Bu Yürekten Yoruldum...!

Kendime Seslenmek, 
Seninle Konuşmak Gibi Geliyor Bana Bu Gece...
Sanki Kendime Seslenişlerimde,
Sesini Duymaya Çalışmak Gibi... 
Dudaklarımda Sen, 
Yüreğimde Yangınlar,
Sevgim Kördüğüm,
Unutulan Pek Çok Şeyi Hatırlatıyor Bana Bu Halim...

En Başta, "Özlemek" Diyorum,
Sonra "Sen" Diyorum, 
Çünkü Yoksun... 
Olsan Bir İsim Koymaz mıydım Sana?
Unutulmuş Olsan, 
Mazi Demez miydim Mesela?
Oysa Yalnızlıkların İçinden Gelmiştin Sen Bana... 
Karanlıklarını Aydınlatmak İstercesine,
Gönül Kapımı Yumruklamıştın... 
Çünkü Yalnızlık Yağmurlarında Islanmış Bir Adamdın Sen... 
Sen Gelmiştin Ya,
Sürgünlüğüm Bitmişti, 
Gözlerinin Işığından Aydınlanmıştı Yüreğim... 
Sen Gelmiştin Ya,
Her Şeye Yeniden Bağlanmayı Öğrenmiştim,
Yeniden Sevdim Sevmiştim...
Sen Gelmiştin Ya,
Rüyalarımın Rengi Değişmişti... 
Gökkuşağının Renklerine Boyanmıştı Düşlerim...
Suretin Geldikçe Gözlerimin Önüne, 
Özlemim Derinlerime İşlemişti...

Sen Gittin, 
Ben Kararmış Bir Dünya da Buldum Kendimi, 
Duyamadın Sesimi, 
Fark Edemedin Seni Soluyan Nefeslerimi
Oysa Seni Sevmek, 
Hatası İle, 
Yanlışları İle, 
Doğruları İle ,
Bugünkü Acılarımla Birlikte, 
İnkar Edilemez Bir Yaşam Kesitimdi…
Özgürlüktü Seni Sevmek, 
Meydan Okumak Aşksız Aşıklara,
Kafa Tutmak İmkansızlıklara, 
Her Sabah Firar Etmekti Hayata...
Seni Tanıdım Ya?
Hayallerimi Kıskandırırdım Seninle...
Can Verdin Kaybolan Ruhuma...
Sustun, 
Suskunluğunda Sevgiyi Yaşadım,
Umutla Yürüdüm Yüreğine...

Sen Gittin, 
Neler Düştü Gözlerimden Bir Bilsen...
Mutluluğun Rengi mi Desem,
Yoksa Yüreğime Tutunamayan Hayallerim mi...
Neler Geçti Ömrümden, 
Neler Neler
Aldıklarıyla Gidip, 
Bıraktıklarıyla Kalanlar
Çoğalttılar Can Kırıklarımı Yüreğimde...
Susarken Sen, 
Bir Kefene Sarıldı Yüreğim...
Son Demini Tutu Gözyaşlarım...
Seni Nereden Sevmeye Başlasam, 
Hep Oradan Vuruldum... 
Hep Oradan Bir Boşluğun İçine Düştüm... 
Karanlık Geceyi Aldım Umut Niyetine Rüyalarıma...
Aldığım Her Nefes Boğarken Gönül Kafesimi,
Kanadı Kırılmış Bir Kuş Misali Yollarına Düştüm...
Yokluğunda Hep Bir Yanım Eksik Kaldı,
Hiç Tamam Olmadım Ben...
Hep Bir Yanım Acıdı,
Hep Bir Yanım Yandı...

Gidişin Öylesi Vurdu,
Öylesine Dağladı ki Yaralarımı,
Ömrüme Bahar Bir Daha Hiç Uğramadı...
Günlerime 
Gecelerime Gelen Hep Sonbahardı...
Rüzgarlar Esti, 
Şimşekler Çaktı,
Yıldırımlar Düştü Gözbebeklerime...
Asırları Giyindi Her Saniyem...
Yastığımın Boşluğunda, 
Gözyaşlarımla Dans Etti Kirpiklerim...
Uykularımı Bölen, 
Düşlerimi Yoran,
Bir Çok Sen Vardı İçimde...
Öylesine Bütündün ki Bende,
Giyinsem Sendin, 
Örtünsem Sen...
Gecemin Bir Yüzü Hüzün, 
Diğer Yüzü Sendin..
Seni Ellerimden,
Gözlerimden Hiç Silmedim...
Hiç Silemedim...

