Git, Son'um Olmadan Git...!!!

Yüreğim Zindan, Gece Zifiri Karanlık...
Bu Gece Yine Uykusuz Yine Karanlıklardayım...
Değişen Bir Şey Yok Açıkcası...
Sadece Sen Geldin Aklıma Birden...
Nerden Çıktın Böyle Bilmiyorum...
Aldım İşte Kağıdı Kalemi Yine Elime...
Oysa İçimde Cümlelerim Bitmişken Ne Yazacağımı Bilmiyorum, Ama Aklıma Her Gelişinde Yazmak Geliyor İçimden...
Oysa Seni Anlatacak Hiç Bir Kelime Kalmamışken Nedendir Bilinmez...

Oturdum Geceyi Yazıyorum Sana...
Başka Türlü Kendime Gelecek Bir Dururmum Yok...
Gecenin Yarası Düşmüş Yüreğime Ama, Asıl Yüreğime Düşen Ne Gecedir Ne Yara...
Asıl Yüreğime Düşen Yine Senin Özlemindir...
Neden Seni Her Düşündüğüm An Seni Dahada Fazla Sevmeye Başlıyorum?
Neden Sana Daha Fazla Bağlanıyorum?
Arada Bir Yüreğime Soruyorum, Nedendir Bu Diye?
O Bile Saklıyor Benden Gerçekleri...

Bilsen Gözlerim Ne Zamandır Boş...
Ve Ben Hala Yazıyorum, Seni Senden Uzakta Arayarak...
Her Gün Yeni Baştan Seni Yazmaya Çalışmaktır Hayatımın Anlamı...
Her Sabah Birbirine Aşık Harfleri Güneşli Bir Sen’e Hazırlamaktır Umudu Giydirerek...
Nice Sevdaları Kaybetmiş Yüreğimle Yazdıkça Sevmek Seni...
Ve Sevdikçe Yazmak Bitimsizce...
Ayak İzlerinde Sürüklenen Yaprak Misali Hayaline Çarpıp Kendine Geri Dönen Bir Alın Yazgısına Darılmak...
An’a Sarılmak...
Sevda Yankısı ve Belki de Bir Yürek Yangısı Gibi Hislerine Bağlanmak...
Alçak Gönüllü Yapraklarımla Savrularak, Her Akşam Sarmaş Dolaş Karşılamak Mümkün Olsaydı Seni...
Bil ki Gözlerim Hep Gülerdi...
Senli Düşleri Döktükçe Yanaklarıma, Islanırdı Üşümüşlüğüm...
Saçlarımda Filizlenen Neşeli ve Gülümseyen Çiçeklerin Gölgesinde Bana Yetecek Kadar Sen’im Olmadı ki Hiç Benim...
Biliyordum Düş/tün...
Sadece Bir Düş...!

Şu Ana Kadar Öyle Çok Anlattım ki Seni, Artık Boğazım Düğümleniyor...
Ellerim Titriyor...
Kalemim Bile En Olmadık Yerde Tükeniyor...
Yazdığım Yazıların Sonunu Getiremiyorum Hiçbir Zaman...
Benim Yarım Kaldığım Gibi Onlarda Yarım Kalıyor...
Ve Asla Tamamlayamıyorum...
Gidişin Öyle Çok Şey Götürmüş ki Benden...
Sen Yoksun Diye Her Şey Eksik...
Tam Seni Unuttum Derken, Yine Bir Yerlerden Çıkıveriyorsun...
Bazen Sabah Yüzüme Gülen Güneşim...
Bazen Aynaya Bakan Yüzüm...
Bazen de Gece Odam da Gölgem Oluveriyorsun...
Tam Elimi Uzatıyorum, Tam Tutacağım Yok Oluveriyosun...
Ve Ben Yine Yarım Kalıyorum...
Yarım Kalıyor Kalbim...
Yarım Kalıyor Sesim...
Yarım Kalan Canım Gibi Yarım Kalıyor Yaşam...
Demek ki Hala Unutmamışım Seni...
Seni Öyle Unutmalıyım ki, Yaşanmamış Bir Hikaye Gibi...
Seni Öyle Unutmalıyım ki, Sanki Seni Hiç Tanımamış Gibi...
Seni Öyle Unutmalıyım ki, Her Bir Zerreni Hatırlamayacak Kadar...
Seni Öyle Unutmalıyım ki, Unuttum Kelimesini Bile Söylemeyecek Kadar...
Seni Öyle Unutmalıyım ki, Adını Duyduğumda İrkilip Gözlerimin Dolmasından Kurtulmalıyım...

