İmkansızdı, Hepsi Bu...

Bilinmezliğin İçinde,
Yorgun Bir Beden, 
Yorgun Bir Ruhla,
Yorgun Düşlerle,
Yorgun Anılarla,
En Az Zaman Kadar Yorgunum...
Örselenmiş, 
Ötelenmiş Bir Yaşam Bu,
Bir Bıkkınlık,
Bir Bezginlik...
Beklemenin Fayda Vermediği,
Uçsuz Bucaksız Görünmeyen İzlerle,
Tükenmiş Yarınlarla,
Soluksuz Yaşayışlarla,
Kör Olmuş Umutlarla,
Kazanamadıklarıma Üzüldüğüm,
Hıçkırıklarımla Nefes Aldığım,
Yitik Ümitlerle,
Yıkılan Hayallerle Gelinen Son Duraktayım...
Gecede Kaybolan Sesler,
Zamana Hapsolmuş İzler,
Mağlup Olmuş Ümitler,
Yitik Ne Varsa Yaşama Dair,
Hepsi Burada...
Yaşam Benden O Kadar Çok Şey Almış ki,
Verdikleri İle İlgilenmiyorum...
Kırıklarla Dolu Bir Kalbi,
Bedenimde Yaşatmaya Ne Gücüm Var, 
Ne de Cesaretim...
Öyle Çok Kaybolmuş,
Öyle Çok Yok Olmuşum ki...!
Hüznün Kollarında,
Sahipsizlik Hissi İle Üşüyorum...
Hüzün Kokulu Gözyaşlarımı İçime Gömerek,
Yalancı Kahkahalarla Kendimi Kandırarak,
Acıdan Kıvranan Hayallerimle,
Boşluğa Asılmış Umutlarımla,
Hayatın Akıp Giden Telaşı İçinde,
Neyi,
Neden,
Nasıl Yaşıyorum Bilmeden,
Anlayamadan,
Yaşayamadan,
Geçip Gidiyor Zaman...
Gelgitler Arasında Yazdığım Şiirlerime,
En Çokta Bir Sevda Masalıma Küsmelerim Var...
Harflerim Cümle Olmuyor Artık...
Sözcüklerim Kör,
Cümlelerim Sağır...
Sözlerimde Hüzün,
Cümlelerimde Hasret Var,
Kelimelerim mi?
Keşkelerle Dolu...
Eksik Kalmış Şiirlerimle,
İçimde Kalmış Gülüşlerimle,
Hayallerimle,
Sözlerimle,
Ruhumda Gidişinin Değil,
Gelmeyişinin Kışı Var...
Yok Gibi Bir Şey Bu,
Sessizlik Ortasında Kendi Başına Çaresizlik...
Bir Özlem Ateşi,
Yandıkça Kor Olmak,
Yandıkça Kül Olmak...
Yalnızlığa Sığınıp Tüketmek Hayalleri,
Sevinçleri,
Gülüşleri...
Onca İnsan Bana Bakarken,
Görmüyor,
Bilmiyor,
Duymuyor İçimin Haykıran Sesini...
Bana Baraktıklarını Kimseler Farketmiyor...
Görmüyorlar Yaralarımı...
İçime Alamadığım Nefesini,
Ben Olamayışını,
Ben Hayatımı Vermeye Hazırken,
Onu Yanımda Bulamayamışlarımı,
Kalbime Hayat Vermeyişlerini,
Nefeslerimi Öldürüşlerini,
Eriyip Giden Varlığımı,
Canı Kalmayan Canımı,
İmkansız Olduğunu Bile Bile,
Ona Sarılamalarımı,
Daha Yazacak Şiirlerim Varken,
Ölmek İsteyişlerimi,
Dilimin Ucundakileri,
Duygularımın Kalbime Akışlarını,
Söyleyemediklerimi Bilmiyor,
Hissetmiyorlar...
