24 Mart 2012 Cumartesi

Şimdi Bu Sessizlik Gecenin mi Yoksa Yüreğimin mi?

Kalktım...
Şehirde Uyku Bende İse Uykusuzluk...
Baktım, İçimdeki Sızı da Benle Uyanmış...
Baktım, Hüzün de Benimle...
Gece Sesleri ve Sessizlikleri...
Eski Sokak Lambaları...
Birde Kaldırım Taşlarını Okşayan Gece Esintisi ve Siyaha Serilmiş Ayaz...
Kalktık Hepimiz Bir Kere de...
Ve Farkettim Gözlerim de Nemli Bir Tuz Serinliği...
Hani Sanki Düşümde Bir Deniz Görmüşüm de Dalgaları Hala Vurup Duruyormuş Gibi Kirpiklerimin, Çitlerle Çevrili Sahiline...
Ah!
Tuttum Hıçkırığı...
Tuttum Nefesimi ve Kalbimi Tuttum!
Tuttum Biraz Daha...
Biraz Daha...
Birazcık Daha Kalsın Diye Benimle...
Geceydi ve Siyah, Sonrası Yok
Baktım Kimsesiz Sokak Kedileri de Benle Uyanmış...
Bir de, Tülden Bir Bulutta Biriken Çiğ Damlalarının, O En Sabırsızları...
Bir de, Sükut...
Bir de, Yara ve Yaraya Tutunamayan Kabuk ve Kabukta Gizli Çığlık...
Onlar da Kalkmış Benimle...
Hepsi Birlikte ve Aynı Anda...
Hep Beraber Uyandık Bir Kere de...
Ve Ben Yürüdüm Yıkamak İçin Yüzümü, Kar Sularının Serinliğiyle...
Onlarsa Orada Durdular, Gecenin Koynunda ve Sesizliğinin İçinde...
Bense Gittim Yıkadım Yüzümün Yarısını ki Diğer Yarısı Benim Değildi...
Ama Sildim Bütün İfadelerini Dünlerin ve Akıttım Birer Birer Avuç İçime Yasımı...
Islattım Saçlarımı, Tıpkı Çocukluğumdaki Gibi...
Yine Suskun ve Tüm Sevgisiz Anlarımdaki Gibi, Parmak Uçlarımla Usul Usul Taradım Yalnızlığımı İki Ellerimle...
Hala Bütün Tutunamayanların Tanığı Düşme Anından Yadigar Bir Uçurum Karanlığı...
"Olsun" Dedim, "Olsun, Hem Herkes, Bir Diğeri İçin Uçurum"...
Gülümsedim Son Bir Bakış Misali Buruk...
Gülümsedim Aynanın Gecesine...
Oysa Gülüşümde, Ucuzluktan Alınmış Bir Tülbent Beyazlığı...
Hani Üç Kere Kullansam Solar, Dördüncüye Dayanmaz Dudaklarım Yırtılırdı...
Kalktım...
Geceydi...
Sokuldum Penceremin Kıyısına...
Baktım Benimle Sokulmuş Sigaramın Dünden Hazır Efkarı da Hemen Yanı Başıma...
Bir de, Hani Dumanla Karartmadan Bakamadığım Göğüs Boşluğumda İçimi Acıtıp Duran Sızının Islığı...
Sokulduk Hep Beraber Öylece Yan Yana...
Ve Oturduk Suskunluğun En Son Ucuna...
Şimdi Dudaklarımda "Söyleme Beni" Diyen Yorgun Bir Şarkıdır Aşk...
Dalıp Gidiyorum Uzaklara...
"İyi Bak Kendine, İyi Bak"...
Ki Ah! Şarkılar da Biliyor Artık Yeryüzündeki Bütün Dillerde Birbirimize Sustuğumuzu...
Gözlerimde Ertelenmiş Bir Ağlamak Tutuyorum...
Ayaklarımızın Bastığı Yer ve Kalplerimizin Dışında Kalanı İç Çekip Duruyorum...
