Sevmek Nedensiz Başlardı, Bu Yazı da Öyle Başladı...

Sevmek Nedensiz Başlardı, İşte Bu Yazı da Öyle Başladı...
Önce Kağıdı Sevdim Serdim Önüme, Sonra Kaleme Sevdalandım Aldım Elime ve Hiç Nedensiz Başladım Beyaz Kağıda Yüregimi Çizmeye...

Sevmeye Adanmış Bir Maziyle Dikildi Karşıma Yüreğim,
Hatta Taa Ruhlar Aleminde Öğrenmişti Sevdalanmayı...
Önce Sevgilerin En Büyüğünü İçine Yerleştirmişti Allah'u Teala'ya Duyduğu,
ki Onun Sevgisinden Razı Gelmemişmiydi Dünyaya İmtihan İçin Gönderilmeye...
Sonra Ruhunun Bedene Sarılma Zamanında Bulunduğu Kutsi Bedene Sevdalandı,
Onun Varlığı İçin Tüm Çabaları Sarfeden Kişiye Adını Bile Bilmediği,
Sonraları Anne Demeyi Ögrendiğine...
Gözlerini İlk Açtığında Onu Ürküten Dünyayi Tanıdıkça Sevdi,
Tanıdıkça Sevmekten Vazgeçti...

Büyüdü, Büyümeyi Sevdi...
Yürüdü, Yürümeyi...
Ağlamayı Bile Sevdi Zor Zamanlarında...
Yanlızlığı Sevdi Kalabalıktan Sıkıldığında ve Kalabalığı Yalnızlıktan Korktuğunda...
Arkadaşları Oldu Bir Sürü, Sevdi Onları da,  Kimileri Çoktan Unutmuş Olsalarda...
Sevmekten Vazgeçmeyenlerini Sevdi...
Dost Bildi! Dost Bildikleri de Unuttu Kime Zaman, Çekip Gitti...
Çekip Gitmeyi Değil Kalmayı Sevdi, Kalıp Sevmeye Devam Etmeyi...
Sevmekten Hiç Vazgeçmedi!

Bir Gülü Sevdi Dalında Duran...
Mevsimleri Sevdi Doğayı Zaman İçinde Renkten Renge Boyayan...
Mektupları Sevdi Uzak Diyarlarda Sevilenlerden Bir Kaç Satıra Sıkıştırılmış Özlemleri Taşıyan...
Doğayı, Hayatı, Varlığı, Yokluğu Hepsini Sevdi İşte...
Sevdi İşte Nedensiz...

Aşık Olmayı Sevdi Sonra, İçine Oturan O Duyguyu...
O Delirten, Bir Anda Terletip Bir Anda Üşüten...
Ellerini Titreten, Yüreğini Sızlatan, Aklını Başından Alıp Uzak Diyarlara Taşıyan...
Özlemleri Sevdi Kavurup Kavurup Sıcak Sıcak Yüreğine Döküp Dağlayanı, Ağlatanı, Güldüreni...
Sevdi Hiç Pes Etmedi, Nedensiz Başladığı Yolculuğunda Yol Almaktan Vazgeçmedi...
Sevdi, Sevdi, Sevdi...

Gün Oldu Kapıyı Sabır Çaldı, Hiç Tereddütsüz Buyur Etti İçeri...
"Beni Misafir Etmen Gerek Ne Zaman Gideceğime Ben Karar Vereceğim" Dedi!
En Güzel Minderlerini Serdi Yere, Oturttu Onuda Köşesine...
Evet Ya! Sabretmeyi de Sevdi Hala Oturuyor Minderinde...

Herkese Yer Var Yüreğinde!
Acı Çekmeyi Bile Sevdi Bu Divane Yürek Güzel Günlerin Kıymetini Bilmek Uğruna...
Hiç Nedeni Olmadan, İçinde Bir Parça Gaye Gütmeden, Çıkar Büyütmeden Sevdi, Seviyor, Sevecek...
Eğer Bir Gün Vazgeçerse Bu Sevdadan İşte O Vakit Bilinsin ki Yüreğim Son Nefesini Verecek...!!!

Aşkı Yaşamak, Bu Belki de Yaşamak Olgusunun Süslenmiş Hali...
Aşk İnsanı Sarmaz Sanıldığı Gibi, İnsan Aşkı Kucaklar, Büyütür, Güzelleştirir...
Aşkı Anlatmak Zor Şeydir...
Başlarken Güzeldir Aşk, Heyecanı Sığmaz İnsanın İçine...
Sonra Karşılıklı Atılan Adımlarla Büyür...
Kimi Zaman Dünyayı Hiçe Saydırır İnsana, Kimi Zaman Sıcak Bir Gözyaşı Olur Süzülür Gözlerden Yüreğe Doğru...
Sevilmek Güzeldir, Değerli Olduğunu Hissettirir İnsana...
Sevmek Daha da Güzeldir Çünkü Bir İnsanı Sevmek Demek Hayaller Demektir...
Yeni Umutlar Yeşertmek Yürekte, Herşeye Başka Gözle Bakabilmek, Her Duyguyu Bir Arada Tadabilmektir...
Özlemi Bile Sevdirir İnsana Aşk...
Varlığında ki Paylaşılamaz Mutluluğun Yanı Sıra, Yokluğunda ki Acıyı da Seversin Çünkü Acı Sevdiğin Kaynaklıdır...
Çünkü Sevmek Karşılıklı Değildir...
Onu O Olduğu İçin Seversin....
Gülümserken de Seversin, Sinirliyken de...
Seni Sevindirdiğinde de Seversin, Kırdığında da...
Yanındayken de Seversin, Çok Uzaktayken de...
Öyle ki;
Ellerini Tuttuğunda Avuç İçlerinde ki Teri Seversin...
Sarıldığında Duyduğun Huzuru Seversin...
Ona Baktığın Anda Gözgöze Gelmeyi Seversin...
Sonu Sarılmalarla Biten Kavgaları Seversin...
Papatya Fallarını Seversin "Sevmiyor" Çıksa Bile Sonunda...
Beklemeyi Seversin, Kimseyi Beklemediğin Kadar Onu Beklerken...
Kurduğun Onlu Hayalleri Seversin...
Giysilerinde Kalan Ten Kokusunu Seversin...
Hatta Onu Herşeyden Çok Sevip te Bunu Kelimelere Dökememeyi Seversin...
Onu Sevmeyi Seversin...
Herşeyde Ondan Bir Parça Bulmayı, Gittiğin Her Yere
Onu da Yüreğinde Götürmeyi Seversin...
Oturup Ona İki Satır Şiir Yazmak İstediğin Zaman, Kelime Dağarcığının Anlatmaya Yetmediğine Söylenmeyi Seversin...
Onu Kıskanmayı Seversin İçtiği Bir Bardak Sudan Bile...
Kaderi Seversin Onu Karşına Çıkardığı İçin...
Karanlığı Seversin Zira Karanlıkta Hayal Kurmak Daha Güzeldir...
Sen Küçülür Kaybolursun Karanlıkta, O Güneş Olur Hayallerine Doğar Sevinirsin...
Aşkı Anlatmak Zordur...
Ne Kelimeler Yeter Anlatmaya Aşkın Ne Olduğunu...
Ne de İçinde ki Hisleri Bir Bir Saymaya Gücün Yeter...
Aşkı Anlatmak Zordur...
Anlamak ta...!!!