8 Eylül 2012 Cumartesi

Öyle Bir Gelmelisin ki Sevgili!

Gelidiğinde Bulduğun Tek Şey Yalın Bir Kalp, Yalın Bir Aşk'tı...
Bulduğun; Çoktan Beri Sana Aitti, Belki Varoluştan Beri Ama, İşte Şimdi Söyledi Belkide "Bu Kalp Sana Ait" Diye...
Sahibi Olduğun Bir Kalp Vardı ve Ellerin Uzandığında Bulacaktın Elimi...
Belki Çok Uzaktı Ama Ellerin Herzaman Ellerimdeydi Gözlerimi Her Kapadığımda...
Hep Sen Oluyordum Sensiz Geçen Akşamlarda, Hep Seni Arıyordum
Sen Olmayan Baktığım Heryerde ve Yıldızlara Baktıkça Ulaşıyordum Sana, Aşk Yıldızlardaydı Belki de...!


Öyle Bir Gelmelisin ki Sevgili! Bir Ben Anlamalıyım Geldiğini...
Ürpermeli Şehir...
Sokaklar Ürpermeli, Hatta Kaldırımlar...
Hayata Dair Ama Hayattan Öte Olmalı Adımların Bana Yaklaşırken...
Gürültü Olmamalı Sesi Sevdanın; Sessiz, Derin ve İnceden Yaklaşmalı Kalbimin Tenhalığına...
Bir Güz Günü Gönül Kuşlarımı Göç Etmekten Alıkoyacak Kadar Sıcak Olmalı Yüreğin, Ardında Puslu Gülüşler Bırakıp Gelmemeli Yolların Bana...
Yani Sağlam Olmalı Yüreğin Bana Aşk'ı Getireceksen, Aşk'la Geleceksen Eğer...
Kısacası Elden Düşme Sevdalar Değil Benim İstediğim...
Ya Yüreğinin Sahibi Olmalıyım Ya da Hiçbir Şeyin...!


Vakt-i Hüzün...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.