Olmuyor Sevgili Olmuyor!

Hava Bugün İsyankarca Esiyor...
Aynı İçimdeki Fırtına Gibi!
Sessiz Ama Yıkıcı...
Sanki Herşeyi Beraberinde Götürüyor...
Canımı Acıtıyor...
Gözlerimden Yaşlar Geliyor...
Sanki İçimdeki Fırtınada Her Şeyim Yok Oldu Geriye Enkazlar Kaldı...
Yaşam Yok, Kimse Yok Sessizlik ve Yalnızlık Var Sadece...
Bu Sessizlik Çok Korkutuyor Beni!
Azalacağına Şiddetleniyorsun İçimde Daha Fazla...
Elimde Değil Dindiremiyorum Bu Fırtınayı...
Sen Şiddetlendikçe Dağıtıyorum Her Şeyi...
Sadece Sen İçin Arayışlara Başlıyorum...
Ama Her Seferinde Daha Fazla Hüsrana Uğruyorum...
Hayatım Bir Kez Daha Enkaz Altında Kalıyor...
Hiç mi Dinmeyecek Bu Fırtına?
Ne Zaman Güneş Doğacak?
Korkuyorum Asla Dinmeyeceğinden...
Beni de Sonunda Yok Edeceğinden!
Yoksa Yok Olacağım Bende Herşey Gibi...
Yok Olacağım Ama Ne Tuhaf ki Yok Olursam Ben Senide Yok Etmiş Olacağım!

İçimde ki Şu Sevdan Yok mu?
Seni İsteyip Duruyor...
Benim Derdim Bana Yetiyordu Bir de O Derdime Dert Katıyor...
Olmuyor Sevgili Olmuyor!
Sanki Herşey Yokluğunun Acısını Tetikliyor...
Dayanılacak Gibi Değil!
Yaşanılacak Gibi Değil!
Bu Yürek Senden Uzakta Yaşamaya Alışamıyor...!