Beklentilerin Son Bulduğu Durak Bu...

Anlamak Zor,
Anlatmak Daha da Zor Duygu Yüklü Bir Kalbi...
Anlatılabilir mi Sınırsız Özlemler?
Zamanın Çarkında Savrulan Duygular?
Nasıl Anlatılır Bilmem ki;
Yokluğuna Engel Olamamak,
Nefes Alırken Yaşadığını Sanmak...
Nasıl Anlatılır Bilmem ki;
Sesine Hasret Kalınan Amansız Günler,
Soğuk Aylar,
Geçen Yıllar...
Nasıl Anlatılır ki İçte Koparken Fırtınalar,
Kelimelerin Sessizliği, 
Cümlelerin Suskunluğu...
Nasıl Anlatılır ki Avuntular, 
Hıçkırıklar...
Ey Sevgili,
Ya Sen?
Sen Nasıl Anlatılır,
Nasıl Tanımlanırsın?
Ya da Ben Seni Nasıl Tarif Ederim?
Ben ki,
Sana Esir Düşmüş,
Yokluğunda İçim Ürpermiş, 
Üşümüşüm...
Sen ki,
Ruhuma Kelepçeyi
Kalbime Prangayı Vurmuşsun...

Ey Sevgili,
Seni Sevmek,
Hayata Yeniden Bağlanmak,
Kızgın Çölün Ortasında,
Kurumuş Dudaklarıma,
Bir Yudum Su Demekti...
Sağanak Bir Sevdada Islanmak,
Rüzgarlı Bir Aşkta
Kanatlanıp Uçmak Demekti...
Seni Sevmek Hasret Demekti...
Sabahlara Dek Seni Düşünüp, 
Hayal Etmek Demekti...
Özlem Demekti,
Mesafelere İnat, 
Aşkı En Derinden Yaşamak Demekti...
Seni Sevmek Özlemlerime Umuttu...
Duygularımın Karmaşıklığı İçersindeki Cesaretti...
Yaşamla Ölümün Tam Ortasında,
Karmakarışıklığımın Ta Kendisiydi...
Sonsuzluğun Ardında ki,
Dayanılmaz Acının Doruğuydu..
Batıp Giden Akşamların,
Sessiz Karanlıklarında Kaybolmaktı...
Sesimi Duyar Belki Diye,
Durmadan,
Bıkıp Usanmadan Bağırmaktı...
Hasret Sancısı Sarsa da, 
Ayrılığın Acısı Her Yerimi Yaksa da,
Umursamamaktı...
Uzayıp Giden Yollara Gözlerimi Dikip,
Ansızın Çıkıp Gelecekmişsin Gibi Bekleyip,
Saatleri Saymaktı...
Umudumun Yorulduğu Akşamlarda,
Kanatlarına Yaşanmamışlıkların Sancısı Yükleyip,
Uzaklara Bir Kuş Uçurmaktı...
Sevgi Dolu Yüreğimin Hiç Bitmeyen Çırpınışlarında,
Sonsuza Dek Yaşanan O Bitimsiz Duyguydu...
Yollara,
Yıllara,
Bitmek,
Dinmek Bilmeyen Hasrete Rağmen,
Seni Sonsuza Dek Sevmekti... 
Koşmak,
Aramak,
Üzülmek,
Bir Ömür Silüetini Beklemekti...
Ne Yapacağımı Bilememeden,
Delicesine,
Delirircesine Seni İstemekti...

Ey Sevgili,
Sevgiyi Tatmayan,
Tanımayan, 
Yaşamayan Yürek Nereden Bilsin Özlemi,
Hasreti...
Beynini Emrine,
Kalbini Eline Vermeyi...
Karanlıklar İçinde Güneş,
Uzaklardan Umut Beklemeyi...
Umutsuzluk Kadar Uzak Bir Gerçeği İstemeyi....
Sevdasının Kucağında Aşk Çiçeği Büyütmeyi,
Yüreğe Vuran Yürek Sesini, 
Uykusuz Gecelerde,
Yıldızların Hangi Renge Büründüğünü...
Nasıl Bilebilir ki Umutlara Bağlanan,
Yürek Dolusu Sevdayı,
Yüreğin Yanmasını,
Canın Acımasını, 
Avuçların Terlemesini, 
Yağmurun Sesinde,
Kuşların Nefesinde,
Her Yerde, 
Her Şeyde, 
Her Düşüncede, 
Her Hayalde,
İçteki Ateşte,
Yüreğin Vuruşunda,
Kanın Akışında,
Hayatın Anlamında,
Sevdanın Tadında Onu Aramayı Nasıl Bilebilir ki...
Aşkı Tatmadan,
Acı mı,
Tatlı mı, 
Hüzün mü Kokar
Sarhoş mu Eder,
Hiç Bilebilir mi...
Bilmez Sevgili,
Bilemez Yokluğunda Acılara Bürünen Bedeni...
Can Gibi Hissettiklerini...
Yürekteki Yangın Yerini...
Ne Varlığında Duyduğun Mutluluğu,
Ne Yarınlardan Aradığın Umudu,
İçinde Kopan Kar Fırtınalarını,
Zemheri Ayazında Yanan Cehennem Ateşini Bilemez...

