12 Eylül 2012 Çarşamba

Hiç Eskisi Gibi Açamadı Çiçeklerim...!

Sana Varmak İçindi Bütün Şiirlerim...
Şairler Yarışırdı Yüreğimin Sevda Bahçelerinde...
Sevmeyeceğini ve Gelmeyeceğini Bile Bile İnatla İki Kaya Arasında Açmaya Çalışan Bir Çiçek Gibi Hayalini Islatacak Yağmurları Beklerdim...
Nereden Bilirdim Kurak Mevsimlerin Sürgünü Olduğunu...!Sonbaharda Kaybetmiştim Seni...
Arkanda Kurumuş Yapraklarımla Bir Ben Kalmıştım...
Her Tarafta Sarı Yapraklarım Vardı...
Kimileri Senin Yaptığın Gibi Görmezden Geldi,
Kimileriyse Eski Canlı Halime Dönmem İçin Sulayıp Durdu Beni...
Olmadı!
Hiç Bir Zaman Eskisi Gibi Açamadı Çiçeklerim...
Hiç Duyamadım Yağmur Yağarken Çıkan Sesi Yapraklarımdan...
Hiç Koklayamadım Yağmurdan Sonraki Toprağın Kokusunu...
Gidişinden Sonra Gönlümdeki Yağmurlar Hiç Dinmedi...
Hala Yağmakta...
Gönlüme Bıraktığın Uzun Bir Sonbaharın Ardından Dallarımda Hiçbir Yaprak Solmadı...
Hiçbir Çiçek Düşmedi Toprağa Dallarıma Çarpan Meltem Rüzgarıyla...
Heyecan Getirmedi Gökyüzündeki Bulutlar Yağmur Damlalarıyla...
Tekrar Sonbahar’ı Sevebilir miyim Sence?
Kırılgan Yapraklardaki Hüznü...
Daimi Misafir Yağmuru...
Uzaklardan Gelen Nemli Ayak Seslerini...
Sonbahar’a Tekrar Sevdalanabilir miyim Sence?


Bana Sensizlik Ağır Gelir...
Kaldıramayacağım Bir Yük Olursun Omuzlarımda...
Altında Boğulurum Yokluğunun...
Çöl Ortasında Bir İçimlik Su Birikintisi Kadar Az Olur Ömrüm...
Kurak Bir Memlekette Yetişmiş Yalnız Bir Ağaç...
Sevgiye İsyankar Bir Söz Olurum...
Beni Nefessiz Bıraktığın An Olurum...
Yaşayamam Kahrolurum Bittiğin Anda...
Bir Şair Olurum Gölge Misali...
Gözyaşlarım Düşer Satır Aralarına...
Seni Anlattığım İki Kelimenin Arasındaki Boşlukta Kaybolurum...
Bana Sensizlik Ağır Gelir...
Sevgim Dayanamaz Ölür Avuçlarında...!!!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.