3 Eylül 2012 Pazartesi

Seni Hiç Unutamamışım ki Ben!

Ne Yazacağım Onu Bile Bilmiyorum!
Sadece Bir Kaç Satır İçimde...
Belki de Tek Bir Kelime...
Bir Sayfa Aklığı Önünde, Kelimelerin Acizliğinde...
Sil Baştan Yazılıyor Her Bir Cümle, Hatta Her Kelime...
"Olmadı, Bu da Eksik Kaldı" Diyerek Yenileniyor Her Biri...
Tekrar Tekrar Yazıyorum Adını...
Özlüyorum...
En Çokta Yalnız Kaldığım Gecelerde Özlüyorum...
Öyle Bir Özlem ki Savruluyor Benliğim...
Savruldukça Yokluğun İçine Düşüyorum ve Yokluğu Hissettikçe Üşüyorum...
Bir Hayal Kadar Gerçekti Gelişin...
Ve Bir Düş Kırıklığı Kadar Acıydı Gitmek İsteyişin...
Varsın Yalan Olsun Her Söylediğim...
Varsın İnanmasın Hiç Kimse, Hatta Sen Bile...
Yalan Olsun, Hissettiğim Bu Sevmişlik Duygusu!
Yalan Olsun, Sensiz Olamayacağım Kurgusu!
Gidişinin İçimde Oluşturduğu Yarım Kalmışlık Yalan!
Ve İçinde Kıvranıp Durduğum Sensizlik Tümden Yalan!
Ben ki, Bunca Yalana İnandırmaya Çalışırken Kendimi...
Varsın İnanmasın Hiç Kimse!
Nasılsa Gerçekler Karşıladıkça Beni, Bende İnanmıyorum Kendime!
Gerçekler Demişken, Sahi, Sen Ne Kadar Dürüsttün Bana "Beni Unut!" Derken?
Yoksa Benim Kadar Yalan mıydı Sözlerin?
İnanmak İstemediğin...
Çok Uzakta Bir Sen Görürüm Hayalimde...
Koşarım Kavuşmak, Koklamak, Sarılmak İçin Sana...
Sonra Uyanırım...
Her Tarafım Uçurum!
Sanki Bir Adım Atsam Sensizlikte Yok Olup Gidecekmişim Gibi...
İşte O An Ölürüm...
Gözlerimden Bir Damla Sen Düşer, Ağlamaklı Olurum...
Göz Yaşlarım Boğar Beni...
Karanlık İşte...!
Yine Her Yerde Sessiz Gözyaşlarım...
 Keşkeleri Yok Edemiyorum...!!
Sessizlik Hakim Akşamıma ve Sensizlik ve Ben Ağlıyorum Her Akşam ki Gibi Sessiz Sessiz...
Gözyaşlarım Akıyor İçime...

Damarlarımda Dolaşıyor Sen'li Sensizlikler ve Yüreğim Bitik...
İçime Akıtıyorum Ben Gözyaşlarımı Kimse Görmesin, Kimse Farketmesin Diye...
Ve Sen Yoksun Yanımda Yine...
İçim Acıyor Derinden...
Ne Acı!
Seni Hiç Unutamamışım ki Ben!
Ertelemişim Sensizliği Bile Bile...
Şimdi Ne Şarkılar...
Ne Satırlar Dolusu Cümleler...
Hiçbiri İyi Gelmiyor Sensizliğime...
Belki Çığlıklarımı Susturmasam...
Ağlasam Yağmur Misali Damla Damla Kimbilir Unutulursun Belki O Zaman...!


Hayat Karabulutlarını Üzerimden Ne Zaman Çeker de Kendime Gelirim, Bu Berbat, Bu Yıkıcı Sensizlikle Nasıl Başederim Bilmiyorum...!
Ve Korkuyorum!
Sensiz Hayata Tutunamamaktan Korkuyorum...!
Tüm Varlığımla Sana Bağlanmaktan Korkuyorum...!
Bu Kabusun Son Bulmayacak Olmasından Korkuyorum...!
Ya Dönmezsen Ne Olurum Bilmiyorum...!
Seni Bekliyorum Her Güneş Işığında ve Her Gün Doğuşunda...
Her Kızıllığında Akşamın, İçime Bir Ok Giriyor Tüm Bedenimi Deliyor Sanki...
İçim Kanlanıyor, Damarlarımda ki Kanın Akışı Yavaşlıyor...
Hergün Hayallerimi Öldürmekten...
Hergün Sana Dair Yeni Hayallere Başlamaktan...
"Bekleme" Desen de Seni Beklemekten...
"Özleme" Desen de Seni Özlemekten...
"Sevme" Desen de Seni Sevmekten Yoruldum...
Ağlamaktan Yoruldum...!
Gülmek Bile Acıtmaya Başladı İçimi Artık...
Ben Güldükçe Soldu Yüreğim...
Ağladım, Suladım Yüreğimi...
Can Verdim Ona Her Gözyaşımla Ama O da Yoruldu Artık... Ağladım Ya, Bitti Gözyaslarım...!!!
Bak !!
Hayır Yanaklarımda Arama Yaşları, Gözlerime Bak...
Yüreğime Bak Usul Usul ve Uzat Elini Bir Boşluğa...
Yokla Biraz Etrafı...
Ne Hissediyorsun?!
Hayır!
Gördüğünü Değil Hissettiğini Anlat Bana ve Hissedemediklerini...!


Hüznüme Değen Bir Kaç Satır Hecemde...
El Çekmiş Olsam da "Sen" li Cümlelerden...
Bu Sefer de Geçemiyorum Senden...
Bir Kaç Satır İşte İçine Saklanan Özlemim..
Sonra Koca Sessizliğime Sığdırdığım Gidişin...
Ve Gelmeyeceğini Bildiğim, Veda Ettiğim Soğuk Düşlerim...
!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.