Ben Bilirim Sevgili,
Küçük Bir Yüreğe Yaşanmamış Hayaller Sığdırmayı...
Bir Bakışın,
Bir Dokunuşun Dünyalara Bedel Oluşunu...
Bilirim Aşka İnanmış Yüreğin Yaşamın Sevincini...
Bir Yanına Hayalinin,
Diğer Yanına Özleminin Uzanışını...
Gözler Uykuya Dalsa da,
Ruhun Hayalinin Koynunda Sabahlayışını...
Özlemleri,
Uykusuz Geceleri,
Hasretleri, 
Umutla Beklemeyi,
Umutlara Yürümeyi,
Hayal Edip Sayfalarca Anlatmayı,
Her Hecesinden Sevgi, 
Her Cümlesinden Aşk Damlayan,
Rengini Gökkuşağından Alan Şiirler Yazmayı Bilirim...

Ben Yaşarım Sevgili, 
Ve Bilirim Sevda Denen İşkenceyi...
Uykusuz Gecelerin Zorluğunu...
Unutmak İstedikçe Artan Deli Sevdayı...
Hayaliyle Dolup Taşan Odayı...
Yıldızı Olmayan Gecelerde,
Duygu Sağanağında Islanan Yastığı...
Doğan Güneşin Tat Vermeyişini...
Gündüzlerin Karanlığa Dönmesini...
Konuşan Kalbin Dilini...
Kör Bir Kuyunun Yapayalnız Issızlığını,
Kalbe İşlenen O Temiz Duyguyu,
Ben Bilirim...
Kaçmanın,
Unutmanın,
Kazıyıp Atmanın Çare Olmadığını Ben Bilirim......

Senden Önce Suskundu,
Gönül Bahçemin Sokaklarında,
Fırtına Öncesi Sessizlikti Bütün Bekleyişlerim...
Sanırdım ki Hayatıma Bir Daha Güneş Doğmaz,
Doğsa da İçimi Isıtmaz...
Gönlüm ki; Seni Seçti,
Her Şeyi Sende Gördü...
Seninle Yangınını Hissetti...
Senle Coştu...
Senle Ağladı...
Yüreğime Düşüşün Herşeyden Başkaydı...
Kalp Atışlarımın Ritmini Hırçınlaştıran,
Benliğimi Esir Alıp, 
Dengemi Bozan Sendin...
Sen Her Şeydin...
Sen Vazgeçemediğimdin...
Evet Sevgili,
Benim Kokundan Ayrılamayan...
Acı Çeksem de,
Sevgin Uğruna Katlanan...
Çünkü Seni Sevmek Bitmeyen Bir Hasretti, 
Kıyısı Olmayan Bir Dalga,
Usanmadan, 
Utanmadan, 
Seni Arzulama Tutkusu...
Bir Yığın Çaresizlik, 
Bir Yığın Gözyaşı...
Başkalıktı,
Bir Ayrıcalık...
Sen Olmasan da, 
Suretine Dokunabilmek,
Kalp Atışlarını Hissetmek, 
Sensizliğin Düşsel Avuntularıyla,
Gözbebeklerimde Bu Sevdayı Yaşatabilmek,
Sessiz Çığlıklarla Haykırıp, 
Seni Seviyorum Demek,
Güzeldi Hep Seni Hissetmek,
Aşkınla Her Daim Erimek,
Gönlüme Söz Geçirememek...
Seni Hayal Etmek O Kadar Güzeldi ki,
O Heyecanı Bitiremedim...
Bazen Bir Ses Oldu Sevdam,
Bazen Sabır,
Bazen Yalnızlık Oldu,
Umut Oldu Kimi Zaman...
Bazen de Dünyayı Unutup,
Sımsıkı Sarıldığım Gerçek Oldu...
Can Gibi Bedenimde, 
Hissettiğim Ömür Oldu...
Belki Muradımdın, 
Belki de Hiç Yaşayamadığım Bir Anımdın...
Belki Senin İçin Bir Hiçtim, 
Belki de Çoktan Unuttuğundum,
Ama Ben "Ömrüm Sen Kokuyor" Derken,
Ben Çok Ciddiydim...