Benim İçin Seni Sevmek, 
Dokunmadan Hissetmeyi Öğrenmekti... 
Sessizlikte Seninle Konuşmaktı. 
Karanlıkta Seni Görmekti... 
Mesafeleri Unutmaktı... 
Seni Sevmek, 
Tarif Ettikçe Bocalamak,
Her Seferinde Yeniden Başlamaktı... 
Seni Sevmek, 
Aslında Seni Sevmeye Yine,
Yeni,
Yeniden Başlamaktı... 
Acıları Unutmak, 
Mutluluğa Koşmaktı... 
Seni Sevmek, 
Sonu Gelmeyecek Bir Aşktı. 
Seni Sevmek, 
Seninle Yanmaktı...
Seni Sevmek, 
Zoru Başarmaktı... 
İçinden Gelerek Haykırmak, 
Bağırmaktı...

Ben Senden Hiç Vazgeçmedim ki...
Yaşamaktan,
Canımdan...!
Sensiz Geçen Hayattan,
Hatta...!
Ve Hatta,
Hiç Yaşamadığım Dünya'dan Vazgeçtim...
Bitmeyen Sevdamı,
Tükenmeyen Aşkımı,
Sönmeyen Yangınlarımı Sana Anlatmaktan, 
Aşk Dolu Şiirlerimi Sana Yazmaktan Vazgeçtim...

Bir Çok Şey Unuttum Ben Seninle Beraber...
Soğuk Gecelerde Uykularımı, 
Sensiz Geçen Günlerde Mutluluklarımı, 
Bitmek Bilmez Hüzünlerde Sevinçlerimi Unuttum.. 
Benliğimi,
Gururumu,
Şarkılarda Huzur Bulmayı, 
Kendimi Avutmayı Unuttum...
Senden Geriye Kalan Yalnızlıksa Eğer, 
Dibindeyim İşte...
Görebilirsin Kimsesiz Yanımı Satır Aralarında...
Senden Sonrası Hiç Olmadı... 
Ben Senli Zamanlara Tutuklu...
Ne Eksik,
Ne Fazla,
Tam Kıvamında...
Her Şey Sana Dair, 
Ayrılık Bile Hatta... 

Yarım Kalmış Mutluluklarım, 
Umutsuzluklarım Diz Boyu...
Ne Uzaklaştırıp Atabildim Seni İçimden,
Ne de Bir Başkasını Koyabildim Yerine...
Hiç Çarpmıyordu ki Zaten Yüreğim Bir Başkasının Yüreğinde...
Kopmuşum Her Şeyden,
En Kıyısına Düşmüşüm Yaşamın...
Ve Ben Suskunluğuna Sustum...
Boğuldukca Sensizliğin Gecelerinde,
Sensiz Geçen Günlerin Darağacına Hayallerimi Astım...
Yazdıklarımın İçine Yuvarlandıkça; 
Nasıl Bir Gerçeğe Dönmeliyim Yönümü? 

Bunun Nasıl Bir Sancı Olduğunu Asla Anlamayacaksın...
Çünkü Sen Kaçmayı İsteyen, 
Ben, "Kaçma Benden" Diyendim... 
Hiçbir Zaman "Tamam Seninim" Cevabını Duyamayacağım Bir Bekleyişti... 
Kavuşmak,
Bana Öyle Uzak Bir Kelime ki Artık
Ama Sen Zaten Benimleydin,
Kalbimin En Değerli Köşesinde,
Düşüncelerimde, 
Şiirlerimde
Kimse Alamadı Benden Seni,
Hayallerimi, 
Sen Bile...
Hiç Yalan Söylemedim, 
Kendimi Kandırmadım,
Suretin Ardına Hapsetmedim Duygularımı,
Keşke Duyabilseydin Sesimi Çok Uzaklardan, 
Hissedebilseydin İçimde Kopan Fırtınaları, 
Ve Anlayabilseydin,
Anlatmaya Gerek Kalmadan Hislerimi...