Öyle İçimde Büyüdün Çoğaldın ki...
Taştın Gözlerimden Yüreğimi de Kattın O Sele..
Her Şey Sana Doğru Aktı!
Kalbim...
Ruhum...
İsyanlarım...
Sevmelerim...
Üzüntülerim...
Her Şeyim Aktı Sana...
Her Şeyim Oldun...
Canım Oldun...
Kanım Oldun...
Hayatım Oldun...
Hayatıma Mal Oldun...
Çığlıklarımı Bir Sen Duymadın...
Hoş, Belki de Duymaktan Korktun...
Duyup Bana Koşmaktan...
Kollarımın Arasına Sığınmaktan...
Tenimin Kokusunu İçine Çekmekten...
Kalbimin Sözcüsü Olan Gözlerimle Karşılaşmaktan Korktun...
Kaç Benden...!
Bildiğin En Uzak Yerlere Kaç Kaçabilirsen!
İşte İstediğini Veriyorum...!!
Bul Seni Benden Çok Seveni Bulabilirsen...
Bul Onun İçinde Saklan Benden!
Bu Son Çığlığımı İsyanımı Duydun mu Peki?
Git Hadi Artık!
İçimden Azad Ediyorum Seni...!
Kalbimin Kapılarını Senin İçin Açmıştım Yine Senin İçin Kapatıyorum, Belki Bir Gün Yeniden Gelmek İstersin Diye...
Git Artık, Git!
Daha Fazla Kalma!
Ben ki Küçük Bir Kız Çocuğu Gibi Sensizlikten Korkup Seni Bırakmaktan Vazgeçebilirim...
Ya da Peşine Düşüp Seni Mutluyken Mutsuz Edebilirim...
Git, Lütfen Git...!
Dayanamıyorum.
Bu Aşkın Büyüklüğüne!
Benim Olmamana ve Sana Ait Olmamaya Dayanamıyorum!
Bunu Bir Sonu Var mı Bilmiyorum...
Sana Şu An Olduğumdan Daha Çok Bağlanırmıyım Belirsiz..
Git, Yalvarırım Git!
Seni Sevmeye Doyamıyorum...
Git, Sonum Olmadan Git...!!!
...

Ne Oldu Bana Böyle?
Neden Direniyorum?
Neden Beni İstemeyen Senin Karşısında Aman Dileniyorum?
Neden Başka Elleri Tutmuyorum?
Gözyaşlarımı Neden Kurutamıyorum?
Her Gece Yatağa Yattığımda Neden Islanıyor Yastığım?
Neden Çıkmıyorsun Aklımdan?
Neden Uyuyamıyorum Geceleri?
Şarkıları Dinlemek Neden Yakıyor Yüreğimi?
Herkes Gülerken Ben Neden Ağlıyorum?
Neden Bu Hasret Böylesine Acımasızca Yakıyor Canımı?
Neden Susturamıyorum İçimdeki Çığlıkları?
Neden Kalbim, Beynime Hükmetmeye Çalışıyor?
Neden Ben Mantığımla Kalbim Arasında Savaş Veriyorum?
Ve Ben Böylesine Yıkılırken Sen Neden Bir Kez Olsun Görmüyorsun Beni?
Neden Gitmeme İzin Veriyorsun Hayatından?
Ya da Neden Gönderiyorsun Göz Göre Göre?

Sözlerin Yetmediği Yerde Suskunluğa Bürünüyorum...
Suskunluğum Yüreğimde Çığlıklar Atarken Ben Yinede Aşk'a Direniyorum...
Küçücük Bir Yanılgıya Düşüp, Sevgimin Mantığımın Önüne Geçmesine İzin Versem Belki de Ölüm Avuçlarının İçine Alacak Beni...
Ve Aşk'ımın Değil Ölümün Esiri Olacağım...!

          /................................................/