Artık Bütün Sokaklarında Hüzün,
Her Köşe Başında Hasret Var Bu Şehrin...
Rüzgarları Hasret Kokuyor... 
Her Tarafında Kahır,
Her Tarafında Gri Bir Duman...
Boynu Bükük Hayallerimin.
Umutlarım Umuda Yaklaşamıyor...
Artık Ne Hasrete Katlanacak,
Ne de Bekleyecek Gücüm Kalmadı... 
Ne Bir Limanım Var Sığınacak,
Ne de Gücüm Yeni Bir Liman Arayacak...
Öyle Bir Yerde ki Kalbim,
Ne Sesi Geliyor,
Ne de Herhangi Bir Yerden Hissediliyor...
O Kadar Çok Şey Kaybettim ki,
Kurduğum Hayaller Coşturmuyor Artık Gönlümü...
Kelimeler Akmıyor Kalemimden...
Ben Sustum, 
Zaman Sustu, 
Hayat Sustu...
Umut Yok, 
Çare Yok, 
Yarın Yok,
Aşk Yok, 
Sevmek Yok...
Omzumda Sensizliğin İmtihanı,
Sol Yanımda Sana Dair Derin Kesikler...
Yorgunum,
Ve Bitkin...
Mecali Yok Sözlerimin...
İçimde Yangın Alev Alev,
Bıçak Sırtı Umutlarım...
Canım Yanıyor,
Bıraktığın Can Kırıkları Kadar...
Bir Kıyamet,
Bir Hüzün,
Bir Alev Kopuyor Gönül Sokağımda...
Yaşarken Ölmek Bu,
Umutsuzluğun Çaresizliği,
Biçareliğin Haykırışları...
Beklentilerin Son Bulduğu Durak Bu,
Sevdanın Son Limanı...
Kalbimin Kırıklarını Toplayıp Avuçlarıma,
Çekip Gitmek Bu...
Mutsuzum, 
Yarınsız,
İsimsiz,
Renksiz...
Ne Ruhuma Yağan Bu Yağmurlar Diniyor, 
Ne de Gözlerimi Mesken Tutan Bulutlar Dağılıyor...
Yorgunluklarım, 
Tükenen Hayallerimle,
Mekansızım,
Zamansız...
Sol Yanım Yok Artık...
Nereye Baksam Boşluk,
Nereye Gitsem Uzak...
Bir Şeyler Hep Eksik,
Biri Hep Eksik...
Artık Hayatımdan Hiçbir Şey,
Hiç Bir Duygu
Hiç Kimse Önemli 
Değerli Değil...
Tek Bir Adım Atılacak Sokak Kalmamış Ruhumda...
Bir Bitişe Hazır Gönlüm,
Bir Yok Oluşa,
Bir Yağmalanışa...
Duygu Yüklü Gönlüm Karamsar ki,
Anlam Verdiğim Her Şey Anlamını Yitirmiş...
Gururluydu Ruhum
Ama Rezil Olmuş...