Yüreğimi Yüreğinden Savuralı,
Beni Susuz Çöllere Atalı,
Onu Düşünüp Yanımda Var Sayalı,
Bulamayınca Bir Yetim Gibi Yitik Kalalı Ne Kadar Olmuş?
Saatlerce Yolunu Gözlerken,
Kaç Kez Sırılsıklam Islanmış, 
İliklerime Kadar Üşümüşüm?
Kaç Hasret Eskitmiş,
Kaç Özlem Ağlatmışım Acımasızca?
Kaç Şiirim Var Benim Yazıp Yazıp Hüzünlendiğim?
Kaç Düşüm Yetişmek İstediğim?
Yılgın,
Umutsuz,
Kırgın Kaç Gece Geçirdim?
Gönlümün Yıkık Odalarında,
Kendimi Kaç Kez Kaybettim?
Umutlarıma Perde Çekip,
Sevdamı Yüreğime Kaç Kez Sakladım?
Hasretle,
Özlemle,
Aşkla,
Dudakları Kabul Ederek İçimdeki Şiirleri,
Daha Kaç Kez Öperim?
Bu Ona Kaçıncı Yenilişim?
Beni Kaçıncı Öldürüşü?
Ruhuma Depremler Yaşatışı?
Daha Kaç Kez İsmi Dilimden Silinip
Yeniden Yazılacak?
Daha Kaç Karanlık Gecem Var Yaşanacak?
Daha Kaç Kez Gözlerimi Acılar Alev Alev Yakacak?
Sahi,
Daha Çok mu Yüreğim Kanayacak?
Susuyorum...
Derdimi Anlatacak Bir Cümle Dahi Aramıyorum...
Aşkına Sığınıp,
Zamane Aşıklarına İnat, 
Onu Sevmeyi Bırakmıyorum... 
Aşkı, 
Mutluluğu Başka Bedenlerde Aramıyorum...
Kirlenmesin Bu Aşk Diye, 
Onu Yalnızlığımda Saklıyorum...
Bitmeyecek...
Tükenmeyecek...
Ve Hep Sürecek...
Yaralı Kalbim Öksüz Bir Çocuk Gibi,
Çaresiz,
Muhtaç,
Umutsuzca Hep Bekleyecek ...
Onu Günlerimden, 
Gecelerimden,
Gözlerimden,
Kendimden Silmeyeceğim...
Dilimde Başka Bir İsim,
Yüreğimde Başka Bir Sevda,
Yeni Bir Hayat Düşlemeyeceğim...
Bir Kez Bile Sorgulamadan Sevgimi,
Yanımdaki Uzaklığına Rağmen,
Yitirmeden Umudumu,
Yılmadan, 
Usanmadan
Yorulmadan,
Durmadan,
Canımla, 
Kanımla,
Eksiltmeden Duygularımı
Bir Kez Olsun İsyan Etmeden Kalbime,
Varımla, 
Yoğumla,
Yokluğuyla,
Yalnızlığımla,
Yüreğimin Şarkılarıyla,
Umarsız, 
Telaşsız,
Yüreğimin Kalemin Kırmadan,
Satır Satır Yazılan,
Yazıldıkça Çoğalan Bir Sevda Masalıyla,
Yazgımı Yazgısıyla,
Sevmenin Kahreden Yorgunluğuyla Seveceğim...
Eğer Bir Gün Gelirse Yalnızlığıma,
Tükenen Varlığımda Yalnızca Kendini Görecek...
Çünkü Hayatta Sadece Sevmeyi Becerebildim Ben...
Koşulsuzca, 
Sonunu Düşünmeden Bağlanmayı Bildim Sadece...
Kaybetsem de Sevmeye Devam Ettim...
Bilmem Ben Unutmayı,
Bilmem Arkamı Dönüp Gitmeyi...
Deli Gibi Severken, 
Bu Cezaya Katlanmak Kolay Değil,
Ama İçime O Kadar İşlemiş ki,
Sanki Ölsem İçimden O Çıkacak...

Tek Bir Kelime İle Özetlemek Gerekirse,
İmkansızdı,
Hepsi Bu...