9 Eylül 2012 Pazar

Sensizliğin Tadı Çok Acı...!

Ne Esen Yel Alır Savurur...
Ne Geçen Zaman Siler Unutturur...
Anılar Kurşun Olur Hançer Olur Vurur...
Bütün Yangınların Külü Bu Yürekte Durur...!
Yok Sayamıyorum İçimdeki Arsız, Pervasız, Berbat ve Sensiz Duygularımı....
Sensizlik Geçmiyor, Sensizlik Hep Hazan...
Sensizlik Fırtınalar Koparan Bir  Sonbahar Bende...
Sana Gelebilecek Güç Yok Bende, Bu Gücü Sende Arıyorum Belkide...
Zaman mı Geçmiyor Yoksa Sana mı Geç Kaldım Bilmiyorum...
Karşılığı Yok ki Düşüncelerimin, Doğru Cümleleri Bulamıyor...
Kelimeler Aciz Şimdi Eğildi Önümde Mahcup Yaramaz Çocuklar Misali Kıvranıyorlar Dilimde...
Evet Sensiz Duygularım...
Sensiz Senleri Yaşıyor Sakladığı En Derinlere Seni Bulup Çıkartmaya...
Sakındığı, Sakladığı En Derinlere Gizlediği Seni Bulmaya Çalışıyor Şimdi...
Önümde Bir Kağıt ve Bir Kalem, Mahcup, Ürkek Cümleleri Topluyorum Teker Teker İncitmeden Elime...
Sonra Kağıda Yerleştiriyorum Alabildiğine...
Oysa Elimde Kalan Son Cümleler Hala Bende...
Zamana Tam Tutunmuşken...
İşte Avuçlarımda Derken Avuçlarım Kanamaya Başladı...
Kalbimde Derin ve Sessiz Bir Göç Başladı...
Alıdı Yalnızlığımı Tüm Benliğimle Kalbimin En Siyah Düşüne Bıraktı...
Zaman Alıp Götürdü Benden Bir Şeyler...
Zordu Sessizce Kalbimdeki Yarayla Savaşmak...
Seni Canımdan Ayırmak...
Gözlerim Gözyaşı Yerine Kan Akıtıyor Kanayan Kalbime...
Zordu İşte...!
Her Seni Düşündüğümde Yeniden Kara Toprağa Gömülmek...
Her Yeni Bir Sende Derin Bir Yara ve Acı Bir Ölüm...
Ruhum Sessizce Can Çekişiyor Sıkışmış Bedenimde...
Seni Düşünmek Kalbime Derin Bir Acı Saplıyor...
Zor Geliyor Artık Seni Sensiz Acılar İçinde Yaşamak...
Her Gece Seni Düşünmemek İçin Kıvranıyor Bu Beden...
Her Gece Islak Yastığıma Sen Kokan Gözyaşlarımla Sarılıp Uyumak Zor Geliyor Bu Bedene...
Sensizliğin Tadı Acı...!
Sensiz Geceler ve Düşler Siyah...
Kanayan Kalbimi Taşıyamıyorum Bedenimde...
Kalbim Avuçlarımda Kanarken Sendizliğin Verdiği Ağır Yük Altında Eziliyor Her Gece Bu Beden...
Bittim İşte!
Sensizliğin Karanlık Yalnızlıklarında Kayboldum...!
Küçük Kalbime Sevmemin Cezası Ağır Oldu...!

Sen Bilir misin Sevgili Şarkıların Her Notasına Seni Hapsetmişken Yasaklanmış Şarkılarla Yaşamanın Ne Demek Olduğunu?
Bilir misin Ruhum Gözyaşlarıyla Beslenirken Nehirleri Kurumuş Bir Şehirde Nefes Almanın Ne Denli Zor Olduğunu?
Hisseder misin Kana Bulanmış Yüreğimin Can Çekişmelerini?
Hisseder misin Mil Çekilmiş Gözlerimin Her Dakika Başı Nemlendiğini ?
Ben Biliyorum Sevgili!
Biliyorum Soluksuz Adım Atmayı!
Biliyorum Pınarsız Çağlayanlar Gibi Akmayı...!
Ben Hissediyorum Sevgili!
Duyuyorum Yüreğimin Acı Dolu Feryatlarını...
Duyuyorum Dilsiz Dillerimin Çığlıklarını...!
Belki de En Doğrusu Bilmemek...
Hissetmemek...
Duymamak...
Gel Gör ki Başaramıyorum Sevgili Başaramıyorum...
Çünkü Sağır Değil Benim Yüreğim...
Kör Değil Gönül Gözüm...
Ölmemiş Daha Duygularım...

Zamansızdı Hayatıma Girişin Biliyordum...
Biliyordum da Girme Diyemedim ki...!
Sevgiye Açtı Yüreğim...
Sevda Tohumları Filizlenmeyi Bekliyordu...
Canım Özlemeyi...
Canım Hasreti Çekiyordu...
Sevmek, Sevilmek Nasıl Bir Duyguydu?
Böyle Bir Anda Geliverdin Güneş Gibi, Bahar Gibi...
Nasıl Derdim Isıtma Yüreğimi...
Nasıl Derdim Yaşatma Baharı?
Zamansızdı Gözlerine Bakmayı İsteyişim...
Gözlerinde Kaybolmayı, En Derininde Aşk'ı Yaşamayı Dileyişim...
Senin de Canın Yanıyor...
Yüreğin Yaralı Biliyorum...!
Boşluktaydın, Yalnızdın...
Sevgiyi Paylaşacak Bir Yürek Arıyordun, Ama Benim Yüreğim O Boşluğu Dolduramadı, Yalnızlığını Paylaşamadı...
Oysa Hazırdım Seninle Yaşanacak Her Duyguya...
Acı'na...
Aşk'ına...
Hasret'ine...
Bırakabilirdim Bütün Geçmişimi Geride...
Seninle Yeni Bir Hayat Kurabilirdim...
Seni Sonsuz Sevebilirdim...
Ellerini Ellerimden, Gözlerini Gözlerimden Hiç Ayırmaz...
Uyuduğun...
Uyandığın Her Anında Senin Başucunda...
Yanıbaşında...
Hep En Büyük Aşk'la, Her Gün Yeniden Sana Aşık Olarak Senin Olabilirdim...!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.