Evet Sevgili,
Hiç Hayal Ettiğim Gibi Bir Hayatım Olmadı... 
Oradan Oraya Sürüklendim Durdum...
Hiç Sevmediğim Bir Yerde, 
Hiç İstemediğim Bir Hayatta Çürüdü Ömrüm...
Kısaca Yaşayamadığım Bir Hayatım, 
Yaşadıkça Çoğalan Acılarım,
Ve Gece Kafamdakileri İçine Gömüp, 
Hıçkıra Hıçkıra Ağladığım,
Yastığımdan Başka Bir Şeyim Yok Benim...
İşin Doğrusunu,
Ben Bu Hayattan Çok Yoruldum...
Evet Sevgili,
Bitirdim Bugün İçimde Sana Ait Ne Varsa,
Yitirdim Bugün Seni,
Tüm Yitirdiklerim Gibi...
Unutmak İstiyorum Artık,
Hem Seni 
Hem Kendimi...
Gitmek İstiyorum Bu Aşktan,
Bu Sevdadan...
Bıktım Artık Yara Almaktan...
Acımaktan... 
Kanamaktan...
Seni Hayatımdan...
Aklımdan...
Aşkımdan... 
Düşündüklerimden... 
Düşlediklerimden...
Tarifsiz Tutkularımdan Çıkararak,
Sevgini Kalbime,
Tenini Bedenime,
Aşkını Gönlüme,
Seni Ömrüme,
Mutluluğu Kendime,
Kendimi Sana,
Yasaklıyor,
Seni Düşünmekten Yorgun Düşmüş Bedenimi,
Karanlığın Kucağına Bırakıyorum...
Özlenip Gidilmemiş Yollarım...
Yorgun Uyandığım Sabahlarım...
Erişilmez Düşüm Olsan da
Yatağıma Yattığımda,
Yanımda Olduğunu Düşlesem de,
Hayaline Sarılıp Dalsam da Uykulara,
İçimdeki Çağlayan Sana Akmak,
Gözlerim Sana Bakmak,
Ve Ellerim Sana Dokunmak İstese de,
Dilimin Ucuna Gelse de İsmin,
Susup,
Yutkunacağım...
Gözlerime, 
Dilime,
Beynime, 
Seni Kendime Yasaklayıp,
Bir Yangından Kaçarcasına, 
Senden,
Ve Seni Sevmekten Kaçacağım...
Çünkü,
Sabırla, 
Hüzünle,
Yılların,
Yolların Ötesinde,
Beklemeye Mahkum,
Bekletilmeye Zincirli,
Bir Sevda Bu... 

Yazılacak Şeyler Tükeniyor Yavaş Yavaş...
Adımlarım Yalnızlığın Gölgesinde,
Uzaklaşırken Senden,
Gidişim Cehennem Yangını Oluyor Gözlerime...
Her Cümlem Bir Kor Gibi Düşüyor Yüreğime...
Mevsimlerim Kayboluyor,
Baharım Yok Oldukça,
Çiçeklerim Soluyor,
Gönlümün Sokakları Çöl Oluyor,
Ruhum Bedenimi Terkediyor,
Sonsuz Bir Karanlık Başlıyor...
Şundan Emin Ol ki,
Hayatına Girmiş, 
Ya da Girecek Herhangi Biri Seni,
Benim Kadar Sevemeyecek,
Ve Sen Kiminle,
Nerede Olursan Ol,
Son Nefesine Kadar Seni Beklemeyecek...!

Fazla Söze Ne Hacet...
Bu Gece de Soğuk Olacak,
Ruhumun Yamaçlarına Kar Yağacak...
Ve Ben Üşüdükçe,
Koyacağım Ellerimi Yanan Yüreğimin Üstüne,
Olur Ya,
Isıta bilirim Belki Diye...
Öğrendim ki; 
O Kutsal His Dolu Dolu Emek İster...
Aralık'ta Yanmak,
Ağustos'ta Donmak,
Hep Adını Anmak İster...
Önce Kendine Soracaksın,
Kendini Sorgulayacaksın,
Değer mi Diye...
Cesaretin Yoksa Aşka;
Esareti, 
Ve Özlemin Zulmünü Taşımayacak,
Bir Aşka Bir Ömrü Harcamayacaksın...
Ve Artık Biliyorum,
Sevmekte, 
Beklemekte Yürek İşiydi...
Aşk Zalim Değildi,
Aşkı Zalim Yapan,
Yüreksiz Kişilerdi...
Ve Sen,
Acımasızca Seven Kalbi Yakmayı,
Can Evinden Vurulmayı 
Sevda Ayazında Ağlamayı,
Sevgi Yamacında Üşümeyi,
İtilmişliğin Acısıyla,
Ruhun Bedenden Ayrılırcasına,
Bir Hayalden Kopmayı Zorla Öğrettin Bana... 

Eğer Bu Geceyi Atlatırsam, 
Seni Hayallerimden,
Rüyalarımdan,
Gözyaşlarımdan,
Yazdığım Mısralarımdan,
Canımdan,
Hayatımdan Çıkaracağım...
Ölümüm Olacak Belki Ama,
Sana Söz,
Unutacağım Seni...

