Yalnızlığın Ortasında Yokluğumla Hissettiğim Duygular İle Konuşuyorum Sessiz Cümlelerle...
Bir Yanda Umudum Bir Yanda Karanlık...
Bir Bütünün Parçalara Ayrılmış İki Parçası Sanki...
Birinin Yanında Yer Almak İsterken İkisinin Arasında Kalıyorum...
Birinden Uzaklaşsam Bir Diğerinde Tamamen Kayboluyorum...
Kapılarımı Kapatıyorum, Perdelerimi Çekiyorum Usul Usul...
Pencereleri Açıyorum Asık Bir Suratla Gökyüzüme...
Kendimi Çağırıyorum Ama Kayboluyorum...
Fırtınalara Alışan Bir Yüreği Topluyorum Sokaklardan...
Lime Lime Edilmiş Bir Çok Duygu Var Beynimde...
Biliyor musun Ben Alışamadım Alışmaya Çalışmaya!
O Yüzden Hiç Çalışmadım Alışmaya...
Senli Bir Hayat İstedim Sadece...
Yalnızca Sendin Hayatım...
Sen Varken Ben Ne Gözlerin Anlatamadığı Sözlerin Yazılışını,
Ne Gözlerden Akan Saf Mutlulukları...
Ne Yıldız Ne de Gece Olmak İstedim...
Hiç Birisini İstemedim Ömrüme...
Sen Varken Sadece Seni Solumak İstedim...
Kalbinin Kalbimin Olmasını ve Her Atışında Yalnız Senin Olmasını İstedim...
İlk Defa Senin Kalp Atışın Olduğumda, Seni Herkesten, Her Şeyden Çok Sevdiğimi Anladım...
Bir Ömür Seni Sevmek İstedim...
Son Nefesimde Kalbimden Gelen Gözyaşının Son Durağının Senin Gözün Olmasını İstedim...
Ve Son Aldığım Nefeste Sana Son Kez "Seni Seviyorum" Demek İstedim...
Ben Bu Kadar Çok Şey İsterken Aslında Sadece Seni İstediğimi Anladım...
Ben Sadece Seni İsterken Sen Gittin ve Ben Gece Olmak İstedim...
Ömrümce Yıldızlarla Uyumak...
Siyah Olmak...
Hüzün Kokmak İstedim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.