yetim Kız Çocuğu Gibi,
Karanlıktan Korktuğumu...
Biliyorum,
Bu Aşk Her Gün, 
Her Saat Haykıracak, 
Bağıracak, 
Parçalayacak İçimi...
Biliyorum,
Ben Sevgisizlik Şehrinde,
Hasret Yangınları İçinde,
Umutsuz, 
Yıkık, 
Yaralı,
Yorgun Yüreğim Bir Gün Solacak,
Gönül Ağacının Yapraklarını Bir Bir Dökecek;
Ve Senin Haberin Olmayacak...
Ben ve Yüreğim Sana Mahkum Yaşadı,
Sana Mahkum Ölecek....
Ben Sana Mahkum, 
Ben Sana Müebbet,
Ben Sana Vurgun, 
Ben Sana Yangın, 
Ben Sana Hasret Olsam da; 
Sen Bana Gitmek İçin Gelmiştin...
İkimizde Biliyoruz,
Sen Ayrılığı En Başından Seçmiştin...
İkimizde Biliyoruz,
Yolunun Sonu Ben Değildim,
Gelip Geçmen Gereken Bir Duraktı Yüreğim...
Yaşandı Ve Bitti
Senin İçin Bu Kadar Basitti...!
Sancın Öyle Çok Acıtıyor ki Beni,
Titremesini Geçiremiyorum Seni Sevmelerimin...



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.