________________________________

Yüreğimdeki Yılgın Yıllar Ağırlaştı...
Korkusuzca Meydan Okuyorum Artık Kendimdeki Sınırlara...
Fırtınalı Bir Denizde,
Acımasız Rüzgarlarda,
Bir Tekne Misali,
Her Geçen Gün Biraz Daha Hırpalanarak Gidiyor Hayat...
Bu Hayatı Ben Seçmedim...
Sevgisiz Kolları,
Tatsız Yaşanmışlıklar Benim Seçimim Değildi...
Bir Ömrü Geçirdim Ama,
Elimden Tutan,
Ruhuma Bir Yudum Sevgi Sunan Olmadı...
Gözlerimden Yaşlar Aktı,
Yüreğime Karlar Yağdı,
Üzerimi Örtenim Hiç Bulunmadı...
Yüreğim Acılarla Doldu,
Bir Gün Teselli Edenim Olmadı...
Sevgim Sonsuzluk,
Özlemlerim Şiir Oldu,
Anlatamadı Hasretimi...
Mutluluk Nedir Bilmedim,
Çünkü Bana Mutluğu Verecek Biri Olmadı...
Biliyorum Hiç Olmadın,
Ve Biliyorum Hiç Olmayacaksın
Ama Bu Aşktan Kim Men Edebilir Beni?
Kalbimin Sana Akışını Kim Sorgulayabilir?
Bil ki; 
Ben Varlığımdan Rahatsız Olan Senden Gidiyorum,
Sevgimden,
Aşkımdan,
Sevdamdan Değil...
Damarlarımda, 
Kanımda, 
Canımda Olanım,
Ayaklarım Alıp Götürse de Beni Senden Uzaklara,
Kaderim Götürse de Sensiz Yalnızlıklara,
Bağrımdaki Taşlarla Yürüsem de Ayrılığın Yolunda,
Yokoluşların Karanlıklarında,
Seni Bulamayacağını Bilsem de,
Kalabalıklar İçinde Bir Seni Arayacağım...
Bil ki;
Bir Tek Sana Ait Yüz Çizeceğim Ruh Tuvalime...
Bir Sen Olacaksın Sevmek İstediğim,
Vazgeçmediğim...

Esiri Olduğum, 

Tutuklu Kaldığım...
Çılgınlığım, 
Tutkulu Zamanlarım;
Sen Olasılık,
Sen Tahmin,
Sen Belki,
Sen İhtimal Bile Olmasan da
Sen İmkansız Olsan da;
Sen Benim Ömrüm,
Kimsenin Anlamadığı,
Kimseye Anlatamadığım Duygularım,
Duyduğum En Büyük Acım,
Yaşadığım En Büyük Mutluluğum,
Bana Nefes Kadar Yakın,
Ama Hep Uzaktan Sevdiğim,
Kadere Boyun Eğişim,
Sabrıma Sabır Ekleyişim,
Her Gece Rüyasına Yattığım,
Gündüz Hayalimde Yaşattığım,
Sen Sessizliğim,
Sen Kimsesizliğim,
Sen En Deli Halim Olarak Kalacaksın...
Bil ki;
Tükenip,
Kaybolduğum Bir Girdap Olsa da Bu Aşk,
Tükenen Aşklara,
Sevdalara,
Sevgilere İnat, 
Ben Aşkımı,
Ben Sevdamı,
Ben Sevgimi Her Geçen Gün Büyütüp,
Besleyeceğim...
Vazgeçmeyeceğim Asla Sana Tutunmaktan...
Sensizlikten Ölsem Bile,
Vazgeçmeyeceğim Seni Yaşamaktan...
Her Gün Bir Çığ Gibi Büyüyen Sevgimle,
Aşkınla Dolu Kalbimle,
Hiç Bitmeyecek İnancımla,
Son Nefesime Kadar,
Vuslatını İstemekten,
Seni Düşünüp Düşlemekten,
Seninle İlgili Hayaller Kurmaktan Bıkmayacağım...
Ümitsiz Yaşanmaz Biliyorsun,
Elbet Bu Gönle de Bir Gün Bahar Gelecek...
Ne Hüzünlerim,
Ne Hasretim,
Ne de Sensizliğim Kalacak...
Ne Bekleyiş,
Ne Tükeniş,
Ne de Umutsuzluk Kalacak...
Elbet Bir Gün Seninle Vuslat Olacak...

Ben Sende Yoktum,
Hala Yokum,
Ve Hiç Olmayacağım,
Biliyorum,
Buna Rağmen,
Hasretine Sabrım,
Sana Dair Bütün Ümitlerim Tükendiği Zaman,
Bir Fotoğraf;
Beni Senin Hasretinden Kurtaracak...
Sonsuz Sensizliğime Çare Olacak...
Bir Fotoğraf;
Sonu Olmayan Bu Yolculukta,
Yorgunluğuma Derman Olacak...


Umudun Yorulduğu Bir Akşam...