"Bir" Olamayanlar El Olurdu, İnanmamıştın Bana ve Devam Ediyorum Sigaramın Közüyle Hem Geceyi Hem de Yüreğimi Yakıp Durmaya...
Yine de Ne Yapsam İkisi de Bitmiyordu...
Ve Gözlerimin Karası Hala Gecenin Siyahını Bastırıyordu...
İçim Şimdi Bir Damla ki Kederinden Bin Parça Olmuş...
İçim Buruk...
İçim Su...
İçim Bulut Ama Küsmüştüm Yağmaya...
Şimdi Bu Sessizlik Gecenin mi Yoksa Yüreğimin mi?
Bilemeden Öylece Bakıp Duruyordum Sadece Penceremden...
Karanlıkta Sakinleri, Şehre Sırtını Dönmüş Uyuyordu ...
Ben İse Camlara Mevsimsiz Buğular Biriktiriyordum Nefesimle...
Uzandım Sigarama, Isınırım Belki Diye Bir Parça...
Ama Daha Çakmağı Yakar Yakmaz Bir Kıvılcım Yetti...
Tek Bir KıvılcımYetti de Arttı Bana Seni Anımsatmaya...
Sahi Biz Seninle Hep Uzaktan Vedalaştık Değil mi?
Ve Hep Dönüp Dönüp Baktık Ta ki Görüntümüzün Kaybolduğu O En Son Ana Dek...
Ve Daha Şimdiden Özledim" Deyişlerimize Kadar Bir Birimizi Bakışlarımızla Uğurladık...
Ve Telaşlarımızda Yitirdik Sevincin Yarısını...
Ki Korkularda Tükettik Şimdi Kavuşmaları...
Ve İşte Bütün Bunları...
Ve Bütün Bunların Fazlalarını Bir Gecenin Kucağına Yayıp Sığdık ve Paylaştık Tamamını Benimle Bütün Uyananlarla...
Ki Geceydi ve Siyah...
Ve Ben Uzandım, Hayalde Olsa Bir Şans...
Ki Kanserdi Umut Ama Hala Yaşıyordu...
Onu da Yanıma Aldım ve Düştüm İçimden Düşümün Yollarına...
Ne Yazık ki Çok Sürmedi..
Çünkü Sigaramın Dumanında Bile Yollar Kapalıydı Bana Anladım...
Ve Hayallerimin İçinde Dahi, Ayrılık Çalışması "Dur" Diyordu Ruhuma...
Durdum Bende...
Durdum...
İçimde Yine Aynı Tanıdık Sızı...
Hüznüm, Tırnaklıyordu Yara Gibi, Kalbimi...
Ve Biliyordum...
Manaysa, Yüreğimden Çözülmeye Çalışıyordu...
Umut Desen, Çoktan Boğulmuş Düğümde, Artık Çırpınmıyordu Bile...!
Sustum!
Sustum ki Gece Bitiyordu...
Dudağımda Son Sigarayla Birlikte Söndürdüm Yavaşça İkimizi...
Ve Çektim Perdelerini Yeniden İçimin...
Ki Bir Zamanlar İsmimiz Başka Bir Şey İken "Geceydi" Artık Adımız Bizim ve Bitiyorduk...
Uzandım Kalbim Gibi Yarama ve Kapadım Gözlerimi Sarılıp, Yara Gibi Kalbime Yattım...
İnce ve Yorgun Bir Yağmur Sesi Penceremde Gel Diyordu Bana, Gel...
Ki Gitsem Biliyorum Dönmezdim ve Ağlasam Aksatırdım Bütün Yağmurları Dinmezdim...!!!


Yazarsam Sana...
Susarsam Bana...
Seversek Aşk'a Yakışsın İstedim...
Ve Gecemi Güzelleştiren Bütün Güzel Hatıralara Duymasan da...
Çok  Teşekkür Ederim...!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.