18 Eylül 2012 Salı

Kabul Et Bu Yükler Omzuna Ağır...!

Her Ne Olursa Olsun Her Yaşadığımızdan Mutlaka ki Ders Almalıyız DeR Büyüklerimiz Sürekli...
Acılar Bizi Hayata Daha Sımsıkı Bağlayacakmış!
Ya, Ben Artık Gidişlerden Sonra Oluşan Kamburumu Dikleştirimiyorsam.?!
Ya, Sahiden Hayatta Her Şeyin Bir Tebessümden İbaret Olmadığını Anlamışsam?!
Ölüm Gerçeğini Kafama Vurula Vurula Anlamışsam?!
Ya Güneş Eski İhtişamıyla Günüme Doğmuyorsa?!
Peki Yine Acılar mı Beni Hayata Sımsıkı Bağlayacak?!
İçim Küf Kokuyor, Birikmiş Gözyaşları Çokmu Durdu İçimde Dersiniz?!
Peki Sesim Niye Çıkmıyor?
Denize Bakarken İçimden Attığım Çığlıklarımı Duydunuz mu?
Peki Ben Sahiden Hayata Niye Hala Bağlıyım ?
Hayata Bağlayan Beni O Yüreğimdekiler Değil miydi?
Buna Rağmen Yine mi Dimdik Olmalıyım?
Bu Son Gidiş Hakk'ın Emri Olsa da Zorlanıyorsun Kabul Et!
Kamburuna Bir Yük Daha Sana!
Al Bakalım Şimdide Dik Durabilcekmisin?!
Kabul Et Bu Yükler Omzuna Ağır...
Ya Kendini Güçlendir Ya Yükünü Azalt...!!!


Bir Yola Girmişim Gidiyorum...
Ardımda Birikiyor Çıktığım Basamaklar, Demek ki Gidiyorum...
Kim bilir Kaçıncı Aldanışın Eşiğindeyim...
Kim Bilir Kaçıncı Kez Yok Saymaya Çalıştığım Dünlerimin Altında Ezildim...
Bu Katmer Katmer Biriken Acılarım Hangi Günahımın Bedeli Acaba?
Ne Yana Baksam Hüzün,
Ne Yana Baksam Karanlığa Gömülmüş Bir Gökkuşağı...
Bir Lahza Gücüm Olsaydı Keşke...
Keşke Mazimin Elem Dolu Karelerini Silebilseydim...
Ama Serzenişlerim Boşluğa Yolculukta, Farkındayım...
Farkındayım, Yaşanan ve Yaşanmasıyla Bir Olan Hatıraların Beni Terk Etmeyeceğinin...
İşte Bu Yüzden Yarınlarıma Kol Kanat Geremiyorum!
Bu Yüzden Bana Gülümseyen Bakışların Gerçekliğini Göremiyorum!
Her Şey Sahteliğe Yüz Sürmüş Gibi...
Tek Hakikat Geçmişim Sanki...
Yalan Bir Hayatın Yalan Oyunlarında Boğulurken, Doğru Bildiklerimin Altında Eziliyorum...
Kurşuni Bir Renge Dönüyor Ömrüm...
Korkuyorum Siyahın Bana Yakışır Hale Gelmesinden...
Oysa Bir Zamanlar Yedi Ayrı Renkte, Yedi Ayrı Duygu Vardı Gönlümde...
Şimdi Boş Verebilmek Mümkün Olsaydı Maziyi Adım Adım Yaklaşabilirdim Mutluluğun Geçtiği Sokaklara...
Artık Takatim Kalmadı, Dirhem Dirhem Tükeniyorum Sanki...
Mıhlanıp Kalsam Diyorum Olduğum Yere...
Dilim Lal, Gözlerim Kör, Kulaklarım Sağır Olsa...
Görmesem, Konuşmasam, Duymasam Diyorum...
Belki O Zaman Kurtulurum Geçmişimin Gölgesinden...
Belki O Zaman Kurtulurum Adını "Mazi" Koyduğum Bestemin Yüreğimi Ezen Melodilerinden...
Belki O Zaman Kucaklayabilirim Beni Bekleyen Yarınlarını...
Bilirim, Aslında Her Şey Faydasız!
Bilirim, Uçmaya Muhtaç Ömrüm Kolsuz, Kanatsız!


Gökkuşağı Misali Doğarmış Mutluluklar...
Günlerim Kararmış, Gün Işığı Göremez Olmuş Gözlerim...
Yağsa da Yağmur Dindiremez Olmuş Acılarımı...
Rüzgarlarla Savrulup Gitmiş Mutluluklarım...
Bana Sımsıkı Sarılıp Bırakmayan Hüzünlerim Kalmış...
Ağlasamda Geri Getirmez Olmuş Rüzgar Mutluluklarımı...
Acıyla Kıvransam da Güneş Gülümsemez Olmuş Yüzüme...
Yağmur Gibi Yağar Olmuş Hüzünler Üzerime...
Sordum Bulutlara Mutluluk Nerede Diye?
En Çok Acı Veren Yağmurlardan Sonra Çıkan Gökkuşağı Misali Çıkıcak Diye Fısıldadılar Kulağıma...!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.