Yok Telafisi Bana Yaşattığın Sensizliğin...
Yok Telafisi Sana Ulaşamamanın Çaresizliğinde,
Gözyaşlarımın Yanağıma Bıraktığı Tuzlu Yangının...
Sen, Yüreğimi Yakıp Geçen Bir Yangın,
Sen, Kalbimi Yıkıp Geçen Bir Depremdin...
Ne Sevmeyi Bildin,
Ne de Sana Olan Sevgimin Heves Olmadığını Anlayabildin...

Yıllar Çok Şey Öğretiyor İnsana...
Karanlığı, 
Yürek Yangınını, 
Ve Çaresizliği Tadıyorum Yıllar Yılı...
Gülmeyi Unuttum Artık,
Tebessüm Bile Edemiyorum...
Ben Belki Şimdi Öldüm, 
Belki de Birazdan...
Her Ne Kadar Bitti Desem de,
Bir Yerlerde Bitmeyen Şeyler Hep Gizli Kaldı...
Ateşe Sevdalı Pervane Gibi,
Dönüp Durdum Ekseninde...
Yaşadıklarıma Yıllarca İsim Veremedim,
Bu Hal Yıllarca İsimsiz, 
Dilsiz Izdırap Oldu...
Ne Kadar Anlatsam da Sana Uykusuzluğun Tanımını, 
Sana Anlatsam da Anlayamazsın Yaşananları...
Göremezsin Ödediğim Bedelleri,
Yangın Yerine Dönmüş Yüreğimi...
Gecelerin Hüznü Zincir Vuramıyor Artık Gönlüme...
Karanlıklara,
Soğuk Gecelere,
Pencerelerdeki Siyah Perdelere Alıştım...
Salıverdim Umutlarımı...
Zaman İlaçtır Denir,
Ama O Derman Bana Göre Değil...
Yani Durum Sandığından da Kötü... 
Gecenin Soğuk,
Ve Karanlık Yanı,
Kabus Gibi Çökerken Odama,
Bekliyorum...
Gelmeyeceğini Bile Bile Bekliyorum...
Her Şey Çok mu Basit?
Çok mu Karmaşık? 
Çok mu Karamsar?
İçim İçime Sığmazken,
İçimde Kayboluyorum...
Nereden Baksam Kara Bulutlar,
Ne Yana Baksam Sağır Duvarlar,
Ne Yöne Dönsem Çıkmaz Sokaklar,
Nereden Baksam Sonbahar,
Parçalanmış Bir Hayat Geriye Kalan...
Duygularım Dağılmış,
Toplayamıyorum...
Cesaretim Yitik,
Yine de Direniyorum...
Duygularım Sağanak Olmuş,
İçime Akıyor...
Yüreğim, 
Avuçlarının Arasında Savunmasız,
Ve Güçsüz...
Bilmiyorum Ne Zaman Geçer Kalbimin Sıkışmaları,
Seni Severken Böyle Delicesine, 
Delirircesine...
Bilmiyorum Ne Zaman Alışırım Sensizliğe,
Seni Sevmekten Vazgeçmeye Ne Zaman Alışırım...
Yorgun Düşmelerimden,
Ne Zaman Kalkarım,
Ne Zaman Sensizliği Yüreğime Yar Ederim Bilmiyorum...

Ben Susmayı Öğrendim...
Hep Sana Susmayı,
Avaz Avaz Seni Susmayı...
Bu Nasıl Bir Sevgidir Diye Sorduğunu Duyar Gibiyim... 
Sen Bunun Adına "Saplantı" Diyorsun Aslında, 
Biliyorum... 
Ama Bana Karşı Yanılıyorsun... 
Bu Nasıl Bir Sevgi Biliyor musun?
Bu, Karşılıksız Olduğunu Bile Bile, 
Koşulsuz,
Geri Dönülemez,
Özgürlüğüne Dokunmadan,
Uzaktan Hissetmeye Çalışılan, 
Hasretle Yanıp Tutuşulan, 
Elin Eline Değmese de Avuçlarını Terleten,
Gururu Yerlere Serdiren, 
Kalabalığın Tam Ortasındayken Bile, 
Gözleri Yollara Daldıran Bir Sevgi... 
Öyle Bir Sevgi ki,
Bazen Bir Çocuk Gibi Saçmalatan,
Ağlarken Bile Gülümseten,
Seni Sensiz Yaşamayı Öğreten Bir Sevgi...

