Sen Sevilmeye Değecek Yüreksin...

Ruhumun Kanadığını Hissedebiliyorum Şimdi...
Daha Net, Daha Acı Ve Sahici...
Hiçbir Yere Ait Olmamak Gibi...
Boşluk Gibi ...
İşe Yarayan Bir Şeylerin Kalmaması Gibi...
Hiç Bir Hayatta Yerim Yok Biliyorum...
Rüzgar Nereye Eserse Yaprak Misali O Yöne Gidiyorum...
Yaşadığım Bu Duygular Bitiriyor Yarına Olan Ümitlerimi...
Daha Kaç Damla Yaşı Bırakacağım Ardımda Yetim?
Daha Kaç Kez Kendi Kendine Söz Verecek Dilim?
Yalan Yollardan Daha Kaç Kez Izdırapla Geçecek Yüreğim?
Ben Senin Bilmediğin Saf, Çocuksu Yürek...
Sen Sevilmeye Değecek Yüreksin...
Gözlerimde Gördüğüm Kadar Gerçeksin...
Ağladığım Kadar Aşk...
Güldüğüm Kadar Sevda...
Sustuğum Kadar Özlemsin...!
Kalbimde Mahkumsun Sen...
Nereden Geldin, Seni Nereden Sevdim Ben de Bilmiyorum...
Gönlümden Baktıkça Sana Yeniden Aşık Oluyorum...
Sana Dair Senden İzinsiz Hayaller Kuruyorum...
Yasaksın İşte Bana Sana Doğru Bir Adım Gelemiyorum...!
Karışıyor Mürekkebimde Yazılar...
Yeterince Anlattım Seni Kağıtlara...
Kulaklarımda Çınlama Bu Gece Artık Duymak İstemiyorum...!
Artık Sen Diye Hiç Bir Cansız Varlıkla Konuşmak İstemiyorum...!