Yokluğuna Sarılıp Öylece Avutuyorum Yüreğimi...

Sabah Uyandığımda Başta Sensizliğe "Günaydın" Deyip Kalktım...
Yine Sensizliği Sen Sanıp Almışım Koynuma...
Kaç Sabah Oldu, Hala Alışamamışım...
Ah Ben...

İçimden Bir Ses:
Çek Üzerine Yorganı ve Renkli Düşler Kurup, Oyalamaya Devam Et Kendini, Dedi...
Ey Deli Yürek...!
Hiç Kendini Kanıdırmaktan Bıkmayacaksın Değil mi?
Her Zaman Hayaller İle Kendini Avutmaya Devam Edeceksin...
Sen Yine Bildiğini Yapıcaksın Değil mi ?
Uslanmaz Gönül İşte!
Yokluğunun En Soğuk Saati Çalıyor Şimdi
Ben İse,Yorganımı Üzerime Çekip, Sensizliğe Yine Sarılıyorum...
Birde Senli Düşlerim Vardı
Onlarıda Aldım Hayallerime
Şimdi Kendimi Oyalamaya Devam Ediyorum....


Aslında Duyguların Gizli Kalması Zordu Yaşanan Aşklar Karşısında...
Yaşayıpta Yaşamın Ne Anlama Geldiğini Anlatacak En İyi Onlar Anlatacaktı Bir Bakıma...
Koskoca Şehir Diyorum...
Kocaman Şehirde İnsan Nasıl Yalnız Kalır?
Aklım Almıyor!
Diyorum Ama Asıl Yalnızlığı Yaşıyorum Karanlıklar Ardında...
Şimdilerde Aşk '' Gitti! Bitti!' lerle Başlayan Gözyaşları Ama..
Ama 'Seviyordum'la Biten Bir Basit Cümleydi...
Ben Artık '' Gitti! Bitti!'lerle Başlayan Ama 'Seviyordum'la Biten Bir Basit Cümleler Duymak ve Gözü Yaşlı İnsanlar Görmek İstemiyorum!
Günaydın'larla Başlayan Seni Seviyorum'la Biten Cümleler Kurun Sonu Olmayan...
Siz Hiç Sizin Olmayanların Sevin...
Işık Arama Umuda Dair! Işığın Kendisi Ol ve Seni Arayan Karanlığı Bul...!
Rabb'im Yardımcınız Olsun Leyla... Şirin... Aslı... Züleyha Olmak Kolay Değil..
Yine de Keremin...
Yusufun...
Mecnun Hayali Yeter...!




Yüreğimin Zekatı Gözyaşlarım...
Ödedim Hakkımı...!
Gittin...
Sevgiye En Layık Kelime'm-din...
Sevilirdin...
Beklenirdin...
Özlenirdin...
Tüm Duygulara da Yakışırdın...
Yüzümde Masumluk...
Gözlerimde Işık...
Bedenimde Mutluluk Oldun...
Belliydi Benimle Olduğun...
Belliydi Ben/de Olduğun...
Oysa Şimdi?
Şimdi Ne Oldu?

Çağırdığında Gelmiyor mu?
Bırak Gelmesin!
Böylesi Daha İyi...
Onu Yokluğunda Sevmeye Devam Et ve Bekle!
Bekle ki, Yüreğini Özlemlerin En Büyüğü Doldursun, Bir Ateş Sarsın Her Yanını...
Böyle Ateşler İçinde Yanarken Bile Yalnız Onu Düşün, Yaşama Gücün Onunla Artsın...
Farz et ki Yanında; Avuçlarının Serinliği Ellerinin Sıcaklığına Karışıyor...
Gözlerinde Eriyor Gözlerin...
Sana İstediğin, Beklediğin En Güzel Şeyleri Söylüyor...
Seni Sevdiğini, Sensiz Edemediğini....
İnanacak mısın?
Hayır Değil mi?
Çünkü Seni Sevmediğini ve Sevemeyeceğini Biliyorsun...
Ne Değişir?
Sen Değilsin Onun Aradığı...
Boşuna Aldatma Kendini...
Gülüşlerinden, Bakışlarından Ya da, Gelişi Güzel Söylediği Şeylerden Başka Başka Manalar Çıkarmaya Çalışma...
Bu Gelen O Değil Diyorum, Anlasana!
O Hiç Gelmeyecek Sana!
Daha Çok Bekleyeceksin!
Sevmek Biraz Ümit Etmektir, Hayal Kurmaktır...
Bir Gün Geleceğine İnanıyor musun?
Onunla Avut Kendini...
Ama Düşün, Hiç Gelmeyeceğini Anladığın Anda, Yıkılışında Büyük Olacak...
O Zaman Kendini Yalnızlığın Kollarına Atacak, Ağlayacaksın...
Seni Teselli Etmeye Yalnızlığın da Gücü Yetmeyecek Artık...
İster İstemez Ölümü Düşüneceksin...
Fakat Ölüm Bile Seni İstemeyecek, Kabul Etmeyecek...
Çeşitli Sebepler Yaşamanı Gerekli Kılıyorsa; Nasıl Ölebilirsin?

Görüyorsun Ya, Ona Bir An İçin de Olsa Seni Kaybetmenin Acısını Tattıramayacaksın...
Çaresizliğin Bu Kadar Derin İşte!