Bitmeyecek Bir Aşkın Deli Gönüllüsü...

Görünür mü Sizin Oralardan da,
Yalnız Bir Kadının Ağlayışları...
Güftesiz Besteleri,
Sesindeki Özlemi,
Bedenindeki Tutkusu,
Ruhundaki Aşkı,
Yüreğindeki Sevgisi,
Kirpiklerinden Yuvarlanıp,
Yanaklarında Soluklanan Gözyaşları?

Görünür mü Sizin Oralardan da,
Yalnız Bir Kadının Kül Rengi Akşamlara Sığmayan,
Sessiz Feryatları...
Kanayan,
Ağrıyan,
Ağlayan,
Yaralarına Ellerini Kapatışları,
Bastırdığı Duyguları,
Közlenen Korları?

Görünür mü Sizin Oralardan da,
Yalnız Bir Kadının Kafasında Karışan Dünleri, 
Bugünleri,
Benliğinde Bütünleşen,
Kimliğiyle Özdeşleşen,
Çıkarsız Sevgisi?

Umutsuzluğu Büyüten Kadını,
Yaksa da Hücrelerindeki Ateş,
İçinde Saklasa da Sevgisini,
Buğulu Camlara Adını Yazdığı Adam,
Hırpalasa da Düşlerini,
Bitmeyecek Bir Aşkın, 
Deli Gönüllüsü O...
Yılların Yorgunluğu Üzerinde Olsa da,
Her Adımında Canı Yansa da,
Gülüşlerinin Yerini Gözyaşları Alsa da,
Bütün Duygular Birbirine Karışsa da,
Bu Sevdadan Dönüşü Yoktur Asla,
Sevgisi Bir Güneş Gibi Bir Kez Doğmuş Ona...
Yüreğine Dolanıp Kalan,
Canından Can Koparan Bu Sevda,
Gün Batımı İle Kaybolsa da, 
Ertesi Gün Yine Doğacaktır Ona...
Onunla Yaşanan Dünlerini, 
Devam Ettirecektir Saklı Yarınlarda...

O Ruhunun Boşluklarına Gözleriyle Girmiş,
Sözleriyle Çıkmasına İzin Vermeyecektir Asla...
O Yüreğinde,
O Kaderinde,
Artık Bu Sevdadan Dönüş Yoktur Ona...
Ömrü Eksilse de,
O Hiç Eksilmeyecektir Gönlünden...
Bedeni Yaşlansa da,
Yüreği Hep Çocuk Kalacaktır Ona...

...

Yokluğun Boşluklarına Ulaşmak...
Var Olduğunu Halde,
Yokmuş Gibi Yaşamak...
Yangınlarda,
Hasretiyle Avunmak...
Yalnızlığa,
Yokluğa,
Sustuğun,
Susadığın Cümlelere Hüzün İndirmek;
Varlık Değil,  
Yokluk...
Yokluktan Öte, 
Hiçlik...!