11 Eylül 2012 Salı

İyisimi Boşver Sen Beni!

Seninleyken İçim Ürperiyor Sebepsiz, Dalıyorum Uzaklara Nedensiz...
Bazen Senden Uzaklaşmak İstiyorum Bazen de Sensizliğe Dayanamıyorum...
Daha Önce Hiç Böyle Olmamıştım Seninleyken Sensizliği Tatmamıştım...
Bir Yanım Sen Diyorda İşte Diğer Yanımı Susturamıyorum...
Rüyalarımdasın Belli Belirsiz, Zamanı Tam Seçemiyorum Ama Her An'ımdasın...
Bu Belirsizlik Beni Kahretsede Sensizliği Düşünmek Çıldırtıyor Beni...
Seviyor muyum ki Seni?
Bunu Defalarca Sorup Durdum Kendime...
Hep Aynı Cevabı Sundum Yüreğime...
Bilmiyorum...!
Peki Ya Aşık mıyım Sana?
Artık Söz Geçiremiyorumki Mantığıma...
Bilmiyorum...!
O zaman Seni Bu Denli Düşünmeme Sebep Olan Nedir?
Sesini Duyduğumda Neden İçimi Bir Heyecan Sarıyor?
Gözlerinin Büyüsüne Neden Kapılıp Gidiyorum Peki?
Bir "Canım" Demene  Neden Canımı Verecek Oluyorum?
Bu Belirsizlik Beni Kahretsede Sesini Duyamamak Neden Kahrediyor Beni?
İşte Tam Karşındayım!
İşte Şimdi Tam Sırası Biliyorum!
İçimden Geçenleri Söylemek Zor Olmasa Gerek Diyorum...
Ama Gel Gör ki Düğümleniyorum...!!!
En İyisi Sen Boşver Beni...
Kendimi Yüreğinde Bulmuştum Bir Anda...
Anlamını Bilmediğim Bir Duyguydu Bu...
Gözlerinde Kayboldu Ruhum...
Boğuldum!
Çaresizliğe Yenilmeden Yaşamanın Yorgunluğu Üstümdeyken...
Gözlerime İç Çekişlerimi Hapsetmişken...
Ve Tebessümlerime Tüm Hüzünlerimi Saklamışken Yanımda Olursun Sandım...
Yanıldım!
Bırak!
İyisimi Boşver Sen Beni!
Git En iyisi...!


Bir Avuç Tutkudur O...
Elinde Sımsıkı Tutarsın(Saklarsın)...
Sana Geldi Senin Oldu Sanırsın, Yaşarsın...
Sonra Özgür Hissedip Kendini Açarsın Avuçlarını...
Bir Kelebek Misali, Bir Martının Sessiz Çığlığı Gibi Uçar Gider...
Birden Bir Hançerin Buz Gibi Çelik Yüzeyimi Yaraladı Beni? Dersin...
Sonra Derinden Gelen Yüreğinin Sesine Sen de Acıyla Gülümsersin...!!!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.