Sakın Sorma Bana, 
"Beni Seviyor musun" Diye...
Kalbinin En Güzel Yerinde,
Hala Duruyor muyum Diye...
Yalan Değildi Seni Sevdiğim… 
Yalan Değildi Gözyaşlarımı Yollarına Düşürdüğüm…
Kuytularda Ağladığım Hiç Yalan Değildi… 
Ben Hiç Utanmadım Sevgimden, 
Kendimden...
Korkmadım Reddedilmekten...! 
Ben Sadece Sevdim, 
Bıraktım Kendimi Sevgimin Seline... 
Hesap Vermem Kendimden Başkasına, 
Sana Bile Hatta..! 
Dinlemem Hiç Kimseyi,
Ben Diyorum,
Dinlemem Yüreğimden Ötesini...
Çünkü En İyi Ben Bilirim Bendekini..
Hayat Benim...! 
Acılarımda, 
Sevinçlerimde, 
Göz Göz Kanayan Yaralarımda, 
Kanatlandırıp Uçuran Aşkımda,
Her Şeyim Bana, 
İyisiyle, 
Eğrisiyle Bana...! 
Hesabımda Bana, 
Sevdam da...!

Sorma, 
Sakın Sorma,
Bendeki Harap Beni Sorma...! 
İyi misin Diye Sorma...!
Sürüp Gidiyor İşte Hayatım Belirsiz Gölgesinde Varlığımın...
Bir Siluetten İbaret Artık Bedenim...
Baskı Altında Tutkularım...! 
Ruhum Yer Çekiminde,
Ben,
Ben Bile Hatırlamıyorum Kendimi...!
Sen İçimde Kalan Bir Yokluksun...
Ne Geçmişten 
Ne de Gelecekten Bir Şey Beklemekten Vazgeçtim, 
Sadece Düşünce Fırtınaları İle Boğuşuyorum,
Hepsi Bu...

Kırk Düşler Altında Kalmak Buysa,
Evet Altındayım...
Sırtımdaki En Ağır, 
En Acı, 
En Zorunlu Yük Yokluğun Şimdi...
Bazen Kendimden Kurtuluşum, 
Bazen İçine Düşdüğüm Bir Zindansın...
Bazen Bir Kaçış,
Bazen Boynumdaki Fermansın...
Bazen Alabildiğine Özgürlüğüm, 
Bazen Dört Duvar Arasında ki İdamımsın...
Suçsuz Cezam, 
Yargısız İnfazım, 
Hiç Bitmeyecek Hicranımsın...

Yaptığım Bunca Sitemler Sanadır Sanma Sakın...
Kendimledir Yaptığım Tüm Savaşlar,
Kendimedir Bu Çığlıklar...
Seni Beklemekten,
Durup Durup Özlemekten,
Sensiz Gecelerde Seni Düşlemekten,
Dağılan Yüreğimi Toplamaktan, 
Sevginin Bedelini Ödemekten,
Yollarına Umutlar Döşemekten,
Bu Yürekten Yoruldum...! 
Keşkelerin Dipsiz Kuyusuna Attım Düşlerimi,
Sensin Belki de Gelmeyeceğini Bile Bile...
Dipsiz Bir Kuyuda 
Sadece Bir Gülüştü Beklediğim,
Karanlığımı Aydınlığa Döndürecek...
Sadece Küçük Bir Sözcüktü,
Tüm Renkleri Toz Pembeye Çevirecek.....
Ama Gülmedin...
Söylemedin...!

