Zor Geçen Bir Akşamdayım Yine...

Bana Ait Olduğunu Hissedebilseydim Keşke...
O Zaman Böyle İçim İçimi Yemez...
Böyle Ağlamaz...
Böyle İsyan Etmezdim...
Bana Ait Hissetseydim Seni...
Herşeyi Anlatır...
Herşeyi Sorar...
Herşeyi Konuşur Paylaşırdım...
Benim Olduğunu Hissedebilseydim Eğer, Çekip Gitme Hakkı Verirdim Kendime...
Hep Senin Kullandığın O Hakkı Ben de Bir Kez Olsun Kullanabilmek İsterdim...
Ben Senden Hiç Gidemedim, Çünkü Sen Hiç Bana Ait Olmadın...
Sevdiğini Hissedebilseydim Eğer Hiç Kimse Rakibim Olamazdı...
Korkmazdım Hiçbir Şeyden...
Hiç Kimseden...
Oysa Şimdi O Kadar Çok Korkuyorum ki Ağzımı Açıp Tek Bir Kelime Etmekten!
Geriye Baktığımda Görüyorum...
O Kadar Beklemiş, O Kadar Özlemiş, Öyle Zor Günler Geçirmişim ki...
Yemek Yememişim...
Uyumamışım...
Gözlerim Şişene Kadar Ağlamışım...
Sabahlara Kadar Kıvranmışım...
Yanmışım, Yazmışım...
Yazmışım Ağlamışım...
Ömrümden Ömür Gitmiş...
Sen Yıllanmışsın İçimde, Yıllandıkça Büyümüşsün...
Ve Mükafatım Bir Selam Bile Olmamış!

Arsızca Gözlerime Dokunan Umursamaz Kelimeler, Bedenimde Yorgun Bir Ayaklanma ve Tükenmiş Bir Bedenle Yürüyorum Gecenin Siyah Duvarlarına...!!!

Zor Geçen Bir Akşamdayım Yine...
Kıyıları Koparılmış, Kelimelerin Eridiği Bir Denizdeyim...
Mavinin Siyaha Çaldığı Bir Gece Giydiriyorum Üstüme...
Dört Duvar Arası Karanlık Bir Savrulmuş Şarkı Söyler Oldum...
Ağır Ağır Gözlerim Gibi Çöktü İçime Akşamın Karanlığı...
Anlamsız Kelimelerin Esiri Olurken Kağıdım, Kurtulmaya Çalışan Bedenimin İçinde Bir Hasret Tüttü Durdu Dumanını Savura Savura İçime...
Sürüklüyorum Çaresiz Yalnızlığımı Aldırmazlığında Yitik Umutlarla Daralıp, Buruk Yürüyorum Kalabalık Caddelerde...
Yürüyorum Bilmeden Nereye Gittiğimi...
Amaçsız Bitkin, Donuk..
Gözlerim Boş Bakışlarla Takılıyor Bir Yerlere...
Yüreğim Kanıyor Sıcak Sıcak, Şahlanıyor İçimde Özlemin...
Kahrediyorum, Karanlıklar İçindeyim...
Anla ki Bu Beden Gidiyor, Karanlığın ve Kaybolan Zifirine Savurarak Küllerini...
Yağmurun Islak Sebepler Yarattığı Denizinde Yalnızca Benim Olan ve Benden Başkasının Bilmeyeceği Kelimelerin Nefesine Dokundum Yine Bu Akşam...
Kimsesiz ve Kimsesizliğe Büründüğün Çıkmaz Sokaklarında Mühürlediğim Sessizliğinin İçinde Kayboldum...
Anla ki Senin Uzağında Kaldığımda Gece Bu Kadar Yakın Düşer Gözlerime...
Bil ki Bu Siyah Şehirde Her Uyanışım Yorgun Sabahlaradır,Korkulu Özlemler Büyüttüğüm Yatağımda...

Şimdi Sana Geldiğim Yolları Kaplayan Mevsimsiz Rüzgarlar Üşütüyor Yüreğimi...
Şimdi Kelimeler Yetmiyor...
Şimdi Gecelerim Siyah...
Şimdi Nefeslerim Yorgun...
Şimdi Derin ve Kayboluşlar Büyüyor İçimin Gece Rengi Tufanında...
Mutsuzluğum Siniyor Sokaklara...
Seni Soluyorum Derin Derin...
Büyüyor Giderek İçimde Yokluğun...
Sürüklüyorum Çaresiz Yalnızlığımı Vurdumduymaz Acımasız Yollarında Bu Şehrin...
Anla ki Bu Beden Gidiyor, Ayrılığın İzini Sessizliğin Gürültüsüne Katarak Yüreğine Savrulmuş Bir Şekilde...

Sana Gelmek Vedanın Derin Sularına Gözlerimi Gömmüşken, Gece ve Siyahın İçindeki Masalı Sonsuz Yapmaktı...
Asla Olmayacağını Bildiğim Şeylere Hayat Verip, Gecenin Anlamsızlığını Odamın Duvarlarına Çizmek ve Duvarlarımın Hiç Bürünmediği Bir Rengi Yaşamaktı...
Kaybolmuş Bir Bedenin Farkına Varıp, Kendi Gölgemde Unuttuğum Kendimi Bulmaktı...
Dalgaları Kamçı Yemiş Bir Denize Doğru Çıktım Bu Gece...
Bedenim Anlamı Olmayan Bir Hayatın Savrulmuş Külleri Gibi...
Geçmiş Öyle Geldi Karşıma Önümden, Yol Ver de Geçip Gideyim Şimdi...
Anla ki Bu Beden Gitti, Masal Bitti...!

Zifiri Karanlık...
Mutsuzluğun Kapladığı, Yarını Olmayan Bir Karanlık...
Yüreğimdeki Karanlığa Güneş Doğduramıyorum...
Durmuyor İçimdeki Hızla Yağan Yağmur...
Kendimin Esiriyim Ben...
Yalnızlığımla Mutsuzluğumla Mutlu Olduğumu Düşünüyorum Bazen...
Ağlarken Mutluyum Gülerken Değil...
Gün geçtikçe Karanlığıma İtiliyorum Sanki...
Karanlığımla Olan Kelepçem Gün Geçtikçe Daha da Kapanıyor...
Yitiyor Umudum...
Karanlık Odamın Köşesinde Karanlık Yüreğimin Esiriyim Ben...
Kıramıyorum Kendi Zincirlerimi...
Umut Işığını Yakamıyorum Yüreğimde...
İşte Karanlık Odamın Köşesinde Yağmuru Durmayan Yüreğimin Esiriyim...
Yalnızlığın Köşesinde Karanlığımın Esriyim...!