Sensizliğe Alışamadım Sevgili...

Bazen Susan da Satırlara İnat Yaşanır Anılar...
Kimine Hüzün, Kimine İse Zoraki Ayrılıklar Sebeptir...
Gözlerdeki Yaşın Hikayesini Anlatmaya Kalksan  Ne Geceler Sabaha, Ne de Sabahlar Geceye Yetebilir...
Bazen Konuşmak İstemez İnsan...
Kelimelerin Altında Kalmaktan Korkar, Cümle Kuramaz...
Yazar da Yazamaz...
Kurduğu Cümlelerin Anlamlarını Kendisi Bile Anlamaz...
Bazen Yaşamak İstemez İnsan...
Susmak ister...
Yorulmak...
Dağılıp Paramparça Olmak...
Büyük Bir Kahırla Dalıp Uykuya, Bir Daha Uyanmamak İster...

Ben Nasıl mıyım ?
Yüreğini Bir Mechule Kaptırmış Çaresiz Biri... 
Bıçağın İki Yüzü Kadar Keskin...
Gözlerimin Ufkunda Kızıl Biri...
Yüreğinde Çaresiz...
Işıksız...
Sabahsız...
Sensiz Biri..
Ben'i Arıyorum...
Sokaklar Bomboş...
Sokaklar Anlamsız...
Yağan Yağmur mu Yoksa Yıllar mı Anlam Veremiyorum...
Vazgeçemiyorum Seni Sevmelerden...
Canım Yanıyor...
Anlatamıyorum!

Sensizliğe Alışamadım Sevgili...
Alış Deme Bana Gücüm Yok...
Sensiz Uyanamam Yeni Güne Sensiz Sonlandıramam...
Anlamı Kalırmı ki?
Mutlu Olabilirmiyim?
Gülebilirmiyim?
Ağlayabilirmiyim Bir Daha?
Hayır Yapamam...
Halen Aynaya Bakarken Seni Görüyorsam Yapamam...!

Ayrılık Boğazımda Bin Düğüm...
Gönlümde Hazan İklimleri...

Bir Eylül Sabahı Gibi Yalnızlığım...
Gözlerimde Ayrılığın Acıları, Yüzümde Çizgileri...
Titreyen Ellerime Sözüm Geçmiyor Artık...
Titreyen Kalbime Teskin Olamıyor Hiçbir Ümit Şarkısı!
Sessizliğim Çığlık Oluyor Okyanus Ötesi Sevdama...
Yüreğim Üşüyor, Canım Yanıyor!
İçimdeki Ağaçlar Yıkıldı...
Yapraklar Düştü...
Anlıma Acı Diye Ayrılık Yazıldı...
Kapattı Tüm Baharlar Kapılarını...
Gönlüme Kalın Kalın Kilitler Düştü...
Zaman Sustu!
Yorgunum...
Acımasızca İtilmelerden Yoruldum Artık!