Bu Mektubu Sana Bildiremediğim Yüreğimden Yazdım...
Paramparça Bıraktığın Yanımdan...
Kirpiklerimde Biriken Yaşlarda Boğulmak Üzereyken, 
Uyandığım Uykularımdan, 
Susarak İyileştiremediğim Gönlümden...
Beni Hatırladın mı?
Diri Diri Gömdüğün Cesedi...!
Belki Zorlanırsın, 
Tanıyamazsın Diye Diyorum,
Saçıma Aklar Düştü,
Yüzümdeki Derin Çizgilerde Acılarım Saklı...
Saçımdaki Aklara,
Yüzümdeki Derin Çizgilere,
Gönlümdeki Can Kırıklarına Sebebimsin...

Tasalanma, 
İyiyim Ben... 
Şimdilik Merak Edilecek Hiçbir Şey Yok, 
Bugünde Gördüm Güneşi...
Nasılsa Sustuğumda, 
Sustuğumdan Anlarsın; 
Dünyama Bir Daha Güneşin Doğmadığını,
Ve Senin Dünyanda Yaşamadığımı...
Ki Sözlerin Bittiği Yerdeyim...
Hasretin Kış Gibi Üşütüyor Ruhumu...
İçimden Hüzün Taşıyor,
Dışımdan Hazan...
Gözlerim Yorgun...
Ve Dokunduğum Kelimelerim Suskun...
Bir Uçurum Kenarında Benliğim..
Ha Düştü,
Ha Düşecek Misali...

Her Acının İlacı Acı Veren Şeyden Uzak Durmak,
Ve Susmaktır...
Ve Ben de Sana Harf Harf,
Hece Hece,
Cümle Cümle,
Mısra Mısra,
Satır Satır,
Sayfa Sayfa, 
Avaz Avaz Sustum...
Taş Basarak Bağrıma,
Yürüsem de Ayrılığın Yollarında,
Bir Yokoluşun Karanlıklarında,
Varoluş Olmayacağını Bilsem de,
Gözyaşlarım Karışsa da Koyu Gecelere,
Islansa da Yastığım Çaresizliklerle,
Çıkmaz Sokaklara Çıksa da Yolum,
Düğümlense Kelimeler Boğazıma,
Tarif Edemesem de...
Söz Geçiremesem de Yüreğime,
Ayaklarıma,
Alıp Götürse de Beni Senden Uzaklara,
Türlü Yalnızlıklara,
Bil ki,
Bu Kalabalık İçinde Bir Sensin aradığım...
Yalnız Sesindir Duymak İstediğim...
Ve Sensin Sadece Sevmek İstediğim...

İlk Defa Bu Denli Yalvardım Ben... 
İlk Defa Bu Denli Kendimi Sorgulayıp,
Yargıladım... 
Bir Dalı Böler Gibi Kırdım Gururumu... 
Kulak Verdikçe Yüreğimin Sesine, 
Adına Çırpınırken, 
Bir Çocuk Gibi Sığınmak İstedim Limanına,
Demir Almamacasına, 
Ahirete Dek Diyerek Verdiğim Sözce...
Oysa ki Ben
Kendimi Sana Adadığım Gün,
Seninle Sana Doğmuştum...
Seninle Ölmek İçin Yaslanmıştım Omzuna Düşlerimle...
Sevdim İşte,
Sonu Olmayacağını Bile Bile,
En Kötüsü de Kaybedeceğimi Bile Bile Sevdim...
Doğuştandır Benim Kaybetmişliğim...
Ben Güzel Olan Her Şeyimi,
Çocukluğumla Yitirmişim...
Artık Benim Tüm Gecelerim Sisli ve Karanlık,
Gündüzlerim Hasretli ve Özlemli...
İçimi Sorma Zaten,
O Hep Gamlı,
Hep Kederliy...
Neyi Düşünsem,
Neyi Dinlesem, 
Neye Hayallensem Beni Yoruyor...
Haram mısın? 
Yaram mısın? 
Bilemedim,
Yıllar Geçti, 
Ben İşte,
Ben...!
Ben Seni Hala Yüreğimden Silemedim...!

Bu Mektup Bir Sitem Değil, 
Yüreğimin İntihar Şekli...!
Çaresiz Bıraktığın Şiirlerimin,
Ah Etme Hali...!