Unuttun Fakat Unutulmadın...!

Kulaklarım Çınlıyor...
Sanki Bir Boşluktayım...
Gözyaşlarım Bir Hançer Gibi Süzülüyor Yanaklarımdan...
Yere Düşen Damlaları Sayıyorum Düşüncelere Dalarak...
Bağırmak, Haykırmak ve Ölmek İstiyorum...
Ve Tekrar Ağlıyorum Düşündüklerime...
Sen Unuttun Fakat Unutulmadın...
Bense Unutulduğumu Biliyor, Fakat Unutamıyorum!
İçimde Bıraktığın Eziklik Yeter Artık!
Artık Gücüm Kalmadı...
Tam Ayaklanmışken Yine Düştüm Yere!
Nefesimin Bana Yetmediğini Hissediyorum...
Sanki Ateşlerin İçine Atmışlar Beni...
Sol Yanım Buz Gibi Soğuk...
Gökyüzünde Onlarca Yıldız Bile Yan Yana İken, Ben Uzağındayım...
Kilometrelerce Uzağında!
Uzaklık Değil, Sevdanın Şiddeti Önemlidir Ama, Anlatamazsın Kimseye Bu Güzelliğin Doğruluğunu...
Galiba Bir Kez Daha Canım Yanmıştı...
Ne Yani Hep Böyle mi Olacaktı?
Hep sana mı Ağlayacaktım? 
Hep sana mı Üzülecektim?
Hep sana mı Kanayacaktım?

Keşke Senin Kadar Umursamaz Olabilsem... 
Keşke Anıları Bir Çırpıda Toplayıp Yakabilsem...
Bana Fırtınaların En Büyüğünü Yaşattığın İçin Sana Minnettarım...
Şimdi Karanlıkların, Acıların En Büyüğünü Yaşatıyorsun Bana...
Elimi Uzatıp Dokunacağım Kadar Yakın...
Sesimi Duyamayacak Kadar Uzaksın Bana...
Ne Seni Düşünmeden Geçiyor Zaman, Ne de Zaman Seni Düşünüp Doymaya Yetiyor...
Bir Zaman Geliyor Yanımdasın...
Uzatsam Elimi Dokunabileceğim Kadar Yakın...
Bakıyorum Gözlerine...
Anlatmak İstiyorum Sevgimi, Bakıyorsun Bakıyorsun ve Gelip Geçiyorsun...
Ya Anlamıyorsun Sana Olan Sevgimi Ya da Sevgiden Kaçıyorsun...
Demir Parmaklıklara...
Ağır Kapılara...
Kalın Zincirlere Rağmen Seni Seviyorum...
Gözlerim Yoluna Düşmüş Hiçbir Şey Göremiyorum Senden Öte...
Hapsoldum Karanlığında Kaçamıyorum...
Neden Başaramıyorum Seni İçimde Temelli Öldürmeyi!?
Sus!
Ben Vereyim Cevabını!
Çünkü Seni Seviyorum...
Seni Ne Kadar Öldürsem de İçimde, Yeniden Dirilmene Ben İzin Veriyorum...
Şimdi Söylüyorum...
Açık Açık Diyorum... 
Hiç Utanmıyorum...
Usanmıyorum...
Tutsaklık...
Çaresizlik...
Aşk Diyorlar Bunun Adına...
Hayır Bu Tutsaklık Değil!
Çaresizlik Değil!
Aşk Değil!
Benim Senden Gidemeyişim Başka Birşey...
Akılalmaz...
Sınırsız...
Uçsuz Bucaksız...
Dursuz Duraksız Birşey..
Daha da Nefessiz Bırakıyor Beni...
Daha da Yapışıyor Canıma Etimi Koparırcasına Hem de...
Daha Bir Bağlıyor Elimi Kolumu...
Kanadımı Kırıyor...
Ateşlere Salıyor Tenimi...
Daha Bir Sefil Ediyor Beni Benim Sende Kalakalmışlığım...
Benim Gidemeyişlerim...
Benim Senden Gidemeyişim Beni Aşk Kapısında Sana Köle Ediyor!!!
Yok Sevgili Yok...!!!
Bu Aciz Beden Dayanmaz Daha...
İçimde Çoğalan Yaralara Derman Bulamıyorum...
Yorgunum Sevgili...!

Bak İşte Neler Neler Geçiyor İçimden...!
Ve Ben Yine Dalıp Dalıp Gidiyorum...
Her Dalıp Gidişimde Önce Ellerine, Sonra Dudaklarına Saplanıyorum...!
Bak İşte Yine Dalıp Gidiyorum Ellerimin Gölgesi Düşerken Seni Sevdiğimi Yazdığım Sayfalara...
Yine Seni Özlüyorum!
Bildiğim Şeyler Ortada...
Bilmediklerimi Yine Bilmiyorum!
Mesela Seviyor musun?
Özlüyor musun? 
Gönlünde Kiracı mıyım Yoksa Ev Sahibimi?
Bildiklerim Ortada...
Bilmediklerimi Yine Bilmiyorum!